ကျောင်းလူဆိုးလေးနဲ့ကျွန်တော်(ဘာသာပြန်) [Completed]

Ch4- မင်းငါ့ကို စောင့်နေမယ်လို့ ငါမထင်ခဲ့ဘူး

Zawgyi

What Should I Do if the School Bully is Interested in Me

Ch4- မင္းငါ့ကို ေစာင့္ေနမယ္လို႔ ငါမထင္ခဲ့ဘူး

က်ိေလ်ာင္က စကားေျပာရ ခက္ေနပုံနဲ႔ နႈတ္ခမ္းကို ကိုက္လို႔ ဆိတ္ဆိတ္ေနေလတယ္။

သူက ယြီက်င္းကို တမင္တကာႀကီးဖံုးထားတာမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ ဘယ္လိုေျပာရမယ္မွန္း မသိလို႔သာ ျဖစ္တယ္။ဒီအေျခအေနႀကီးက ယုတၲမတန္လြန္းလို႔ သူကိုယ္တိုင္ေတာင္ လံုးဝႀကီး လက္ခံနိုင္ေသးတာမဟုတ္ဘူး။

ယြီက်င္းက သူ ရွက္ေနတာကိုျမင္ေတာ့ ဒီကိစၥကို ေျပာဖို႔ ထပ္ၿပီး ဖိအားမေပးေတာ့ဘူး။က်ိေလ်ာင္ပံုက သတၲိနည္းတဲ့ပံုေပါက္ေပမဲ့ တကယ္တမ္းက် အရမ္းေခါင္းမာတယ္ဆိုတာ သူသိထားတယ္ေလ။သူမေျပာခ်င္တဲ့အရာကို ေမးဖို႔ဆိုတာ တကယ္အသံုးမဝင္ေလဘူး။

"ထားလိုက္ပါေတာ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဟယ္ခ်န္းမင္လို လူမ်ိဳးနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေကာင္းက်ိဳးရွိတာ မဟုတ္ဘူး"

မင္းမထိခိုက္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္လို႔ေတာ့ ယြီက်င္းက ေတြးမိတယ္။

က်ိေလ်ာင္က ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္။ သူေက်းဇူးတင္တယ္ဆိုတာကို ျပဖို႔အတြက္ သူက ေပါင္မုန္႔ထဲက ဝက္အူေခ်ာင္းကို တစ္ဝက္ခြဲလို႔ ယြီက်င္းကို ေပးလိုက္ေသးတယ္။

ယြီက်င္းက ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ေတြးမေနပဲ ဝမ္းသာအားရ လက္ခံလိုက္တယ္။

ေန႔ခင္းေရာက္ေတာ့ က်ိေလ်ာင္က သူ႔စာသင္ခံုကို အျမန္ရွင္းၿပီး စာၾကည့္တိုက္မွာပုန္းေနဖို႔ ေက်ာင္းကလူအုပ္ႀကီးနဲ႔ပုန္းလ်ိဳးကြယ္လ်ိဳးသြားခဲ့တယ္။သူ႔ဖုန္းက သူနဲ႔ပါမလာပဲ စာသင္ခန္းထဲကသူ႔ ခံုေအာက္မွာ က်န္ခဲ့တယ္။ သူအဲလိုလုပ္ရတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကေတာ့ ဟယ္ခ်န္းမင္ဆီက ေနာက္ထပ္messageေတြကို မျမင္ခ်င္တာရယ္၊ သူနဲ႔အတူစားဖို႔ ဖိတ္ေခၚခ်က္ကို လက္မခံခ်င္တာရယ္ေၾကာင့္ေပါ့။

သူဒီလို တိတ္တဆိတ္ပုန္ကန္ေနတာကေတာ့ တစ္ဖက္လူက သူရဲ႕ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို နားလည္ၿပီး သက္ညႇာစိတ္ေလးနဲ႔ သူ႔ကို လႊတ္ေပးဖို႔ ေမ်ွာ္လင့္ေနတာျဖစ္တယ္။