My Other Half ~ Fred Weasley

*146*

"Maarten, weet jij waar Draco is?" Vraag ik lichtelijk bezorgd terwijl ik de grote jongen volg naar het kantoor van Umbridge. We zijn nu alweer een aantal weken verder, en mijn leven lijkt beetje bij beetje steeds draagbaarder te worden. Umbridge heeft niet nog een keer de cruciatusvloek op me gebruikt en ik heb ook nogsteeds niet aan Fred verteld dat ze het heeft gedaan. Tussen mij en Fred gaat het eigenlijk perfect, precies zoals hoe het ging voor Umbridge op deze school kwam en me dwong het uit te maken. Fred had beloofd dat hij voor vanavond een verrassing zou hebben, alleen nu moet ik meedoen bij het inquisitiekorps. 

"Nee liefje, ik weet ook niet waar Draco is," antwoordt Maarten waardoor ik opschrik uit mijn gedachten. Umbridge heeft het hele inquisitiekorps opgeroepen om naar haar kamer te komen, alleen ik heb Draco al de hele middag niet gezien, dus ik weet ook niet of hij de boodschap heeft gekregen. 

"Hij is vast binnen," zegt Maarten geruststellend als hij mijn bezorgde uitdrukking ziet en hij duwt de deur van het kantoortje van Umbridge open. Binnen staat eigenlijk het hele quidditchteam, behalve Maarten en ik. Het was wel te verwachten dat wij ook het inquisitiekorps zouden worden. Draco is er dus ook.

"Ik heb goed nieuws voor jullie," zegt Umbridge opgewekt en haastig ga ik naast Draco staan. "Ik heb van bepaalde bronnen te horen gekregen waar en wanneer het clubje van Potter samenkomt," gaat Umbridge verder en er ontstaat een grote knoop in mijn maag. 

"Vanavond gaan we ze op het heterdaad betrappen," kwaadaardig kijkt Umbridge de groep rond en lichtelijk in paniek druk ik mijn nagels in mijn hand. 

"We gaan over een kwartier, Flich is nu nog even bezig met Peeves," zegt Umbridge liefjes en ze glimlacht breed. Snel steek ik mijn hand op. "Sorry professor, zou ik dan nog heel even naar de wc mogen?"

"Nee," antwoordt Umbridge streng en ik kijk haar boos aan. Graham, die ook naast me staat, geeft me lachend een duwtje. "Zo erg is het niet, een uurtje kun je wel ophouden toch?"

Dan plopt er een geniaal idee op in mijn hoofd, en ik zet een aantal stappen naar voren, terwijl ik de jongens negeer, die achter me grapjes maken over meisjes en wc's. 

"Ik ben ongesteld," zeg ik hard en ik voel de blikken van mijn teamgenoten in mijn rug branden. De sfeer in de kamer wordt ook meteen ongemakkelijk doordat ik een -voor jongens- zeer heftig onderwerp heb aangesneden. 

"Ga maar," zegt Umbridge zacht en opgelucht ren ik het kantoortje uit. 

~

"Heb je ze gewaarschuwd?" Met twinkelende ogen kijkt Draco me aan als we met de hele groep naar de Kamer van Hoge Nood lopen. "Als het werkt dan wel," antwoord ik vaag en dan komen we aan bij de hoek van de gang, waar we moesten wachten op Umbridge. 

Vanbinnen ga ik echt dood van de stress. Natuurlijk heb ik mijn uiterste best gedaan om een oplossing te bedenken, maar ik weet niet echt hoeveel ik kan vertrouwen op Dobby.

Umbridge komt triomfantelijk aanlopen, met Flich op haar hielen. "Nou jongens, en mevrouw Black, over een aantal minuten gaan we het groepje aanpakken. Het is ernstig tegen de regels van het ministerie om samen te spannen. Probeer er gewoon zo veel mogelijk te pakken, oké?"

"Doe gewoon wat ze zegt, je kunt ze nu niet helpen," fluistert Draco in mijn oor terwijl Umbridge de vraag van Blaise beantwoordt. Ik bijt op mijn lip. De kans is inderdaad vrij klein dat het me lukt om mijn vrienden te helpen om te ontsnappen, maar ik wil het wel proberen. 

Natuurlijk wil ik het proberen, dadelijk wordt Fred gepakt. Of George, of Felix, of Frederique. 

Umbridge klapt in haar handen, waardoor ik me weer focus op de mensen om me heen in plaats van mijn eigen gedachten. "Oké, laten we gaan. Nog een paar laatste dingetjes. Als eerste wil ik d-"