My Other Half ~ Fred Weasley

*111*

Vloekend trek ik mijn hutkoffer de trein in. Onder mijn arm houd ik de kooi van Nemo, die verontwaardigd kwettert. Boos kijk ik naar mijn uil. "Ja, ik kan er ook niks aan doen. Ik heb het ook zwaar, je bent niet de enige," snauw ik chagrijnig naar hem. Onhandig trek ik mijn hutkoffer het pad in. Achter me is al een hele opstopping ontstaan. Ik hoor iemand geïrriteerd snuiven en geprikkeld draai ik me om. 

Draco.

"Het spijt me zeer dat ik je levensomstandigheden even belemmer," snauw ik en hij kijkt me spottend aan. "Ik wacht alleen op mijn vrienden." Reageert hij op dezelfde toon. 

Ik trek mijn wenkbrauwen op. "Die mensen die bij jou zitten voor je geld kun je geen vrienden noemen." Boos kijkt Draco me aan. "Werkt nou gewoon door, dan hoef je hier ook niet te zijn," snauwt hij, terwijl hij mijn opmerking negeert. 

"Als je wil dat ik doorwerk moet je helpen," antwoord ik geïrriteerd. Ik dacht niet dat Draco me ook echt zou gaan helpen, dus ik ben ook vrij verbaasd als hij Nemo van me overneemt. 

"Jij regelt die koffer, ik kom wel achter je aan met dit beest."

Verbluft kijk ik hem aan, en als hij boos terugkijkt kom ik snel in actie. Zo vlug mogelijk sleep ik mijn hutkoffer naar de goede coupé. Als ik het ding naar binnen heb geduwd, draai ik me om om Nemo aan te pakken. 

Ongemakkelijk haal ik een hand door mijn haar. "Uhm, bedankt," mompel ik uiteindelijk. Draco snuift arrogant. 

"Whatever."

Dan loopt hij weer terug naar de voorkant van de trein. Ik steek mijn middelvinger op naar zijn rug en stap dan de coupé in. Fred heeft mijn koffer al in het rek gelegd. 

"Wat deed je met hem?" De vraag komt er lichtelijk dreigend uit en ik glimlach. "Ik hield de boel op, dus hij hielp met Nemo. En daarna heb ik mijn middelvinger naar zijn rug opgestoken." Fred schiet in de lach. 

"Oké," grinnikt hij en hij gaat op een bankje zitten. Ik plof naast hem neer, half op George. Verontwaardigd kijkt hij me aan. "Mag ik niet naast Fred?" 

Triomfantelijk steek ik mijn tong uit. "Nu zit ik naast Fred."

Ik draai me naar Fred toe zodat ik hem aan kan kijken. "Was je daarnet nou jaloers?" Snel schudt hij zijn hoofd, en achter me hoor ik George een protesterend geluidje maken. 

"Niet naar luisteren Eef. Als je een aantal seconden langer met hem hand gepraat was Fred naar buiten gegaan om hem in elkaar te slaan."

Grijnzend kijk ik Fred aan, die licht blozend de andere kant op kijkt. Lief druk ik een kus op zijn wang. "Er is geen reden om jaloers te zijn hoor." Fluister ik in zijn oor. Fred glimlacht kleintjes en slaat zijn arm om me heen. Felix en Frederique grijnzen naar ons. Mijn neef trekt een pakje kaarten uit zijn tas en begint uit te delen. De rest van de reis hang ik ontspannen tegen Fred aan, terwijl we met zijn vijven een frans kaartspel spelen.

~

Correctie, de rest van het halfuur. Ron kijkt ongemakkelijk om het hoekje van de deur. Hij heeft zijn gewaad al aan, waar een blinkende klassenoudste-badge op is gespeld. 

"Eef, uhm, we moeten naar de klassenoudsten-coupé. En je moet je gewaad aantrekken." Zegt hij verontschuldigend en ik rol met mijn ogen. Zuchtend duw ik mezelf van de bank af en ik grabbel naar mijn gewaad. Ik loop zo wel even langs de wc. 

Grijnzend klopt Frederique me op mijn arm. "Veel plezier," zegt ze nadrukkelijk. Ik trek een vies gezicht en loop naar de deuropening. Ik kijk nog even over mijn schouder naar mijn vrienden. Felix en George steken enthousiast hun duimen op, en Fred blaast me een kushandje toe.