My Other Half ~ Fred Weasley

*56*

De rest van de maaltijd zit Frederique bij ons aan tafel. Ondertussen is de beste vriendin van Frederique, Fleur, er ook bijgekomen. Ze zitten allebei in het 6e jaar en ze zijn 17.

Het is echt heel gezellig en beide meisjes zijn heel aardig. Dan zie ik dat Hermione blozend de zaal in kijkt en ik volg haar blik.

Ze kijkt recht naar Krum, die ook licht blozend aan tafel zit. Snel geef ik haar een trap onder de tafel.

Grijnzend knipoog ik terwijl ik met mijn ogen naar de beroemde jongen sein. Hermione rolt met haar ogen en ze begint nog meer te blozen.

Dan begint Dumbledore weer te praten en al het eten verdwijnt van tafel. Ron kijkt teleurgesteld op als zijn vol gestapelde bord weer leeg is en ik moet moeite doen om mijn lach in te houden.

"Ik hoop dat iedereen een smakelijke maaltijd achter de kiezen heeft," begint Dumbledore en hij kijkt vrolijk de zaal in.

"Vanaf volgende week kunnen de meerderjarige onder ons zich inschrijven voor het Triwizard Tournament. Je schrijft je naam op een stukje papier en stopt dat in de Vuurbeker." Met die woorden zwaait Dumbledore met zijn staf waardoor er een simpele houten beker verschijnt.

"De Vuurbeker zal voor iedere school een kampioen uitkiezen, die weer een week later bekend wordt gemaakt," zegt Dumbledore en iedereen knikt begrijpend.

"Ik hoop dat ik het word," fluistert Frederique in mijn oor en ik knik blij, ook al hoop ik dat helemaal niet. Ik weet niet wat ik van het toernooi vind om eerlijk te zijn.

Maargoed, het zou niet mogen bestaan als er dingen heel erg fout kunnen gaan, houd ik mezelf voor, ondanks mijn dreigende onderbuikgevoel dat zegt dat er iets wel degelijk mis zal gaan.

~

5 dagen later is het vrijdag, en samen met Frederique, George en Fred loop ik over het terrein. Samen met de tweeling had ik straf, en Frederique vond het leuk om mee te doen.

We zijn met zijn vieren best wel close geworden, en Frederique hoort nu wel bij mijn betere vrienden. Fleur ook wel, alleen die heeft het wat drukker dus die spreek ik minder.

"Ik snap niet waarom we bij Hagrid straf kregen," grinnikt George dan en ik grijns ook. Hagrid is heel slecht in straffen uitdelen, maar hij moest van Flich onze straf regelen.

Uiteindelijk hebben we heel gezellig met zijn vieren zijn pompoenveldje geharkt en onkruid geplukt.

Het pad wordt iets smaller waardoor ik naast Frederique kom te lopen.

"Vraagje," fluistert Frederique naar me en ik kijk haar vragend aan. "Is die Cedric single," zegt ze zachtjes en ik sla mijn hand voor mijn mond.

"OMG VIND JIJ-"

"Ssstttt, hou je mond!" Sist Frederique naar me en ik kijk haar een beetje ongemakkelijk aan. "Nee, hij heeft een vriendin, sorry," reageer ik dan verontschuldigend.

"Maakt niet uit," mompelt ze en ze schopt tegen een steentje. "Het spijt me Fré, je vindt nog wel iemand," troostend wrijf ik over haar arm.

Dan trekt George haar ineens naar achter terwijl hij Fred naar voren duwt. Verbaasd kijk ik achterom, naar George die druk in het oor van Frederique aan het fluisteren is.

Dan schiet haar gezicht omhoog en ze kijkt me grijnzend aan. Ondertussen staat Fred een beetje ongemakkelijk naast me. "Wat is er met hun?" Vraag ik zachtjes en Fred krijgt geen tijd om te antwoorden, want George trekt me ineens naar achteren.

"Wat is dit?" Vraag in gepikeerd als ik tussen George en Frederique in sta. "Nou zeg," grinnikt George en Frederique schiet in de lach.

"Hey kijk! Een Flobberworm die ontsnapt is, kom George, we brengen hem terug naar Hagrid," zegt Frederique dan en ik kijk haar wantrouwig aan. Ze knipoogt nog even en dan trekt ze George met zich mee.