My Other Half ~ Fred Weasley

*72*

Zonder al te veel te bewegen buig ik een beetje naar voren en de ruimte tussen ons wordt steeds kleiner.

Als onze gezichten heel dicht bij elkaar zijn, kijk ik Fred aan. Hij kijkt terug alsof hij toestemming wilt, ik heb immers gezegd dat ik rustig aan wilde doen. Ik knik heel lichtjes, bijna onzichtbaar, maar toch is het genoeg voor Fred om het te begrijpen. 

Zacht drukt hij zijn lippen tegen de mijne, en soepel ga ik in de kus mee. Ik druk mezelf steviger tegen hem aan en ga met zijn handen door zijn haar. Freds hand ligt op mijn wang, en hij beweegt via mijn kaaklijn naar mijn nek. 

Ik voel zijn tong toestemming vragen en rustig open ik mijn mond een beetje. Freds tong verkent mijn mijn mondholte en ik gewillig ga ik er in mee. 

~

Na 5 minuten breekt Fred de zoen af. Opgelaten kijk ik hem aan en hij schiet in de lach. "Dat was leuk," grinnikt hij droog en ik giechel kort. "Zeker."

Meteen daarna druk ik mijn lippen weer kort op die van hem, en als ik mezelf terugtrek kijk ik Fred aan. Hij geeft me een overdreven knipoog, waardoor ik in de lach schiet. 

"Dus," zeg ik dan maar, als het naar mijn mening te lang stil is geweest. Het waren maar 20 seconden, maargoed. 

"Dus," herhaalt Fred me en ik kijk hem quasi geïrriteerd aan. 

"Ik ga er maar van uit dat je mijn versierkunsten toch niet kon weerstaan?"

Fred kijkt me trots aan en lachend geef ik hem een duw. "Sukkel," grinnikt ik en gekwetst kijkt hij me aan. Snel druk ik een kus op zijn mond. "Beter?"

Fred knikt alsof hij een kind van 3 is, en weer begin ik te lachen. Het zullen de zenuwen wel zijn ofzo. 

"Wat nu?" Vraag ik dan maar.

"Wat bedoel je?"

"Nou uhmm, je weet wel. We hebben nu gezoend en uhmm-" stotter ik met een rood hoofd. "Ik snap het," onderbreekt Fred me snel, voordat ik nog meer kan gaan ratelen. 

Opgelucht kijk ik hem aan, terwijl ik wacht op zijn antwoord op mijn eerdere vraag. Nerveus haalt hij zijn hand door zijn haar, en ik kijk hem onderzoekend aan. 

"Mag ik iets vragen?" Zegt Fred dan uiteindelijk en meteen knik ik. 

"Wil je mijn vriendin zijn?"

Zenuwachtig kijkt hij me aan, en er breekt een brede glimlach door op mijn gezicht. 

"Ja," antwoord ik dan zo rustig mogelijk, terwijl de vlinders door mijn buik racen. Fred glimlacht opgelucht. "Ik was echt bang dat je nee zou zeggen en-" ratelt hij en snel druk ik mijn lippen op die van hem. 

"Maar ik zei ja, geen zorgen," fluister ik met mijn gezicht dicht bij die van hem. Fred aait me liefdevol over mijn wang, en dan drukt hij zachtjes zijn lippen op die van mij. 

~

"Wacht even!" Gil ik in het donker. Fred had bedacht dat we weer gingen vliegen, omdat dat leuk was in het donker. Het is ook leuk, daarnietvan, maar je ziet geen hol. 

"Boe!"

Fred legt zijn handen voor mijn ogen waardoor ik niks meer zie, en ik val bijna van mijn bezem. Ik probeer boos te kijken als ik me omdraai, maar dat mislukt een beetje. 

"Fred Weasley," boos kijk ik hem aan, maar hij kijkt vol door mijn masker heen. "Je bent niet boos," zegt hij en hij wiebelt met zijn wenkbrauwen. Ik schuif een stukje naar voren op mijn bezem, zodat onze gezichten dichter bij elkaar zijn. 

"Hoe weet jij dat nou?" Fluister ik en ik probeer een beetje mysterieus te klinken, maar ook dat mislukt. Ik ben niet zo heel goed in doen alsof als Fred erbij is ofzo. 

"Magie," fluistert Fred mysterieus, hij wel, en hij geeft me snel een kus. 

Dan vliegt hij weg, mij in het donker achterlatend. Ik zet grijnzend de achtervolging in, en na een paar seconden ben ik al weer achter hem.

"Boe!"

Op precies dezelfde manier probeer ik Fred te laten schrikken, maar hij zag me al aankomen. Lachend steekt hij zijn tong uit en dan vliegt hij weer terug naar het platform. 

~

Als ik geland ben, ga ik naast Fred liggen. Hij wijst omhoog naar de lucht, die vol sterren staat. "Dat is de poolster," zegt hij en hij wijst naar een fel schijnende ster. Ik schiet in de lach. 

"Dat is de poolster niet, dát is de poolster," grinnik ik terwijl ik zijn arm verplaats naar de echte poolster. "Jouw ster is gewoon een felle ster."

"Wie zegt dat jouw ster niet gewoon een felle ster is?" 

Fred kijkt me lachend aan en ik draai me lachend weer terug op mijn rug. Dan begint het opeens best wel koud te waaien, en ik kruip wat dichter tegen hem aan. Fred slaat zijn arm om me heen, en drukt een kus op mijn hoofd. 

Zo blijven we een aantal minuten liggen, en ik kan even nadenken over hoe perfect mijn leven is. Of nou ja, bijna perfect. Ik heb 2 geweldige beste vrienden, waarvan 1 nu mijn vriendje is. Ik haal goede cijfers en ik speel in het quidditchteam. Het enige mindere is mijn vader, maar zelfs daar leer ik mee leven. 

"Wil je het de anderen wel of niet vertellen?" Freds stem klinkt luid in het donker. Ik denk even na over zijn vraag.

"Nu nog niet," antwoord ik dan en Fred knikt. "Whatever's the best for you," zegt hij lief en mijn hart smelt. 

Ik wil het ze wel vertellen hoor, alleen nu nog niet. George wordt dan helemaal blij en druk, en ik wil gewoon eerst met zijn tweeën zijn. Als George het wel zou weten, dan zou hij alle details moeten weten en dan zou het net zijn alsof ik 2 vriendjes heb. Daar heb ik nu niet echt zin in.

~

"Zullen we teruggaan?" Fred kijkt me vragend aan. Ondertussen was ik half in slaap gevallen, dus misschien is dat wel slim ja. 

"Oké," murmel ik terwijl ik dankbaar zijn hand aanpak. Als ik op mijn benen sta, pak ik mijn bezem van het platform. 

"Wacht," zeg ik dan als Fred bijna wilt vertrekken. Vragend kijkt hij achterom, en snel stap ik naar hem toe. 

"Dit kan niet waar de anderen bij zijn, dus we moeten er gebruik van maken," zeg ik en ik ga op mijn tenen staan om Fred een lange kus te geven. 

-----------------------------------------

OMG JAAA! IT HAPPENED! WOOHOOO!

De blijheid om mijn eigen boek is eigenlijk best wel treurig maar jah, idc💅😻

Ik ship Freva echt erg. Of Feva. Wat is de beste ship naam?