Draco Malfoy & Tom Felton Imaginy

#167 Przez żarty do serca

Przydział do domów wydawał się pierwszorocznym czymś nadzwyczaj przerażającym. Podążali gęsiego za profesor McGonagall, bladzi jak otaczające ich ściany, obserwowani przez pozostałych 800 par oczu. Część z malców, mająca starsze rodzeństwo w Hogwarcie, opowiadała niewyobrażalne historie o tym jak trudno jest dostać się do jakiegokolwiek z domów. Bracia sympatycznej Ginny Weasley, nastraszyli ją, że aby dostać się do wymarzonego domu, musi pokonać zwierzę, będące jego symbolem. Ah, ci bliźniacy. Zawsze nastraszą dla śmiechu.

- Creevey, Colin
Niedługo po wyczytaniu pierwszego nazwiska, mały chłopiec o blond włosach i mocno zaróżowionych policzkach, w podskokach podążył do stojącego na środku Wielkiej Sali krzesełka. Tiara, nałożona na jego głowę, nie zwlekała zbyt długo z odpowiedzią. Głośne „Gryffindor" zostało przez nią wykrzyknięte z niezwykłym entuzjazmem, a Colin czym prędzej pobiegł do swoich nowych kolegów z domu lwa.

- Lovegood, Luna
Tutaj również nie było żadnego zawahania. „Ravenclaw" rozbrzmiało głośno i pewnie, aby po chwili rozległy się wiwaty ze stołu Krukonów.

- Anders, Lilliane
Slytherin.

- Bones, Nicholas
Hufflepuff.

- Thomas, Angela
Gryffindor.

- Greengrass, Astoria
Slytherin.

- Evans, Harper
Hufflepuff.

- Weasley, Ginevra
Gryffindor.

- Nott, Alice
Slytherin.

- Y/L/N, Y/N
Ravenclaw.

Drobna dziewczynka, której Tiara opadła aż na ramiona, czym prędzej zeskoczyła z krzesełka i rozsiadła się między Luną, a obcą dziewczyną z piątego roku. Dopiero wówczas miała możliwość dokładnie rozejrzeć się po Wielkiej Sali. Masa świeczek wiszących nad głowami uczniów, sufit zaczarowany tak, aby przedstawiał aktualne niebo, w dodatku lewitujące tace z napojami i innymi rzeczami. W przeciwieństwie do innych pierwszaków, Y/N nie czuła się w żaden sposób obco, bowiem jej rodzina od wieków zajmowała honorowe miejsce na liście nienaruszalnej dwudziestki ósemki, zatem przywykła do magicznych cudów. Niektórzy tę listę nazywali przeklętą, gdyż część z czarodziejów, znajdujących się na niej, trzymała się rygorystycznej tradycji, według której magowie czystej krwi mogli wchodzić w związki jedynie z innymi, równie tradycyjnymi czarodziejami i czarownicami. Na przykład Malfoy'owie, a w tym ich syn, Draco, siedzący praktycznie naprzeciwko Y/L/N. Stoły Slytherinu i Ravenclawu sąsiadowały ze sobą, toteż dwójka obcych sobie, a jednocześnie jak bardzo bliskich, młodych magów, miała na siebie fantastyczny widok. Jednakże żadne z nich nie wydawało się w żaden sposób zainteresowane swoją obecnością.

Po długiej jak broda Dumbledore'a ceremonii przydziału, uczniowie w końcu mogli dorwać się do wszelakiego rodzaju jedzenia, które tak po prostu, pojawiło się na stołach i samo uzupełniało się. Uczta była wyśmienita. Wszystkie stoły aż po brzegi, pełne rożnego rodzaju fenomenalnie doprawionego puree, kurczaka w miodzie, pasztecików, sałatek, makaronów, kiełbasek, czego dusza zapragnie. A na dodatek po zjedzonej, obfitej kolacji, całe jedzenie znika, a pojawiają się desery wszelakiego rodzaju - od słodkich bułeczek po torty lodowe i czekoladowe fontanny. Dla wielu uczniów tego typu widoki są absolutnie niepojęte. Jak można po prostu wrócić do świata zdominowanego przez mugoli, po doświadczeniu takich cudów?

- Zanim udamy się na długo wyczekiwany odpoczynek, zaśpiewajmy jeszcze naszą szkolną pieśń.-Rozbrzmiał donośny głos dyrektora, który po chwili machnął swoją różdżką, a z jej czubka wydobył się brunatny dym, który następnie uformował w powietrzu coś na wzór płótna, z widocznym na nim tekstem.-Śpiewajcie pod wasz ulubiony rytm.-Dodał, a już niedługo potem, pierwsi śmiałkowie zaczęli swoje jęki, nijak przypominające śpiew.