CHAPTER 186
,,,KAPANTAY NG LUPA ANG LANGIT,,,
Ginulat ni Tristan Si Esabell. Nakatalikod ang dalaga at biglang hinalikan ng binata ang pisngi.
Sa subrang gulat muntik pang matumba mabuti at naagapan ni Tristan saluhin.
Nag katitigan sila, mata sa mata walang imik ngunit ang kanilang mga puso nag uunahan sa pag kabog.
Ilang minuto ang nakalipas, titig na titig parin sa isat isa pareho nilang pinag aaralan ang bawat isa. Maya maya ngumiti si Tristan.
Hindi nakalagpas sa paningin ni Esabell. Kinilig at nag blush on.
" Oh my god, sino siya? Bakit niya ako hinalikan? Ang guapo niya, grabi bakit ang bilis ng pintig ng puso ko? " napakagat labi si Esabell hindi alm ang gagawin nanatili parin sila sa position. Nakahiga si Esabell sa braso ni Tristan.
" Hoy,,, Tigilan mO nga yan kakatitig mO sakin, matutunaw ako niyan haha,"
Biglang natauhan si Esabell, mabilis na tumayo at hinarap ang lalaki.
" Gago, sino ka? Bakit mO ako Hinalikan? Isusumbong kita kay Daddy? "
Natawa ang binata sa tinuran ni Esabell, malamang dina natatandaan, malaki na rin nag bago, tumangkad, lalong gumuapo at matcho at maputi na sa tingin ni Esabell isa itong Model o artista.
" Isusumbong mO kamo ako kay Daddy haha, akala ko ba matapang ka, db ikaw pa nga nag tatanggol noon sakin nasa grade school pa tayo"
Napatutup sa bibig si Esabell, bigla niyang naalaala ang kababata niyang si Tristan. Wala naman ipinag tatanggol noon maliban sa batang anak anakan ng kanyang daddy Edward.
Matalik silang mag kaibigan noon, iisang school nga rin pinapasukan nila.
" See,,, di ka dapat matakot haha" lumapit siya , umatras naman si Esabell.
Hindi parin makapaniwala.
" Lumabas ka, hindi kita kilala, ayaw kitang makausap" tumalikod ang dalaga.
Mabilis na yumakap ang binata.
" Im so sorry Esabell, alam ko nag tatampo ka sakin dahil dina ako nag paramdam sayo mula ng dalhin ako ni Papa Marco sa Italy"
" Bitiwan mO akO, ayaw kona sayo, kinalimutan mona ako, siguro dami mo ng kaibigan don,, ang tagal kong hinintay na bumalik ka o kahit tumawag ka man lang, kahit txt hindi mO nagawa"
Simula noong umalis si Tristan nd na sila nagkapag usap. Ilang taon din ang hinintay niya nag babasakaling babalik ang kababata Pero wala.
Hinarap ni Tristan ang Mukha ni Esabell. Pinahid ang mga luha.
" Wag ka ng umiyak, dina kita ulit iiwanan, kakausapin q si Papa, dito na ako mag papatuloy sa pag aaral para makasama kita ulit, i really miss u,, miss mo rin ba ako? "
" iiyak ba ako kong di kita na miss, gago ka talaga,, "
Yumakap na rin si Esabell, na miss niya subra ang kababata.
" Wag ka ng umiyak, andito na ako at db promise ko noong mga bata pa tayo pag dating ng Debut mo ako ang last Man na sasayaw sayo, kaya nandito na ako isasayaw kita hanggang sa gusto mo" masayang masaya ang dalawa.
Inalis ni Esabell ang sama ng loob at tampo sa kababata. Nag ayus na lang para makababa na nag aantay ang kanyang mga bisita.
,,,, ITUTULOY,,,,
BINABASA MO ANG
KAPANTAY NG LUPA ANG LANGIT
FanfictionKAPANTAY NG LUPA ANG LANGIT Pangarap ni MAYMAY ENTRATA ( aka AYA) ang makapag-asawa ng mayaman na hahango sa kanya sa kahirapan. Foreigner, o kahit pilipino, basta mayaman, o milyonaryo. Hindi niya type ang poor, kahit guwapo. Pero masisira yata si...
