My Other Half ~ Fred Weasley

*119*

Verwoed probeer ik het bloed dat uit mijn hand drupt te stelpen. Umbridge heeft Harry en mij even lang laten doorgaan als gisteren, maar doordat het al de tweede dag is dat ik met die helse pijn moet schrijven, is mijn hand ook twee keer zo pijnlijk. 

Uiteindelijk besluit ik dat mijn hand goed genoeg gestelpt is, en loop ik de toiletten uit. De gang is pikdonker, en ik grabbel snel naar de Marauders Map en mijn toverstok. 

"Lumos," fluister ik en het puntje van mijn staf begint te gloeien. Ik tik met mijn staf op de Marauders Map. 

"Ik zweer plechtig dat ik snode plannen heb," mompel ik en er verschijnt een plattegrond van de school. Overal staan kleine namen van de mensen die er lopen, of slapen. Haastig scan ik de plattegrond op zoek naar Felix en Frederique. 

Ze staan voor de Grote Zaal.

Zo stil als ik kan loop ik de goede kant op, en na een aantal minuten zie ik twee schimmen staan.

"Hey," fluister ik. "Hey," zeggen mijn neef en nicht tegelijk terug. Felix heeft een pot rode verf in zijn handen, en Frederique een aantal kwasten. 

"Waar en wat?" Vraag ik terwijl ik mijn toverstok tussen mijn tanden duw. Onhandig houd ik de Map voor me uit. Niemand in de buurt. 

"Deze muur," zegt Felix zacht en hij gebaart met zijn hoofd naar de muur tegenover de Grote Zaal. Zo weten we wel zeker dat de hele school het gaat zien. 

"En wat zetten we neer?" Ik ben bijna niet te verstaan door de toverstok tussen mijn tanden. Fré grinnikt. "Ik denk iets van: Hij is terug, verzet je of sterf."

"Is dat niet een beetje grof?" Er speelt een lachje rondom Felix' lippen. 

"Kunnen we niet doen:  Voldemort is terug, vecht voor je plek?" Stel ik voor en Felix knikt instemmend. "Dat is logischer voor de eerste boodschap, we kunnen altijd later nog zoiets doen als wat Fré zei."

"Oké, dan doen we dat," mompelt Frederique en ze pakt de emmer verf af. Handig trekt ze de deksel eraf en doopt ze hem erin. "Ik doe het stuk van:  Voldemort is terug, doe jij de:  vecht voor je plek?" De laatste vraag is gericht aan Felix. We hadden al eerder afgesproken dat ik op de kaart moet gaan letten. De volgende keer mag ik verven.

~

"Klaar," zegt Felix na een aantal minuten. Trots bekijken we ons werk. De boodschap staat met koeienletters in rode verf op de muur gekalkt. Zeker weten dat de school hierover gaat praten. 

"Nu nog terug," mompelt Frederique terwijl ze de kwasten onder haar oksel klemt. Felix pakt de verfemmer. "Zie jullie morgen," fluister ik naar ze voordat ik terugloop naar de Gryffindor commonroom. Onderweg doof ik het lichtje van mijn toverstok en sluit ik de Marauders Map. 

Ik kan deze route blind lopen. 

Na een aantal minuten kruip ik door het portretgat de commonroom in. Fred zit al enthousiast op me te wachten. "Gelukt?"

"Zeker," antwoord ik trots voordat ik mijn lippen op die van hem zet. Liefdevol gaat Fred mee in de kus, die uitloopt tot een heftige zoenpartij.   

"Babe, ik heb nog huiswerk," lichtelijk buiten adem trek ik me terug en Fred kijkt me teleurgesteld aan. "Hoe veel?"

"Alleen nog oefenen voor McGonagall en een dromendagboek van de afgelopen dagen bedenken," antwoord ik en ik plof neer op de bank. Fred gaat naast me zitten. 

"Ik help wel."

~

Uiteindelijk was het maar een uurtje werk, maar ik ben nogsteeds doodop. Bezorgd kijkt Fred me aan. "Hoe was Umbridge eigenlijk?"

