My Other Half ~ Fred Weasley

*12*

"Eva Black?" Hoor ik professor McGonagall roepen. Trillend sta ik op en loop ik naar het krukje. Omdat ik als tweedejaars begin, moet ik ook als eerste gesorteerd worden. Ik zou liever als laatste gaan, dan let er toch nooit iemand meer op. Maargoed, ik moet nou eenmaal als eerste. 

Ik scan de zaal met mijn ogen en dan zie ik Fred en George hun duimen naar me opsteken vanaf de Gryffindor tafel. Ik probeer naar ze te lachen, maar natuurlijk mislukt dat grandioos. Zo rustig mogelijk zak ik op het krukje. Ik voel iedereen naar me kijken en probeer niet rood te worden. 

Dan zet professor McGonagall de sorteerhoed op mijn hoofd. 

"Hmm, een Black en een Smith, een interessante combinatie aan kwaliteiten die jij beschikt. Eigenlijk pas je overal wel, maar Gryffindor en Slytherin overheersen," zegt de sorteerhoed in mijn oor. 

Oh laat het geen Slytherin zijn. Alsjeblieft niet.

"Geen Slytherin hè, waarom niet?" Nou ik ben dapper, ik let op vriendschap en ik vecht voor mijn plek. Dat is toch niet Slytherin-achtig? Ik probeer met de hoed te communiceren, maar ik heb geen idee of het werkt. 

"Nou ik heb mijn besluit genomen." De hoed blijft 5 seconden stil en ik hoop met heel mijn hart dat hij goed gekozen heeft. 

"GRYFFINDOR!" 

Opgelucht haal ik adem terwijl ik van het krukje afspring. Ik loop naar de Gryffindor tafel waar iedereen heel hard aan het klappen is. "JAAA!" Roept George blij terwijl hij en Fred op de bank springen. "IK WIST HET!" Hoor ik Fred heel hard roepend. Breed lachend ga ik naast Harry en Ron zitten, tegenover Fred en George. 

"Meneer Weasley en meneer Weasley, kunnen jullie allebei weer gaan zitten?" Vraagt volgens mij Dumbledore serieus, maar ik zie zijn ogen twinkelen. 

Snel zakken Fred en George weer op de bank. "Ik wist het wel!" Roept-fluistert Fred blij en George geeft de nog een high-five. Nadat ik blij heb gereageerd op de felicitaties van Harry, Ron en Hermione let ik weer op. 

Het is best saai om naar eersteklassers te kijken die gesorteerd worden, dus ik kijk ook een beetje om me heen. De Grote Zaal is echt supergroot, wat wel logisch is want de naam zegt het al. Als mijn ogen langs de Slytherin tafel glijden zie ik dat 1 paar ogen me recht aankijken. 

Malfoy. 

Snel kijk ik weg en focus ik op de eerstejaars, want Ginny is bijna aan de beurt. Als Ginny ook bij de Gryffindor tafel aan mag schuiven begin ik heel hard te klappen en te joelen. Een beetje rood komt ook Ginny bij ons zitten. 

~

Dan mogen we eindelijk eten. En we kunnen echt superveel eten en ook bijna alles eten want er is veel! Ik ben helemaal fan van de couscous, alleen die schaal is al snel op. Een beetje teleurgesteld zet ik hem terug.  

"Ga gewoon bij de andere tafels vragen of zij nog couscous hebben." Zegt George lachend als hij mijn teleurgestelde gezicht opmerkt. "Mag dat gewoon dan?" Vraag ik onzeker. "Eef, wij hebben een regel," bemoeit Fred zich met het gesprek. "En dat is om je niet zo'n zorgen te maken om de regels."

Ik schiet in de lach als ik zijn serieuze gezicht zie. "Oké oké ik ga wel couscous halen." En ik sta snel op.

Bij de Hufflepuff tafel tik ik een jongen op zijn schouder. "Uhmm hoi, hebben jullie nog couscous?" Vraag ik aarzelend. "Nee sorry, die van ons ik ook op," antwoordt de jongen en hij kijkt me even aan. 

Ik ben bang dat hij ook denkt dat ik een moordenaar ben dus ik ben best wel verbaasd als hij zegt: "Jij bent Eva toch? Ik ben Ernst." 

