ကမ္ဘာ့ပျက်ကပ်ကြားက ဆေးခန်းလေး [MM Translation] Completed

အခန်း(၅၇)

အခန်း (၅၇)

သူတို့ လင်းချန်သို့ ပြန်ရောက်သွားသည့်အခါ မှောင်ခါနီးနေလေပြီ။ ကားနှစ်စီးက အသင့်ကြိုတင် ပြင်ဆင်ထားသော မွေးမြူရေး လုပ်ရန်နေရာသို့ ခေါ်ဆောင်သွားသည်။ ယခင်က ပန်းခြံကြီးတစ်ခု တည်ရှိခဲ့သည့်နေရာဖြစ်သော်လည်း ယခုအပင်များစွာ ပေါက်ရောက်နေသည့်အတွက် သန္ဓေပြောင်း တိရစ္ဆာန်များအတွက် သင့်လျော်လှပြီး ငှက်များအတွက်လည်း အိမ်သဖွယ် ဖြစ်နေသည်။

ဝမ်ချင်းလင်က သန္ဓေပြောင်း တိရစ္ဆာန်များ ပန်းခြံထဲမှ ထွက်မသွားနိုင်ရန်အတွက် ခြံပတ်လည်တွင် သစ်သားခြံစည်းရိုးတစ်ခု ပြုလုပ်ထားသည်။

ကျန်းလန်က သန္ဓေပြောင်း ကြက်နက်ကို ယူဆောင်ကာ အိမ်ပြန်နှင့်ပြီ ဖြစ်သည်။ သူမက သူတို့နှင့်အတူ လိုက်မလာပေ။ သူမက အိမ်ပြန်ကာ ကြက်နက်စွတ်ပြုတ် လုပ်ချင်နေပြီဖြစ်သည်။ ရက်ပေါင်းများစွာ တောင့်တနေခဲ့ရသော ကြက်နက်စွတ်ပြုတ်ကို နောက်ဆုံးတော့ သောက်လို့ရတော့မည်။

ဗဟိုမြို့နှင့် အတွင်းပိုင်းမြို့ကို ပိုင်းခြား ပြင်ဆင်ပြီးပြီဖြစ်သည့်အတွက် အခြေစိုက်စခန်းတစ်ခု၏ ပုံပန်းသဏ္ဌာန် ပေါ်လာပြီဖြစ်သည်။ အထဲမှာ အရမ်းသန့်ရှင်းနေပြီဖြစ်ပြီး အထဲတွင် မရှိသင့်သော အရာများကိုလည်း အပြင်ဘက်သို့ ပြောင်းရွှေ့ပြီးပြီ ဖြစ်သည်။ ဗဟိုမြို့၏ ပျက်စီးမှုက အတွင်းပိုင်းမြို့ထက် ပိုမိုပြင်းထန်သည်။ ထိုနေရာက သန္ဓေပြောင်းဇွန်ဘီနှင့် ဗိုလ်ချုပ်တို့ စုစည်းသောနေရာ ဖြစ်သည်။ ဝမ်ချင်းလင်က ထိုနေရာကို ရှင်းလင်းကာ ပြန်လည်တည်ဆောက်ပြီး ရှေ့လျှောက် ထိုနေရာတွင် အခြေချဖို့အတွက် စဉ်းစားထားသည်။

လူတချို့က မြေဓာတ် စွမ်းရည် ရှိသည့်လူကို အကူအညီတောင်းဖို့ ဝမ်ချင်းလင်ကို အကြံပြုကြသည်။ ထိုအခါမှသာ နန်းတော်ကြီး ဆောက်ချင်လျှင်ပင် အချိန်တိုအတွင်း ပြီးမြောက်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ တစ်ခုချင်းသာ ဆောက်နေရပါက အချိန်အများကြီး ကြာသွားနိုင်သည်။

ယခင်ရက်တွေက လိုအပ်နေခဲ့သည့်အရာက အချိန်ပင် ဖြစ်သည်။ အခြေအနေက တစ်ချိန်လုံး ပြောင်းလဲနေသည်။ အချိန်တိုအတွင်း လုပ်နိုင်သည့်အရာကို အချိန်ဆွဲနေလို့ မဖြစ်ပေ။