Gdy wybuchają kolejne zamieszki z udziałem Sir Pentiousa, a Cherri zostaje ciężko ranna, jej przyjaciel decyduje się sprzedać Alastorowi duszę, by ten pomógł Cyklopce. Radiowy Demon dotrzymuje słowa, a Cherri Bomb wychodzi cało, przyjaciele postanaw...
ANGEL: Tym razem nie staliśmy już w salonie urządzonym w stylu lat 30, a w trochę mniejszym pomieszczeniu. Była tam kanapa, regał z książkami, dywan, a także ekspres do kawy na komodzie i oczywiście radio. Tak jak Al zapowiedział, nie było tam ciemno, a bardzo jasno. -Tam jest łazienka, Darling.-Mężczyzna Wskazał jedyne drzwi w pomieszczeniu. -A wyjście?-Spojrzałem na niego. -Nie ma wyjścia.-Poszerzył uśmiech.-Dzięki temu jesteśmy tu bezpieczni. Pod ziemią.-Mówiąc to postawił na ziemi Fatsa, który ruszył na podbój nowego terytorium. -Nie ma ucieczki?-Wyszczerzyłem się i zbliżyłem do Śmieszka.-Może jeszcze mnie zwiążesz? -Mógłbym. Przy okazji zasłaniając Ci usta.-Wywrócił oczami. -Mm, sprośnie.-Chwyciłem go za podbródek i pocałowałem w usta. Demon pogłębił gest. Obściskiwaliśmy się długo, aż w końcu musieliśmy nabrać powietrza. -Więc... skoro utknęliśmy tu...-Zacząłem wodzić palcem po klatce piersiowej Alastora.-Sami... Może spędzilibyśmy ten czas żeby nieco lepiej się poznać? Chciałem położyć mu dłoń na pośladku, ale w tamtym momencie poczułem jak moje jelita skręcają się boleśnie. -Ouch...-Jęknąłem, odsuwając się i kuląc odrobinę. -Wszystko dobrze, mój drogi?-Zaniepokoił się Śmieszek. Mój brzuch zaczął cholernie boleć i poczułem okropną potrzebę skorzystania z toalety. Kurwa. Nie teraz! Nie dzisiaj! Rzuciłem się do toalety, zamknąłem drzwi i usiadłem na toalecie.
Jedziemy w komentarzach po jelitach Angela jak po burej suce. Choć pomogło to uniknąć dramy, a maraton trwa dalej
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
