POV Eva
Rustig lig ik te slapen, tot ik opeens 2 paar voeten op het bed voel springen. "Wakker worden!" Roept een stem. "Je bent jarig Eef!" Roept een ander.
Kreunend trek ik het dekbed over mijn hoofd, ik wil niet wakker worden. Iemand trekt het dekbed weg en ik kijk vol in het licht. Snel knijp ik mijn ogen dicht, maar ik had al gezien wie er op mijn bed aan het springen waren.
"Fred en George," zeg ik en ik probeer boos te klinken. Ze beginnen allebei te lachen. Ik open langzaam mijn ogen, en ik kijk recht in het gezicht van Fred. "Goedemorgen Evaatje," zegt hij grijnzend. "Gefeliciteerd met je 13e verjaardag,"
Ik schiet in de lach, "dankjewel." Dan hangt George ook ineens boven me, "ook gefeliciteerd van mij Eef," zegt hij en ik grinnik, "jij ook dankjewel." Dan ga ik rechtop zitten en snel gaan de jongens achteruit, zodat ze geen kopstoot krijgen.
Verbaasd kijk ik naar de trui die ik aan heb, die is van Fred. Vragend kijk ik hem aan. "Waarom heb ik jou trui aan?" De tweeling begint precies tegelijk te lachen.
"Gisteren ging je slaapwandelen, en toen ik je terugbracht naar de bed had je het koud. Ik heb je mijn trui maar gegeven." Antwoord Fred en ik kijk hem dankbaar aan. "Heb ik nog rare dingen gezegd of dat niet?" Vraag ik nieuwsgierig.
Gelukkig schud hij zijn hoofd, "alleen hoi en dat je het koud had,"
"Wil je je trui terug?" Vraag ik. "Ga je hem dan nu uittrekken?" Vragen de jongens tegelijk en ik begin te lachen. "Stelletje kleuters," lach ik. Zielig kijken ze me allebei aan. "Mag ik omkleden? Ik kom zo beneden." Vraag ik en snel draaien ze zich om.
"Oh en Eva, we hebben een verrassing," zegt George als ze bij de deur zijn, en ik zie zijn ogen twinkelen. "Oehhh wat?" Vraag ik en ik kijk ze nieuwsgierig aan. Lachend lopen ze weg. Ik zucht, ik kan heel slecht tegen verrassingen.
Snel kleed ik me om en dan sprint ik naar beneden. Als ik de keuken in kom kijkt iedereen me blij aan.
"Gefeliciteerd!" Hoor ik van alle kanten. Ik kijk verbaasd om me heen, "ik heb niemand verteld dat ik jarig was."
Dan valt het kwartje en ik kijk meteen naar Fred en George, die me grijnzend aankijken. "Jullie hebben iets geregeld," zeg ik en ik kijk ze beschuldigend aan. Dan begin ik ook te lachen en ik kijk blij om me heen, "dankjewel iedereen!"
Na mijn ontbijt, wat bestond uit croissantjes, begint Fred te praten. "We hebben iets voorbereid," zegt hij en hij kijkt me met twinkelende ogen aan. "Ojee," grinnik ik en ik kijk hem nieuwsgierig aan.
"Hier is de eerste hint," zegt George en hij geeft me een papiertje. Iedereen kijkt me verwachtingsvol aan en ik schiet in de lach. Dan open ik het en ik lees wat er staat.
Gefeliciteerd met je 13e verjaardag! Omdat je jarig bent hebben we voor een hele dag leuke dingen geregeld. Eigenlijk is het 1 ding, maar je vind het zeker weten leuk.
PS: In de kamer van Hermione en Ginny ligt de eerste hint, je verdient je cadeautjes onderweg
Met grote ogen kijk ik op, "hebben jullie een speurtocht gemaakt?" Vraag ik blij en Fred en George knikken. "Iedereen heeft geholpen, en je vader had het idee." Zegt George en snel spring ik op om iedereen een knuffel te geven.
Dan loop ik snel naar de kamer van Ginny en Hermione met mijn vrienden op mijn hielen. Midden in de kamer ligt een puzzel. "Als je hem oplost vind je je cadeautje," zegt Ginny en meteen begin ik.
Zo gaat het eigenlijk de hele dag door. Door heel het huis verspreid liggen opdrachten en cadeautjes en ik moet ze zoeken.
~
"Eef, ben je bijna klaar?" Vraagt Fred als hij de stamboomkamer binnenloopt.
Iedereen was even weggegaan om iets anders te doen, en ik wilde perse de puzzel zelf oplossen. "Ik ben al klaar," mompel ik en ik kijk weg van de grote stamboom op de muur. Snel veeg ik over mijn wang, om te checken of er nog tranen zitten. Gelukkig niet, waarschijnlijk zijn alleen mij ogen een beetje rood.
Ik wil helemaal niet huilen vandaag. Toch mis ik mijn moeder heel erg, het is mijn eerste verjaardag zonder haar. Zonder dat ik het doorhad is Fred naast me komen zitten. "Je hebt de puzzel goed opgelost," zegt hij en hij kijkt naar de puzzel.