Ik kijk hem verbaasd aan en hij grinnikt. "Je dacht zeker dat ik bang zou gaan schreeuwen ofzo?" Beschaamd knik ik. "Maakt niet uit hoor," zegt hij snel. "Wij Hufflepuffs zijn niet zo." Ik glimlach naar hem en zeg snel: "Fijn, ik ga dan maar weer verder zoeken naar couscous. Leuk om je ontmoet te hebben Ernst." 

Lachend knikt hij en dan draait hij zich weer om naar zijn vrienden. 

~

"Oh oké doei Luna!" Zuchtend stap ik bij de Ravenclaw tafel vandaan, ook zij hadden geen couscous meer. Wel heb ik kennis gemaakt met een heel aardig meisje Luna. Op naar de Slytherin tafel dan maar, denk ik dan. 

Als ik bij de Slytherins aankom kijken ze me nogal raar aan. "Oh een verdwaalde Gryffindor," hoor ik iemand gemeen fluisteren. Ik ril, zijn Slytherins altijd zo? 

Ik tik een jongen op zijn schouder, "uhm hoi, hebben jullie nog couscous?" De jongen kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan. "En waarom zou ik dat geven?" Vraagt hij arrogant. 

"Omdat ik het heel aardig vraag en zelfs Slytherins kunnen zien dat je op deze sukkelige manier het hele imago van de slimme, sluwe Slytherin verpest." 

De jongen keek me een beetje dommig aan terwijl de andere Slytherins beginnen te joelen. "Een Gryffindor met pit!" Hoor ik ergens vandaan komen. "Lekker bezig Goyle! Je hebt wel een knappe boos gemaakt!" Hoor ik ook nog ergens. Ik kijk verbaasd om me heen, lekker dan, nu vinden ze me ook nog leuk. 

"Hier," hoor ik de jongen Goyle mompelen en hij geeft me de schaal couscous aan. "Bedankt," zeg ik en ik probeer mijn stem zo te vervormen dat niemand hoort dat ik het heel grappig vind en snel loop ik terug naar de Gryffindor tafel.

"Jezus dat duurde lang," zegt Fred als ik naast hem neer plof. "Ja sorry, niemand had couscous en bij iedere tafel heb ik ook nog een praatje gemaakt." Antwoord ik terwijl ik een grote berg couscous op mijn bord schep. 

"Waar heb je het uiteindelijk gevonden?" Vraagt George nieuwsgierig. "De Slytherin tafel," antwoord ik met volle mond.

Fred en George kijken me ongelovig aan. "Ben jij op je eerste dag als Gryffindor bij de Slytherin tafel geweest?" Vraagt Fred en hij kijkt me raar aan. 

Mijn mond zit zo vol dat ik niet kan praten dus ik knik maar. Als mijn mond eindelijk leeg is zeg ik: "Ja ik was bij hun tafel en ik vroeg het aan ene Goyle." George fluit zachtjes. Ik kijk hem geschrokken aan, "wat?" Fred grinnikt.

"Nou Slytherins mogen Gryffindors niet zo, en jij hebt aan een van Malfoys trouwste vriendjes eten gevraagd," antwoordt Fred met twinkelende ogen en ik grijns.

"Ze vonden me best grappig, en ze noemden me een knappe Gryffindor met pit," reageer ik met volle mond, ik had net weer een hap genomen.

Tegenover me stikt George half in zijn pompoensap van het lachen. Toen hij gestopt was met hoesten zei hij lachend: "Wat? Een knappe Gryffindor met pit?"

Ik knik. "Ja die Goyle die wilde het niet geven en toen zei ik iets van, je zou het kunnen geven omdat je anders het hele idee van de slimme, sluwe Slytherin verpest. En toen keek hij me een beetje dom aan en begon de hele Slytherin tafel te joelen en te lachen. En iemand zei dus iets over een knappe Gryffindor met pit dus ik denk dat ik dat dat ben." Sluit ik onverschillig mijn verhaal af. 

De tweeling begint keihard te lachen en Fred geeft de trots een high-five. "George, dit onze beste leerling tot nu toe." Grapt hij en ik schiet in de lach.