*133*

304 27 20
                                    

Ik bots vol tegen Draco op als ik de volgende ochtend naar de Grote Zaal loop. Hij werpt een geïrriteerde blik over zijn schouder en ik rol met mijn ogen. Blaise, die naast me staat, schiet in de lach. 

"Wat is er aan de hand?" Nieuwsgierig buig ik langs Draco om te zien waardoor de opstopping is ontstaan. Mijn hart lijkt nog verder te bezwijken aan schuldgevoel als ik de muur tegenover de Grote Zaal zie. 

Vertrouw elkaar, het is alles wat we hebben.

Felix en Frederique hebben dit keer geen strijdkreet of agressieve lijfspreuk neergezet. Dit keer is de boodschap heel rustig, waardoor de muur een zekere kalmte uitstraalt. Die kalmte voel ik niet terug in mijn binnenste, wat samentrekt. 

De boodschap is duidelijk voor mij bedoeld. De tranen branden achter mijn ogen als ik mijn hoofd afwend en ik probeer niet te denken aan wat ik veroorzaakt heb. Felix en Frederique vertrouwen me niet meer. Ginny, Hermione, Ron en Harry denken dat ik vrijwillig ben overgelopen en vinden me een verrader en bovenal, ik heb de harten van mijn beste vrienden en vriendje gebroken door ze zonder enige uitleg achter te laten. 

"Uit de weg."

Ik schrik op uit mijn gedachten als ik de stem van Blaise hoor. Het groepje eerstejaars stuift bang weg door de gevaarlijke ondertoon in Blaise' woorden en bozig kijk ik de jongen aan. "Je kunt ook normaal tegen ze doen," sis ik en Blaise grijnst. 

"Het waren Hufflepuffs, die verdienen dat niet."

Ik knijp mijn hand samen tot en vuist. Dat Draco zich niet vrijwillig als een zak gedraagt kan ik, na zijn uitleg, wel hebben maar Blaise meent het echt. Hij is echt alleen aardig tegen de Slytherins, puur omdat ze ook Slytherin zijn. 

Draco legt zijn hand op mijn arm en kijkt me waarschuwend aan. "Hier is het anders, ga erin mee," fluistert hij en ik bijt op mijn lip. Zachtjes geeft Draco me een duwtje om te zorgen dat ik weer begin te lopen. 

~

Tijdens het ontbijt zit ik weer met mijn rug naar de andere afdelingstafels en eet ik in stilte mijn eten op. Blaise geeft me een trap onder de tafel. 

"Wat heb je met de Gryffindors gedaan, ze hebben het hele ontbijt nog niet omgekeken naar je."

Er speelt een grijns rond zijn lippen en alweer voel ik de tranen branden. Ze hebben me echt losgelaten. Ik vond het niet fijn om ze steeds af te wijzen, maar dat ze het nu opgeven vind ik nog erger. Bezorgd kijkt Draco me aan en snel laat ik mijn vork vallen. 

Onder de tafel knipper ik snel met mijn ogen het traanvocht weg en haal ik een aantal keer diep adem. Dit was de bedoeling. De opdracht die ik van Umbridge heb gekregen heb ik perfect uitgevoerd, en daardoor ben ik ook mijn vrienden verloren. 

"At least they're happy," mompel ik in mezelf en ik kom weer onder de tafel uit. Alweer kijkt werpt Draco me een bezorgde blik toe en ik rol met mijn ogen. 

"Er is niks."

Het lukt me om er een lachje uit te persen en mijn stem vrolijk te laten klinken. Draco knikt als teken dat hij me gelooft en graait dan naast zich naar zijn tas. "We moeten gaan." Deelt hij mee en tegelijk met Blaise sta ik op. Samen met mijn klasgenoten loop ik naar de uitgang van de Grote Zaal, en ik kijk bewust niet naar de Gryffindortafel. 

Let the day begin. 

~

"Mevrouw Black, kan ik even met je praten?"

Vermoeid hef ik mijn hoofd op van mijn boek en ik kijk recht in het lelijke gezicht van Umbridge. Ze glimlacht liefjes naar me en zonder iets te zeggen sta ik op en volg ik haar naar haar kamertje. Gelukkig is dit onze laatste les van vandaag, anders zou ik het echt niet overleven. Heel de dag loop ik er al als een soort zombie bij. 

In de deuropening kijk ik nog een keer om naar mijn klasgenoten, die geconcentreerd hoofdstuk 4 van het DADA-boek aan het lezen zijn. Draco vangt mijn blik en knikt me bemoedigend toe. Ik glimlach kleintjes en trek dan de deur achter me dicht. 

"Zo," begint Umbridge met een poeslieve stem te praten en ik staar naar het gehaakte tafelkleed op tafel. "Ik wilde vragen of het je tot nu toe bevalt in Slytherin," zegt het vrouwtje en mijn hoofd schiet omhoog. 

"Wat denkt u nou zelf," reageer ik spottend en Umbridge tuit haar lippen. "Tut tut tut, die toon is niet nodig mevrouw Black. U weet wat de gevolgen zijn als u zich niet gedraagt in mijn bijzijn."

Ik pers er een niet gemeende glimlach uit en buig mijn hoofd lichtjes. "Sorry professor," mompel ik en Umbridge glimlacht tevreden. 

"Ik wilde ook nog vragen waar u gisteravond was, aangezien er weer een muurschildering is aangebracht en u een mogelijke verdachte daarvoor bent." Hoewel Umbridge nogsteeds een misselijkmakende glimlach op haar gezicht heeft, schitteren haar ogen gevaarlijk. 

"Ik was aan het trainen met mijn team en daarna was ik in de commonroom," antwoord ik beleefd en duw mijn nagels in mijn handpalm. De haat die ik voel voor deze vrouw wordt met de minuut groter. 

"Zijn er mensen die dat kunnen bevestigen?" Umbridge kijkt me triomfantelijk aan, alsof ze nu zeker weet dat ze de dader heeft gepakt. Jammer voor haar heb ik het dit keer ook echt niet gedaan. 

"Draco Malfoy," antwoord ik liefjes en de glimlach op het gezicht van de vrouw voor me vervaagt. Zo te zien hoopte ze heel erg dat ze me kon betrappen. 

"Dan ga ik meneer Malfoy even halen," sist ze en resoluut staat ze op en loopt ze naar de deur. In de deuropening hoor ik haar vragen of Draco wil komen, die een halve minuut later verbaasd binnenkomt. Verbaasd seint hij met zijn ogen naar me wat er aan de hand is en ik rol met mijn ogen als reactie om te laten weten dat het niet belangrijk is. 

"Draco, weet jij waar mevrouw Black gisteren was?"

Het valt me op dat Umbridge Draco alweer bij zijn voornaam noemt. Nonchalant haalt Draco een hand door zijn haar en glimlacht. "Ze had quidditchtraining met mij en de rest van het team en daarna hebben we samen in de commonroom huiswerk gemaakt," antwoordt hij beleefd en Umbridge knikt. 

"Dan loog mevrouw Black niet, jullie kunnen gaan," zegt ze poeslief en opgelucht sta ik op. Als ik bijna het roze kamertje uit ben bedenk ik me iets. Elegant draai ik me om en ik kijk mijn DADA-docent liefjes aan. 

"Professor u weet het toch? Ik mag niet liegen."

-----------------------------------------

Jullie gurl gaat over 3 kwartier naar dr werk😏

Klinkt fking stoer heheheheh

My Other Half ~ Fred WeasleyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu