|RADIODUST| Umowa, która zmieniła wszystko...

39-Kłamstewko Alastora.

ANGEL:
Zamrugałem, po czym usiadłem z jękiem.
Obok mnie na łóżku leżała Bomb i spała, a między nami Fatsy.
Na podłodze leżały puste butelki.
Na ogół głowę mam mocniejszą, dlaczego teraz mam kaca?
Westchnąłem ciężko i ześlizgnąłem się z materaca.
Po cichu się przebrałem i zacząłem się malować żeby ukryć to, jak dużo łez wczoraj wypłakałem.
Prawie mi się to udało.
Spojrzałem na przyjaciółkę i mojego zwierzaka.
Uroczo wyglądali razem. Humor trochę poprawiła mi ich obecność.
Wyszedłem z pokoju, żeby pójść do kuchni po coś do jedzenia dla mnie i przyjaciółki.
Tam krzątała się już Niffty.
-Dzień dobry Panu!-Przywitała się.-Życzy Pan sobie herbaty?
Westchnąłem ciężko przez moje samopoczucie.
Cherri śpi, a herbata może trochę poprawi mi nastrój więc się zgodziłem.
-Okej.
Usiadłem przy stole w kuchni i zacząłem przyglądać się dziewczynie, która z szybkością strusia w pełnym biegu robiła rozmaite rzeczy.
Wycierała kurze, zmywała, parzyła mi napar, a nawet zaczynała przyrządzać coś do jedzenia.
Przyglądałem jej się w milczeniu.
W pewnym momencie jednooka podeszła do mnie i podała mi kubek z naparem z ziół.
-Proszę.-Uśmiechnęła się do mnie.
-Dziękuję.-Odparłem i odebrałem kubek, po czym ponownie na nią spojrzałem.-Alastor ma Twoją duszę że to wszystko robisz?-Spytałem.
Istota zaśmiała się.
-To... prawda. Ale to co robię, sprawia mi radość!
Pokiwałem głową w zamyśleniu i podmuchałem ciecz żeby się nie oparzyć przy piciu.
W tym samym momencie do pomieszczenia wparował Alastor.
-Dzień dobry, moi drodzy!-Zawołał głośno i radośnie, jak to miał w zwyczaju, ale gdy zobaczył mój stan jakby lekko przygasł.-Wszystko dobrze, Darling?
-Tak. Jest wyśmienicie.-Mruknąłem.-Jak tam wczorajsza sprzedaż mojej duszy?
Demon jakby się zmieszał, ale odezwał się po chwili.
-Nie sprzedałem Twojej duszy.-Powiedział.
-Nie?-Ożywiłem się.
Al chciał coś powiedzieć, ale zawahał się.
-Kupiec zrezygnował w ostatniej chwili.-Odparł.