Ik knik, het was me na een halfuur eindelijk gelukt. Fred kijkt me even aan, "heb je gehuild?" Vraagt hij dan plotseling. Ik schrik op en kijk hem schuldbewust aan. Snel duw ik mijn opkomende tranen weg.
"Eerste verjaardag zonder mijn moeder," mompel ik alleen maar en meteen slaat Fred zijn arm om me heen. Ik leun tegen hem aan en hij aait over mijn hoofd. Ik zorg dat ik niet nog een keer ga huilen, want dat wil ik niet.
"Het spijt me, misschien hadden George en ik daarover na moeten denken," zegt Fred na 5 minuten en snel draai ik mijn hoofd zodat ik hem aan kan kijken. "Dit is niet jullie schuld," antwoord ik en ik kijk hem streng aan. Fred knikt even en laat me dan weer los.
"Gaat het weer?" Vraagt hij en ik knik. "Ja, we kunnen weer door." Zeg ik en ik glimlach even. Snel pak ik het cadeautje wat ik in deze kamer gevonden had en loop samen met Fred naar de kamer uit.
George staat bij de tafel waar alle cadeautjes op liggen te tellen. "Fred, ze moet er nog 1!" Roept hij en hij draait zich om. "Gevonden," grinnik ik en ik leg het laatste cadeautje op de tafel. Er liggen er 8.
"Ik heb nog nooit zoveel cadeautjes gehad," lach ik en ik wijs naar de stapel. "Je mag ze bij het avondeten openmaken," zegt George en ik knik. Het avondeten is al over een uurtje.
~
Een kwartier voordat we gaan eten komt Remus binnen. "Remus!" Roep ik blij uit en ik spring op van de bank, waar ik met Fred en Ginny een spelletje deed. Ik spring in de armen van mijn peetoom en hij geeft me lachend een knuffel, "Gefeliciteerd!"
"Dankje!" Antwoord ik blij en ik kijk hem lachend aan. "Mijn cadeautje ligt al op die tafel, Fred vroeg of ik hem vooruit wilde sturen voor de speurtocht." Zegt hij en hij kijkt me lachend aan, "is het gelukt?"
Ik knik blij en dan gaan we allemaal aan tafel zitten voor het avondeten.
~
Mevrouw Weasley heeft superlekker gekookt. Als ze al haar complimentjes na het eten ontvangen heeft, kijkt ze lachend naar mij. "We moeten natuurlijk nog wel even zingen!"
Iedereen begint lachend Lang Zal Ze Leven te zingen en ik kijk ongemakkelijk om me heen. Fred schopt me onder de tafel en ik kijk hem raar aan. "Leuk hè!" zegt hij zonder geluid en ik rol met mijn ogen. Hij schiet in de lach.
Na het zingen mag ik alle cadeautjes uitpakken. Van Hermione krijg ik 3 kleuren nagellak, van Ginny een superleuke trui en van Ron chocola.
Meneer en mevrouw Weasley geven me oorbellen. "Omg dankjewel!" Roep ik blij en ik geef ze allebei een knuffel.
Mijn peetvader geeft me een klein armbandje, waar mijn initialen in zijn gegraveerd. Onder de indruk kijk ik hem aan, "Dit is toch veel te duur!" Remus schud zijn hoofd en dan geeft mijn vader me een stuk papier.
"Dit is de Marauders Map," legt hij uit. Ik kijk hem vragend aan mijn Fred en George kijken met grote ogen naar het stuk papier. "Hoe kom je daaraan?!" Vraagt George enthousiast. Mijn vader kijkt Remus even aan en begint dan te lachen, "wij hebben hem gemaakt." Zegt hij en hij wijst naar mijn peetoom en zichzelf.
Snel krijg ik een uitleg van hoe hij werkt en dan geeft Harry zijn cadeau. Het is een boek met gitaar akkoorden en lege plekken waar je bladmuziek kan opschrijven. "Uhmm, bedankt Harry, maar ik speel alleen piano." Zeg ik en ik kijk hem raar aan.
Harry grijnst even, "hij hoort ook bij het cadeau van de tweeling." Zegt hij en dan komen Fred en George aangelopen met het laatste cadeau.
Snel pak ik het uit, terwijl mijn twee beste vrienden me enthousiast aankijken. Het is een supermooie, lichtbruine gitaar. Met open mond kijk ik de twee jongens aan. "Dit is veel te duur," zeg ik en ik begin te lachen.
"We kunnen hem ook niet terugbrengen," zegt Fred lachend en ik geef ze snel allebei een knuffel.
"Dankjewel!"
JE LEEST
My Other Half ~ Fred Weasley
FanficWATTYSHORTLIST 2021 Eva Black is de verborgen en verzwegen dochter van Sirius Black en Jessica Smith. Als haar moeder vermoord wordt, laat Sirius haar niet meer naar buiten gaan omdat hij bang is dat hetzelfde met Eva zal gebeuren. Totdat de Weasley...