My Other Half ~ Fred Weasley

*129*

"Ga je mee naar de Grote Zaal voor het avondeten?" Vragend kijkt Draco me aan en ik zucht. De Grote Zaal. Mijn plan was om niet aan mijn vrienden te laten zien dat ik ben 'overgelopen', maar het kan niet echt anders. Ik weet zeker dat ze ook in de Grote Zaal zullen zijn. 

Als je er het beste van wil maken en wil dat ze verder leven zonder jou, dan moet je er niet zo'n ding van maken.

Geïrriteerd duw ik het stemmetje in mijn hoofd weg, ook al heeft het wel gelijk. "Je zult ooit bij ze onder ogen moeten komen," zegt Draco zacht en hij kijkt me aardig aan. Ik knik vrijwel onzichtbaar en sta dan op van de bank waar ik de hele middag heb gezeten. In het begin heeft Draco bij me gezeten, alleen daarna is hij naar Blaise gegaan om huiswerk te maken ofzo. Ik heb in mijn eentje naar het vuur gestaard. 

"Pansy, Blaise en Goyle zijn al gaan lopen," deelt Draco mede als we de commonroom uitlopen. Weer knik ik. "Welke lessen hebben we morgen?" Vraag ik, "en loop ik achter op huiswerk?" 

Draco grijnst. "Meteen goed je best doen, Black?"

Ik rol met mijn ogen als reactie en kijk Draco dan afwachtend aan. "We hebben potions met Gryffindor, herbology met Hufflepuff en care of magic creatures ook met Hufflepuff. En nog charms met Ravenclaw. Vanavond zal ik je wel proberen te helpen met huiswerk enzo," antwoordt hij en ik kijk hem dankbaar aan. Dan lopen we de Grote Zaal in. 

Natuurlijk is de tafel van Slytherin helemaal achterin, en moeten we eerst langs de tafels van Gryffindor, Hufflepuff en Ravenclaw. Ik probeer mezelf zo klein mogelijk te maken terwijl we langs de tafels lopen. Draco kijkt me verbaasd aan als ik achter hem ga staan en ik glimlach kort. Na een aantal seconden verandert zijn blik van verbaasd naar begrijpend en handig loost hij me langs de tafel van Gryffindor. 

"Eef!"

Shit. Bijna was het gelukt.

Balend draai ik me om naar Ginny, die me verward aankijkt. "Wat doe je?" Vraagt ze en ze zet een aantal stappen in mijn richting. Ik kijk haar ongemakkelijk aan. "Uhmm, ik zit nu in Slytherin," zeg ik uiteindelijk en Ginny's mond valt open. Snel klapt ze haar kaken weer op elkaar. 

"Wat een onzin! Waarom?"

"Het leek me beter," mompel ik en ik draai me snel weer om om verder te lopen naar de Slytherintafel. Ginny blijft verward staan, en uiteindelijk draait ze zich ook om om terug te lopen naar de Gryffindortafel. 

Opgelucht plof ik op de bank en Blaise glimlacht. "Wat vonden je oude vrienden ervan?" Met een pijnlijk gezicht kijk ik hem aan. "Ik heb alleen Ginny gezien, dus de andere reacties ga ik nog krijgen. Maar Ginny vond het niet geweldig."

"Het is wel beter zo, Umbridge heeft het beste met je voor," mengt Draco zich in het gesprek en ik kijk hem geïrriteerd aan. Draco is de enige die weet dat Umbridge me een soort van dwingt, dus ik snap niet echt waarom hij dat zegt. 

Blaise knikt instemmend en begint dan te eten. Draco gebaart dat ik dichterbij moet komen en soepel buig ik over de tafel heen zodat ik kan horen wat hij wil zeggen. "Je kunt je het beste aanpassen als je je aan het verhaal houdt," fluistert hij behulpzaam en ik knik terwijl ik weer rechtop ga zitten. 

Ik moet het gewoon accepteren en doorgaan met mijn leven.

~

De gedachte om het te accepteren en door te gaan met mijn leven verdwijnt meteen als ik een kwartier later de blik van Fred vang. Vlug draai ik mijn hoofd weg omdat ik hem niet aan wil kijken. Zijn ogen stonden vol verwarring en verdriet en ik voel een steek door mijn buik trekken als ik eraan terugdenk. 

