Dla April Meadow Reed zaginięcie koleżanki jest początkiem kłopotów i sytuacji z których trudno będzie wybrnąć. Życie April zmienia swój nudny bieg, gdy zaprzyjaźnia się z nową uczennicą Niną Martin. Dziewczyna wciąga April w świat zagadek i sekretó...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
POŻEGNANIE Z AMBER jest cholernie trudne, nie tylko dla nas, czy dla mnie, ale również dla samej blondynki. Jednak niestety nie ma innego wyjścia, niż się z jej odejściem zwyczajnie pogodzić. Podobnie było z Niną, początkowo czułam się paskudnie, ale przecież ludzie wiecznie nie będą obok nas. Choć tutaj sytuacja jest nieco inna, a Amber została do tego poniekąd zmuszona.
Amber tłumaczy nam sytuację i zwraca uwagę na to, że niedługo Victor domyśli się prawdy.
— Musicie trzymać się razem — oznajmia Amber. — A Sibuna potrzebuje nowego lidera.
— Sibuna? — powtarza szeptem zdezorientowana KT.
— Jako człowiek z najdłuższym stażem zgłaszam April, albo Fabiana — proponuje Amber. Kręcę głową, nie widzę się w tej roli, ale to Fabian odzywa się jako pierwszy.
— Nie, ja nie mogę, nie jestem osirionem, ani odrodzoną — oponuje Fabian.
— A ja ledwo daję radę sama ze sobą jako lider będzie jeszcze gorzej — mówię.
— Eddie się nada — proponuje Fabian. — W końcu to Osirion.
— Czekajcie, ja mam dowodzić Sibuną? — pyta Eddie.
— Zostanę skrzydłowym — mówi Fabian.
— Dasz sobie radę — stwierdzam.
— Kto lepiej, niż ty wyjaśni dyrektorowi, że postępuje źle? — zauważa KT.
Ostatecznie Eddie zgadza się przejąć rolę dowódcy klubu Sibuna.
— Na mnie już pora, niech się teraz pozachwycają mną w szkole mody — oznajmia Amber.
Nadchodzi chwila której się boję.
Oczywiście zamierzam nadal utrzymywać z Amber przyjacielskie relacje. Nie ma nawet mowy, abym skreśliła ją z listy swoich przyjaciół, tylko dlatego że wyjeżdża.
Ja naprawdę nienawidzę pożegnań.
— Musisz iść? — pyta z przygnębieniem Alfie.
— Wszystko jest już gotowe — zastrzega Amber. — Liczę, że April będzie was pilnować.
Przytulam ją, ocierając oczy.
— Bez obaw, w razie co zaopiekuje się nimi wszystkimi — obiecuję, starając się przy okazji nie rozklejać, ale to trudniejsze ode mnie.
