ကမ္ဘာ့ပျက်ကပ်ကြားက ဆေးခန်းလေး [MM Translation] Completed

အခန်း(၅၃)

အခန်း (၅၃)

လူအချို့ ကားပေါ်မှ ဆင်းလာပြီး ကားကြီးနှစ်စီးပေါ်ရှိ ရိက္ခာနှင့် တိရစ္ဆာန်များကို မြင်လိုက်ရသည့်အခါ မနာလို ဖြစ်သွားကြသည်။

" ဒါဆိုရင်... မင်းတို့က ငါတို့ရဲ့ သန္ဓေပြောင်း တိရစ္ဆာန်တွေနဲ့ ရိက္ခာတွေအားလုံးကို ယူသွားချင်နေတာလား" တစ်စုံတစ်ယောက်က မယုံကြည်နိုင်သည့်ပုံစံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

နဉ်နဉ်နှင့် ထုံထုံက ထိုလူများ သူတို့ကားနား ချဉ်းကပ်လာသည်ကို ဟန့်တားရင်း ပြောလိုက်သည်

" ဒါက ကျွန်တော်တို့ရဲ့ တိရစ္ဆာန်လေးတွေ"

" မင်းတို့ အပိုင်တဲ့လား။ ဒီနေရာမှာရှိတဲ့ သန္ဓေပြောင်း တိရစ္ဆာန်တွေ အကုန်လုံးက ငါတို့ အခြေစိုက်စခန်းရဲ့ အပိုင်ပဲ" ယောက်ျားတစ်ယောက်က ထုံထုံကို လှမ်းဆွဲဖို့ လက်လှမ်းလိုက်စဉ် ထုံထုံက ဝမ်ချင်းလင် ပြောခဲ့သော မကိုက်ရ၊ မကုတ်ရပေမဲ့ ရိုက်နှက်လို့ရသည်ဆိုသော စကားကို ပြန်လည်ကြားယောင်သွားမိသည်။

ထုံထုံက ခြေလှမ်းနှစ်လှမ်း နောက်ဆုတ်ကာ စကားပြောနေသောသူကို အရှိန်ဖြင့် ပိတ်ကန်လိုက်သည်။

ထိုအမျိုးသားက အော်သံတစ်ခုနှင့်အတူ နောက်သို့ ပစ်လဲသွားသည်။ သူ့ဗိုက်ကို ကိုင်ထားပြီး အချိန်အတော်ကြာအထိ မတ်တပ်မရပ်နိုင်ဖြစ်နေသည်။ အသက်ငါးနှစ်၊ ခြောက်နှစ် မိန်းကလေးတွင် ထိုကဲ့သို့သော ခွန်အားမျိုး ရှိနေမည်ဟု သူ ထင်မထားခဲ့ပေ။

ထုံထုံက လက်သီးကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကာ အော်ပြောလိုက်သည်

" ဒီအကောင်လေးက ငါတို့ ဖမ်းမိထားတာ"

တစ်စုံတစ်ယောက် ရောက်လာကာ ကျိန်ဆဲလိုက်သည်

" ဒီမကောင်းဆိုးဝါးလေးက ဘယ်ကနေ ရောက်လာတာလဲ"

ထုံထုံက ပြန်ပြီး အော်ပြောလိုက်သည်

" ခင်ဗျားကသာ မကောင်းဆိုးဝါး"

ကျိရုန်က ကုန်ကားပေါ်မှ ခုန်ဆင်းလာကာ ပြောလိုက်သည်

" မင်းတို့ ဘာလုပ်နေတာလဲ။ ကလေးတွေကို အနိုင်ကျင့်မလို့လား"