METAL FIRTINA

1.BÖLÜM SAVAŞ BAŞLIYOR

78

Güya silah olarak kullanmasın diye metal çatal, bıçak vermemişlerdi. Oysa bu son derece sade odada bile Gökhan m insan öldürmekte kullanacağı onlarca şey vardı.

Plastik kaşığı yatağın kenarına bastırarak kırdı, beklediği gibi nispeten sivri bir uç kaldı, onu masanın alt kenarındaki bacaklardan birinin birleşme noktasına sıkıştırdı. Rahatça yatağına uzanıp konuklarını bekledi.

Kapı açıldığında Ramirez in yanında Gökhan in görmediği adamlar vardı. Belki de büyük bir patrona danışmış ve destek almış olabilirdi.

Ramirez yılışık bir şekilde sırıtıp yanma geldi. "Merhaba Sinyor, konuşmamız lazım."

Gökhan sakindi. "Elbette Sinyor Ramirez, çantalarım alınıp, kapım birdenbire kilitlendiğinden beri sizi bekliyorum. "

Adam ellerini açıp sırıtü. "Ah Sinyor, bunu sizi korumak için yaptık. Haberiniz yok ama ülkenizle Yankiler savaşıyor iki gündür."

Gökhan uzandığı yerden doğruldu. Beklediği olmuştu işte. Bir an önce buradan çıkmalıydı, belki de birçok şey için geç kalmıştı. Aklında savaş ile ilgili onlarca soru vardı ama ilk planda buradaki sorunu halletmeliydi. Ramirez onu FBI a da satmış olabilirdi.

"Ee... şimdi ne yapacağız Ramirez?" diye sordu.

"Sinyor, biz aptal değiliz. En baştan beri yükünüzün farkındaydık, ne olduğunun da. Şimdi sizden onların kodlarını istiyoruz."

Gökhan içten içe gülümsedi. Kurnaz herif bu oyunu kendi için istiyordu. Onların planını kendi adına yürütecekti, öyleyse çantalar hâlâ çiftlikteydi. Bu durum onu rahatlattı. Eğer işin içinde FBI yoksa bu odadan kurtulması, çiftlikten kaçması için yeterli olacaktı.

Kafasını kahvaltı masasına eğmişti, sol elini yavaş yavaş kahvaltı tepsisindeki tabağa yaklaştırırken sağ eliyle dikkat dağıtıcı bir jest yaptı.

"Sanırım bu aşamada kendimi düşünmeliyim. Sizinle işbirliği yaparsam güzel ve mutlu bir hayat sürebilir miyim? Eğer o bilgileri işkence ile almayı planlıyorsanız, sonuç sizin için hayal kırıklığı olabilir."

Ramirez dostça omzuna vurdu. "Biz açgözlü insanlar değiliz Sinyor. Alacaklarımız hepimize yeter."

Gökhan kafasını kaldırıp gülümsedi, aynı anda odada herkesin konumunu kafasına kazıdı. Sekiz metrekarelik küçük odaya Ramirez le birlikte silahlı beş kişi girmişti. Hepsi ayaktaydı, iki kişi de açık kapının hemen dışında duruyordu. Ramirez yanma oturmuştu.

Anında karar verdi ve harekete geçti. Kahvaltı masasındaki tabağı sarı lambaya fırlattı. Lamba patlayıp ortalık karardığında plastik kaşığın sivri ucunu Ramirez in sağ gözüne batırdı. Kalabalık olmaları, şimdi adamların aleyhine olmuştu. Adamlar karanlıkta ne yapacaklarına karar veremiyorlardı ama Gökhan m hareketlerini kararsız kılacak bir neden yoktu.

Yere eğilip acı nedeniyle havada çırpman Ramirez in yarattığı panikten yararlandı, ilk silah ateşlendiğinde ikinci kısma geçti. Silahın namlusundan çıkan ışık, adamın yerini belli etmişti. Uzanıp