My Other Half ~ Fred Weasley

*69*

"In 3, 2, 1," hoor ik Fred zeggen en nieuwsgierig open ik mijn ogen. Als ik zie wie er voor me staat, geef ik een gil.

Het is een gil van blijdschap. Ik sta in een bijzonder verwaarloosde kamer, maar dat kan me niks schelen. Wat me wel iets kan schelen, is de man die in het midden van de kamer staan. 

Dat is mijn vader. 

Blij vlieg ik Sirius om de hals, terwijl ik de tranen in mijn ogen voel prikken. Tranen van blijdschap of course. Ik heb mijn vader al meer dan een jaar niet meer gezien. Snel slaat mijn vader zijn armen om me heen, en hij trekt me tegen zich aan. 

Het is de typische vader-dochterknuffel. Als ik hem een halve minuut later loslaat, veeg ik snel over mijn ogen. Ik huilde toch wel. Een beetje dan. 

Als ik mijn vader hetzelfde zie doen, schiet ik in de lach en geef ik hem snel nog een knuffel. Dan draai ik me ademloos om naar Fred, en blijkbaar ook George. Zonder iets te zeggen sprint ik op Fred af en sla ik mijn armen om hem heen. 

"Dankje," fluister ik in zijn oor en Fred haalt zijn hand door zijn haren. "Geen probleem," fluistert hij terug en dan loop ik naar George. "Ik wist niet dat jij hier ook was, maar bedankt," mompel ik als ik hem ook een knuffel geef. George schiet in de lach, en dan loop ik weer terug naar mijn vader.

Hij ziet er verschrikkelijk uit. Heel mager, en met heel vies haar en hele vieze kleren. "Waar ben je geweest?!" Roep ik uit als ik hem goed heb bekeken. "In de bergen," antwoordt mijn vader en bezorgd kijk ik hem aan. "Gaat alles nu goed?"

Lachend knikt hij. "Ik voel me prima," lacht hij en opgelucht haal ik adem. Mijn vader kan echt wel voor zichzelf zorgen, maar toch wil ik er zeker van zijn dat alles goed komt. Dan ga ik op de grond zitten en gebaar ik dat mijn vader moet vertellen. 

~

"En dat is wat er het afgelopen jaar is gebeurd," sluit mijn vader zijn verhaal af en onder de indruk kijk ik hem aan. Blijkbaar heeft hij een halfjaar in zijn eentje gezworven, en daarna nog een jaar met een Hippogriff. 

Ik weet dat dit niet volgens het originele verhaal gebeurd, maar het is een fanfiction dus alles kan ;)

"Hoe gaat het met jou? En met Remus? Wat is er aan de hand met dat Tournament? Moet Harry daar echt aan meedoen?" Vraagt mijn vader dan snel achter elkaar en snel steek ik mijn hand op. 

"Rustig aan," grinnik ik en dan denk ik even na over mijn antwoorden. "Met mij gaat het wel goed. Ik heb wel veel stress en zorgen om mijn vrienden die meedoen aan het Triwizard Tournament, maar dat komt wel goed. Met Remus gaat het volgens mij ook wel prima, en het is altijd heel gezellig in de vakanties. Dat tournament is er, en Harry doet er inderdaad aan mee. Maar iedereen helpt hem zo goed mogelijk," vertel ik dan en Sirius knikt. 

Fred en George zitten ondertussen tegen de muur aan op de grond mee te luisteren. Ze willen ons niet storen, dus daarom zitten ze iets verder weg. 

"Iemand heeft Harry opgegeven, dus dat betekent dat iemand achter hem aanzit," zegt mijn vader en geschrokken kijk ik hem aan. "Wacht wat?" Vragen Fred en George dan tegelijk en ik kijk eventjes achterom. 

"Dat toernooi is gevaarlijk. Degene die hem mee laat doen, wilt hem dood hebben en loopt waarschijnlijk ook op Hogwarts," zegt Sirius en bang kijk ik hem aan. 

"Don't worry," zegt mijn vader en kalmerend slaat hij een arm om me heen. Dan gaat er opeens een soort raar piepje af. "Sorry," zegt George snel terwijl hij op zijn horloge slaat. 

