METAL FIRTINA

:)

167

Adam odanın diğer ucundaki sandalyeyi yatağın yanma getirip oturdu. "Sadece o iş için seni yönlendirmedim. Malum dosyanın eline geçmesini, arabayı patlatıp bir an önce Türkiye ye dönmeni de sağladım. Hepsi dolaylı yollardan Türklerin ABD nin planlarını öğrenmesi içindi ama planım başarılı olmadı."

Bir pipo çıkarıp yakacakmış gibi yaptı, sonra Gökhan a bakıp, neyse, der gibi tekrar cebine tıktı. "O sırada Amerika ya dönmem gerekiyordu ve senin izini kaybettim. Ta ki televizyonda aranıyor ilanların çıkana dek. O bombanın arkasında senin olman şaşırtıcıydı doğrusu. Tamamen başarısız olduğumu düşünürken hem de... Neyse seni çok sıkmayayım, polisin içindeki adamımızdan baskını öğrenince buralarda olmamız gerektiğini düşündüm. Böylece sen pencereden atladığında -çok cesur adamsın- oralardaydık işte. Bütün hikâye bu."

Böylece Bay Dday, Gökhan m iyileşmesi için yardımcı olmuştu. Dday, Tayyip Erdoğan açıklama yaparken içeri girmişti ama yalnız değildi. İki güzel bayan ellerinde yemek dolu tepsilerle birlikte geldi.

"Kutlamaya değer bir haber diye düşündüm Gökhan," dedi Bay Dday. Arkasından bir şişe çıkardı, içi portakal suyu doluydu, "Tedavi dönemin boyunca alkol yasak sana. O yüzden vitamin deposu sıkma portakal suyu içeceğiz."

Gökhan elbette mutluydu ama bir kırıklık vardı içinde, beraber yemek yerken açıklamaları izliyorlardı. Baş döndürücü bir haber trafiği vardı.

Almanya, Fransa, Rusya, hatta Çin Türkiye nin yemden imarı için yardımcı olacaklarını söylüyorlardı. Yeni Başkan Donald Rumsfeld de, ABD nin kendini sorgulayacağını, çılgın bir Başkanın verebileceği zararı gördüklerini söylüyordu. Oysa ABD yi bu duruma getiren politikanın mimarları arasında o da vardı.

Gökhan, "Amerikalılar hep böyle işte, suçu birine attılar ve kendilerini sıyırmaya çalışıyorlar," dedi uzun sessizliğini bozarak.

Bay Dday gülümsedi. "Merak etme, bu kez burunları fena sürtüldü. Özellikle sen Washington ı yok ederek, yaptıklarının bir bedeli olduğunu onlara çok güzel gösterdin. Belki böyle daha iyi oldu."

Gökhan mırıldandı. "İyi mi oldu, yüz binlerce insanın..."

Dday in ağzındaki lokma boğazına kaçtı. Öksürükler arasında, "Özür dilerim," dedi. "Ama biliyorsun, ben engel olmaya çalıştım. Sende..."

Doğru söylüyordu. Gökhan elini salladı. "Boş ver. Neler olduğunu biliyor musun, ABD çekilmeyi nasıl kabul etti? Bombanın bir etkisi olmamıştı."

Dday kahkaha attı. "Gariptir ama Türkiye nin kurtuluşu yine senin raporun sayesinde oldu. Dolayısıyla benim. Savaşı engelleyemedik ama bitirebildik. Başbakanınız akıllı adam. Raporu diğer ülkelere gönderip ABD nin tek başına Anadolu ya sahip olması durumunda ne olacağı konusunda onları uyardı. Ve hepsi birleşip -biraz yavaş oldu ama- harekete geçtiler. Gerçi böyle bir süper güce karşı direnmeseydiniz belki de cesaret bulamazlardı. Askerî stratejistlerimiz bu anlaşma olmasa bile Amerikalıların üstünlüğü yitirdiğini, orta vadede Anadolu daki direnişe tutunamayacaklarını söylüyor."

Gökhan m içinde bir sevinç büyüdü. En başından beri savaş sırasında ülkesinde olmadığı, engel