My Other Half ~ Fred Weasley

*87*

Onhandig laat ik mezelf tussen Fred en George zakken. Molly had net geroepen dat we moesten komen voor het verjaardagsdiner. Als ik eindelijk zit druk ik een kus op Freds mond als groet en dan ga ik iets gemakkelijker achterover zitten. 

"En ik niet?" Nep gekwetst kijkt George me aan en ik schiet in de lach. Fred kijkt daarentegen iets minder blij. "Sorry Georgie, ik denk dat Fré dat niet zo leuk vindt," grinnik ik en meteen krullen Freds mondhoeken omhoog. In tegenstelling tot die van George, die meteen afzakken. 

Hij krijgt geen kans om een stekelige opmerking terug te geven, want net op dat moment komt Molly aanlopen met een hele grote schaal lasagne. George kijkt nog een keer vernietigend van mij naar Fred en richt zich dan op het eten. 

"Eva liefje, ik hoop dat je je een beetje jarig voelt?" Molly kijkt me vluchtig aan terwijl ze lasagne begint op te scheppen voor iedereen. Ik schenk haar een lieve glimlach. 

"Heel erg, dit is mijn beste verjaardag tot nu toe,"

Dan krijg ik ook een bord lasagne voor mijn neus geschoven en richt ik mijn aandacht op het verrukkelijke eten. Als er ook maar 1 kans was om naar Italië te gaan zou ik hem nemen, het eten is daar echt hemels. 

"Nou Eva, op jou," zegt Arthur en hij heft zijn glas voor een toost. Vrolijk brengt iedereen zijn glas de lucht in en ik kijk een beetje ongemakkelijk om me heen. Verjaardagstoosts en liedjes maken me altijd heel oncomfortabel. 

~

"Ben ik nog op tijd?"

Mijn ogen vliegen naar de deuropening. We zijn nu ongeveer 5 minuten aan het eten en het is heel leuk. Tot nu toe ik er nog niet heel veel gebeurd, behalve dat Ron zijn mond heeft verbrand omdat hij te snel wilde eten. 

Mijn mond valt open van verbazing als ik zie wie er in de deuropening staat en meteen spring ik op. Dat gaat wel een beetje lastig in de krappe keuken van de Weasleys, maar wonder boven wonder valt er niks om. 

Zonder iets te zeggen spring ik in mijn vaders armen. Hij grinnikt om mijn enthousiasme en geeft me dan een kus op mijn hoofd. "Ik heb je gemist," mompel ik in zijn shirt en ik sla mijn armen wat steviger om me heen. 

"Ik jou ook Eef,"

Voorzichtig laat ik mijn vader los, alsof ik bang ben dat hij weer zal verdwijnen. Maar gelukkig gebeurt dat niet. Ik glimlach blij naar hem en hij lacht vrolijk terug. Dan wendt hij zich tot de Weasleys, en met name Molly. 

"Mag ik mee eten? Ik ben er nu toch,"

Meteen knikt Molly. "Natuurlijk! Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!"

Sirius wurmt zich achter iedereen langs, tot hij bij Remus komt. Snel staat Remus ook op zodat de 2 mannen elkaar een vriendschappelijke knuffel kunnen geven. Dan ploft mijn vader naast Remus neer, en tegen over mij. 

"Oja, gefeliciteerd Eef, ik heb geen tijd om een cadeautje t-"

"Dankjewel," kap ik hem snel af. Ik ben allang blij dat mijn vader er überhaupt is, dus een cadeautje minder maakt me niet heel veel uit.

~

"Dus, hoe gaat het op school?" 

Samen met mijn vader ben ik door de tuin aan het wandelen, zodat we zonder alle drukte eromheen goed bij kunnen praten. 

"Goed hoor, mijn punten zijn nogsteeds goed," antwoord ik en mijn vader grijnst. "Dat is niet wat ik bedoelde, ik bedoelde met vriendschappen enzo,"

Mijn mond maakt een O vorm en ik denk even na over mijn antwoord. "Nou, Fred en George zijn nogsteeds mijn beste vrienden. En nu is Frederique, en meisje van Beauxbatons, daarbij gekomen. En met de rest van de groep ben ik ook goed bevriend,"