"Hoelaat is het?" Vraagt mijn vader dan. "5 uur 's avonds," antwoordt George als hij het piepje uit heeft gezet. 

"Dan moet ik gaan, ik kan niet te lang op dezelfde plek blijven," zegt mijn vader verontschuldigend en snel spring ik op. Ik weet dat ik hem niet tegen kan houden, maar toch kijk ik hem smekend aan. 

"Sorry Eef," mijn vader kijkt me verdrietig aan en snel druk ik mezelf tegen zijn borst. Als hij zijn armen om me heen slaat, bijt ik op mijn lip. Ik wil hem niet weer een jaar missen. 

"Ik kijk nu naar een schuilhuis, misschien kun je daarheen komen in de vakanties, of ik kom naar jou," zegt mijn vader dan en ik knik. Zachtjes drukt hij een kus op mijn voorhoofd en hij stapt weg. 

"George?" Vraagt hij en George springt op. "Ik zal je wel helpen wegkomen," zegt hij en nog een keer ren ik naar mijn vader toe om hem een knuffel te geven. Dan stap ik weg en ga ik bij Fred staan. 

"Doei pap."

"Dag meisje, ik hou van je."

"Ik ook van jou," fluister ik zachtjes als de deur achter mijn vader en George dichtslaat. 

~

"Gaat het?" Fred kijkt me bezorgd aan en ik knik verdrietig. "Ik heb hem in ieder geval kunnen zien en spreken," mompel ik en Fred trekt me snel in een knuffel.

Uiteindelijk laat ik toch die paar tranen maar lopen. Ik huil niet heel erg, het is gewoon die emotie. Fred aait kalmerend over mijn hoofd en ik druk mijn gezicht in zijn borst. Zo blijven we 5 minuutjes staan en dan wurm ik mezelf los. 

"Het gaat weer," zeg ik, dit keer iets vrolijker. Fred glimlacht lief naar me en snel druk ik een kus op zijn wang. "Dankje," zeg ik nog en keer en Fred wordt een beetje rood. 

"Geen probleem," stamelt hij en ik schiet in de lach om zijn reactie. "We hebben trouwens nog een deel van de date," zegt Fred dan en nieuwsgierig loop ik achter hem aan naar de voordeur van het verwaarloosde huis.

"Zijn we hier?" Vraag ik verbaasd als ik zie dat we in Hogsmeade zijn. Fred knikt lachend en trekt me dan mee naar The Three Broomsticks. "We gaan hier avondeten," zegt hij en blij kijk ik hem aan. 

~

"Ik zit vol," puf ik en ik schuif mijn bord weg. Fred en ik hebben net ons eten op. Uiteindelijk bestond het uit hamburgers en butterbeer, maar toch was het heel gezellig. We hebben over heel veel gepraat, maar natuurlijk het meest over de opdracht van Harry, die aankomend weekend al is. 

Harry heeft van Hagrid gehoord dat het iets met draken is, en van Moody de tip gekregen om zijn bezem te gebruiken. Nu oefenen we vooral de sommeerspreuk, die hij dan gebruikt om zijn bezem op te roepen. 

Cedric en Fleur weten de opdracht ook al, dus ze gaan in ieder geval niet dood. Waarschijnlijk.

Oh nee, zo moet ik niet denken.

"Ik betaal," zeggen we dan tegelijk en we schieten in de lach. "Splitten?" Vraag ik lief en Fred knikt. Dan wenkt hij de ober om om de rekening te vragen. 

Als we de rekening hebben gekregen legt Fred snel al het geld neer, waardoor ik er niks meer bij kan leggen. Triomfantelijk kijkt hij me aan, en ik kijk bozig terug. "Jij hebt je geld nodig voor de winkel!" Roep ik uit en Fred schiet in de lach. 

Als we buiten staan duw ik snel een aantal munten in Freds jaszak. Precies de helft, nu hebben we toch gesplit. Fred kijkt me even aan en accepteert dan dat ik het toch niet zou opgegeven. 

Lachend steek ik mijn tong uit en dan lopen we naast elkaar terug naar het kasteel.