Zonder iets te zeggen steek ik mijn hand uit. De woorden staan er in gekerfd en er sijpelt een klein stroompje bloed uit. Er licht verontwaardiging op in Freds ogen en ik leg kalmerend mijn andere hand op zijn arm. 

"Je moet naar McGonagall gaan," fluistert hij bezorgd. "Ik hoef nog maar twee keer langs," werp ik tegen en Fred kijkt me eigenwijs aan. "Dan nog."

Ik rol met mijn ogen en loop dan naar de meidendorms. Verbaasd kijkt Fred me aan. "Ga je niet met mij mee?" De zin komt er heel zielig uit en ik grinnik. Snel loop ik naar de jongensdorms. "Jawel," mompel ik en hij grijnst.

 In een beweging heeft hij me opgetild, en ik trek mijn wenkbrauwen op terwijl Fred me zijn kamer in draagt. "Ik kan zelf ook lopen hoor."

"Weet ik," reageert Fred en achteloos kwakt hij me op zijn bed. Geïrriteerd kijk ik hem aan, maar dan verschijnt er toch een lachje op mijn gezicht. "Mag ik een trui?" Alsof ik een klein kind ben, steek ik mijn handen voor me uit. 

Fred trekt in een beweging zijn trui uit en gooit hem met een boogje naar me toe. Lachend vang ik hem uit de lucht. Zonder dat ik het hoefde te vragen, heeft Fred zich al omgedraaid. Zo snel mogelijk kleed ik me om. 

"Klaar." 

Er verschijnt een glimlach rondom mijn lippen als Fred zich omdraait. Hij is echt mega schattig. Er ontstaan blosjes op mijn wangen als hij me vragend aankijkt. "Nox," fluistert Fred dan. De hele tijd hebben we zijn staf gebruikt voor licht, aangezien George al slaapt. Nu het lichtje weg is, is het pikkedonker. 

Ik schrik me dan ook helemaal dood als ik Fred handen rondom mijn middel voel. "Ik ben het," fluistert hij en aan zijn stem hoor ik dat hij aan het lachen is. Zachtjes trekt hij me achterover op zijn bed, zodat we naast elkaar liggen. 

Ik glijd met mijn hand over zijn gezicht zodat ik hem een kus kan geven. Het zou een beetje sneu zijn als ik mis-kus namelijk. Voorzichtig druk ik mijn lippen op die van hem, en ik grijns trots in de zoen. 

"Waaro lachte je?" Vraagt Fred zacht als onze lippen weer van elkaar komen. "Hij was raak," fluister ik terug en Fred grinnikt zachtjes. Tevreden nestel ik me tussen zijn armen in en langzaam val ik weg in een diepe slaap.

~

"Ik heb honger," klaag ik tegen Fred en George terwijl we naar de Grote Zaal lopen. "Dat weten we, je zei het een minuut geleden ook al," reageert George en ik schiet in de lach. Aan het einde van de gang is er een enorme opstopping ontstaan. 

"Wat is hier aan de hand?" Mompelt Fred en nieuwsgierig drukken de twee jongens zich door de menigte. Ik weet allang wat er aan de hand is, maar toch loop ik maar achter ze aan. Als we het hoekje om zijn, zien Fred en George het al doordat ze over iedereen heen kunnen kijken. 

Grijnzend draaien ze zich naar mij om, en trots lach ik terug. 

Voor de muur staat een boze Umbridge tegen Flich te schreeuwen dat hij het eraf moet halen. Ondertussen hoor ik overal om me heen kinderen tegen elkaar praten over de tekst. 

VOLDEMORT IS TERUG! VECHT VOOR JE PLEK!

Het heeft gewerkt.

-----------------------------------------

Okay even een verklaring voor deze update midden in de nacht:

Ik moest om 00:00 thuis zijn anders werd mn telefoon afgepakt en het is nu 00:42 dusja.

Ik plaats nu vast een hoofdstuk voor vandaag want op de normale tijd heb ik geen telefoon😃