ကမ္ဘာ့ပျက်ကပ်ကြားက ဆေးခန်းလေး [MM Translation] Completed

အခန်း (၁)

အခန်း (၁) : ငါ မသေဘူးလား

ဝမ်ချင်းလင် မျက်လုံးကို ဖွင့်လိုက်သည်နှင့် သူက မြေပြင်ပေါ် လဲလျောင်းနေကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ သူက မြန်မြန် ထထိုင်ကာ ဘေးပတ်လည်ကို ကြောင်ကြောင်အအ ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် သူ သေဆုံးရန် ရွေးချယ်ထားသည့် စွန့်ပစ်ခံ စက်ရုံတစ်ခုထဲ ရောက်နေကြောင်း သိလိုက်ရသည်။

သူက နားမလည်ပေ။

သူ ဘာလို့ မသေသေးတာလဲ ...

ဇွန်ဘီအဖြစ် မပြောင်းလဲခင် သေဆုံးသွားသရွေ့ ဇွန်ဘီ ပြောင်းလဲလာခြင်းအား ကာကွယ်နိုင်ပြီး လူသားအဖြစ် သေဆုံးနိုင်လေသည်။ သူ့ဒဏ်ရာများဖြင့် သေခြင်းတရားက ဇွန်ဘီ ပြောင်းလဲခြင်းထက် ပိုမြန်ပေမည်။

ဒါပေမဲ့ သူ မသေသေးဘူးလား ...

ဝမ်ချင်းလင်က သူ့ရင်ဘတ်နဲ့ ပတ်သတ်ပြီး တစ်ခုခု မှားယွင်းနေကြောင်း ခံစားမိကာ ကြည့်လိုက်သည့်အချိန် နှလုံးရှိရာဆီ သစ်သားချွန်တစ်ခု ထိုးဖောက်ဝင်နေကြောင်း မြင်လိုက်ရသည်။

ဝမ်ချင်းလင် " ... "

သေစမ်း ...

ငါ သေတာလား၊ မသေတာလား ..

ဝမ်ချင်းလင်က သစ်သားချွန်ကို တုန်တုန်လှုပ်လှုပ် ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် ဆွဲနှုတ်ပစ်လိုက်သည်။ သူ့သွေးများလည်း ပန်းထွက်လာလေ၏။

နာကျင်မှုကြောင့် မြေပြင်ပေါ် လူးလိမ့်သွားရပြန်သည်။ သို့သော် သူက နှစ်ပတ်လောက် လိမ့်ပြီးနောက် ရုတ်ချည်း အေးခဲသွားလေသည်။

သူ ထင်ထားသလောက် မနာဘူးပဲ ... နာကျင်တဲ့ ခံစားချက်က အတော်လေး အားပျော့တယ် ...

သူက မတ်တတ်ပြန်ရပ်ကာ အင်္ကျီများကို မ တင်ကြည့်လိုက်သည်နှင့် သူ့ဒဏ်ရာများက ပျောက်ကင်းနေပြီးသား ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရ၏။

ဝမ်ချင်းလင် " ... "

သူ့အား အံ့ဩသွားစေသည်မှာ သူ့သွေးစက်ကျသွားသည့်နေရာ၌ အနီရောင်အရာတစ်ခု ရုတ်ချည်း ကြီးထွားလာခြင်း ဖြစ်သည်။ ကြည့်ရသည်မှာ ပင်လယ် အနီမိုနီနှင့် တူသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးက သွေးနီရောင် ဖြစ်နေပြီး မြေပြင်ပေါ် ပေါက်နေကာ လက်တံများက အသက်ရှိနေသည့်အလား ဝေ့ဝဲနေသည်။