My Other Half ~ Fred Weasley

*52*

Na een uur komen we eindelijk aan op een open plek in het bos. Ik ben helemaal dood, mijn conditie is niet meer wat het was. "Arthur!" Horen we opeens iemand roepen en er komt een vriendelijke man aanlopen.

"Amos!" Roept meneer Weasley vrolijk terug en ze omhelzen elkaar. "Dit is mijn zoon Cedric," zegt de man, Amos, dan. Er springt een lange jongen uit de boom.

"Fucking hell ey," mompel ik tegen Ginny en ze grinnikt. "He's got the loohooksss," zing Hermione in mijn oor en ik knik. Cedric kijkt me recht aan en ik bloos even. Dan glimlach ik naar hem en hij grijnst vrolijk terug. 

Achter me zie ik Fred en George druk smoezen. "Waar hebben jullie het over?" Vraag ik nieuwsgierig. "Niks," antwoorden ze tegelijk en ik rol met mijn ogen, dan niet he.

~

POV Fred

Er springt een lange jongen uit de boom. In mijn ogen is het gewoon een jongen, maar blijkbaar denkt Eva daar anders over. 

"Fucking hell ey," mompelt ze tegen Ginny, die begint te lachen. Boos kijk ik naar ze. "Staar haar niet zo aan." Ik voel dat George tegen me aanstoot. "Ik staar helemaal niet," sis ik geïrriteerd terug. 

"Nogsteeds geen gevoelens huh? Ik geloof er niks van," fluister George grijnzend in mijn oor. Ik schud mijn hoofd, dat ga ik niet nu uitleggen. En al helemaal niet als Eva een meter voor me staat.

"Waar hebben jullie het over?" Eva kijkt ons nieuwsgierig aan. "Niks," zeggen we tegelijk en ze draait zich om. Boos kijk ik George aan, nu had ze ons ook nog bijna gehoord ook. Mijn broer kijkt me even lachend aan en loopt dan weg.

~

POV Eva

"Hey, ik ben Cedric," hoor ik iemand opeens achter me zeggen. Glimlachend draai ik me om, "ik ben Eva," reageer ik en Cedric komt naast me lopen. In mijn ooghoek zie ik de tweeling even afkeurend kijken, maar dat maakt me niks uit. 

"Weet jij waar we heengaan?" Vraag ik maar aan Cedric, als hij niet met het gesprek begint. 

"Weet jij dat dan niet?"

Ik rol met mijn ogen, "verrassing," zeg ik en Cedric schiet in de lach. "Dan ga ik het niet verklappen he," zegt hij plagerig en ik geef hem lachend een duw. 

"Nouuu," zeg ik zielig en ik kijk hem smekend aan. "Als je een keertje nog je mooie lach laat zien, zeg ik het," antwoordt Cedric en ik schiet in de lach. Ik glimlach even naar hem en hij haalt zijn hand door zijn haar. 

"Je had het beloofd!" Roep ik uit als hij niks zegt. Snel buigt Cedric zich naar mijn oor. "We gaan naar het WK quidditch," fluistert hij in mijn oor. "Wát!" Roep ik enthousiast uit en ik vlieg hem om de hals. 

"Oh shit, sorry. Beetje ongemakkelijk," zeg ik en ik word rood. Cedric begint te grijnzen, "maakt niet uit hoor." 

"Eva," hoor ik Fred achter me zeggen. "Wat," zeg ik terug zonder om te kijken. "Kom even," zegt Fred geïrriteerd. Ik kijk Cedric even verontschuldigend aan. "Spreek je later," zeg ik nog snel en dan ga ik naast Fred lopen. 

"Wat," zeg ik nog een keer en ik kijk hem bozig aan. "Hij is een player," sist Fred boos. "Waarom denk je meteen dat ik hem als vriendje wil?" Fluister ik boos terug. 

"Ik zie toch hoe hij naar je kijkt," mompelt Fred boos. Dan komt George aanlopen. "Waar hebben jullie het nou weer over?" Vraagt hij zacht en hij kijkt ons een beetje bezorgd aan. 

"Ik praatte met Cedric en nu doet Fred meteen helemaal overbezorgd." Reageer ik boos. "Ik doe niet overbezorgd," sist Fred boos. "Jij gaat helemaal zeggen dat hij een player is, zonder dat je weet of ik hem überhaupt als vriendje wil," zeg ik boos en George begint te lachen.