Natuurlijk heeft Ginny het aan de rest verteld en natuurlijk is iedereen aan de Gryffindortafel er nu over aan het praten. Dat was te verwachten. Ik moet de meningen van anderen wel aankunnen, en dat kan ik ook. Er is alleen een uitzondering. 

Fred. 

Ik moet de neiging onderdrukken om te gaan huilen. Haastig concentreer ik me op mijn bord, de aandacht afleiden moet werken. Dan voel ik iemand tegen mijn schenen trappen, en geschrokken kijk ik op. Draco kijkt me met een bezorgde schittering in zijn ogen aan. 

"Wat is er?"

Ik slik een keer om de brok in mijn keel weg te krijgen, en gebaar dan naar de Gryffindortafel. Direct draait Draco zijn hoofd om om te kijken. Na een aantal seconden draait hij weer terug en hij kijkt me aan met iets van medelijden in zijn ogen. 

"Ze weten nu in ieder geval dat je hier zit," mompelt hij en ik zucht als reactie. "We mogen terug naar de commonroom," zegt Blaise dan en snel sta ik op. Ik wil zo snel mogelijk weg uit de Grote Zaal. Tussen Blaise en Draco in loop ik de ruimte uit. 

"Eva?"

Meteen sta ik stil als ik Freds stem herken en langzaam draai ik me om. Fred staat tegen de muur aangeleund en zijn ogen staan vol verwarring. Onzeker zet ik een stap in zijn richting. 

"Kom je?" Draco onderbreekt het hele moment.

"Ga maar vast," antwoord ik zacht en zonder iets te zeggen lopen Blaise en Draco verder naar de commonroom. Fred kijkt me vragend aan en ik zucht. Ik weet dat hij een uitleg verwacht. 

"Niet hier," mompel ik en ik loop in de richting van de Astronomietoren. Aan de voetstappen achter me kan ik opmaken dat Fred achter me aanloopt.

~

"Wat is dit?" Fred kijkt me vragend aan en ik zucht. "Het lijkt me gewoon beter zo," antwoord ik en Fred kijkt me verontwaardigd aan. 

"Wat- Hoe- Op welke manier is dit beter?!" Stottert hij en ik haal een hand door mijn haar. "Het is gewoon-"

"Nee. Eva je kunt me niet vertellen dat het een goed idee is om jou naar Slytherin te verplaatsen," onderbreekt Fred boos en ik kijk geïrriteerd terug. "Waarom nou weer niet?"

"Je haat ze!" Roept Fred uit en ik trek mijn wenkbrauwen op. "Dat valt best mee. Draco is best aardig-"

"Oja, natuurlijk, Draco. Hoeveel maanden zijn jullie al samen?" 

Mijn wangen kleuren rood van de verontwaardiging. "Waarom betrek je dat erbij?! Er is niks tussen mij en-" 

"Het kan me niks schelen, want weet je? Wij zijn al bijna een jaar samen en ik zou denken dat je elkaar dan wel eerlijk verteld wat er aan de hand is," snauwt Fred en ik kijk hem ongelukkig aan. 

"Ik weet het maar-"

"Dit lijkt je niet beter, dat geloof ik niet," kapt Fred me af en ik zucht geïrriteerd. "Dan is dat je eigen probleem. Ik wil naar Slytherin en Umbridge laat me naar Slytherin gaan."

"Oh, je gaat me nu toch niet vertellen dat je Umbridge aardig vindt?" Spottend kijkt Fred me aan en uitdagend kijk ik terug. "Dat was ik niet van plan nee."

"Eva, wat is er aan de hand?" Freds toon verandert van boos naar verdrietig en ik kijk hem schuldig aan. "Ik wil dit echt, het spijt me. Misschien is het beter als-"

"Nee, je gaat het niet uitmaken," onderbreekt Fred me en het valt me op dat zijn stem trilt. Ik glimlach verdrietig naar hem. "Het- ik-"

"Niet doen," smekend kijkt Fred me aan en ik bijt op mijn lip om te zorgen dat ik niet begin te huilen. Terwijl de tranen voel drukken, spreek ik de woorden uit. 

"Het spijt me maar, het is over tussen ons."