*59*

535 26 43
                                    

"Na het avondeten gaan George en ik ons inschrijven voor het Triwizard Tournament," vertelt Fred tussen 2 happen appeltaart door. Geschrokken kijk ik hem aan. 

"Wat is er?" Natuurlijk heeft Fred meteen door dat er iets is. 

"Dadelijk gaat er iets mis en dan ben jij in dat toernooi," zeg ik gestrest. Ik wil helemaal niet dat Fred of George mee gaat doen aan zo'n gevaarlijk toernooi. 

Fred kijkt me onbegrijpend aan. "Kijk, wat als 1 van jullie gekozen wordt en mee moet doen. En wat als er iets misgaat. Misschien ga je wel dood en d-" probeer ik uit te leggen, maar Fred kapt me snel af. 

"Ik ga echt niet zo snel dood hoor," onderbreekt hij me geamuseerd en ik kijk nogsteeds een beetje gestrest terug. 

"Luister Eef," Fred legt zijn hand op de mijne waardoor er meteen allemaal prikkels doorheen schieten. In stilte wacht ik tot hij verder praat. 

"George en ik hebben het geld nodig voor onze winkel. Er is genoeg toezicht dus er gaat niemand dood. En daar komt ook nog bij dat we niet eens weten of het wel werkt," zegt hij en ik kijk hem vragend aan. 

"Wat werkt?"

"De verouderingsdrank. We zijn allebei minderjarig dus het is niet eens zeker of we überhaupt met onze naam in die beker komen," zegt Fred en ik kijk hem iets meer gerustgesteld aan. 

"Oh," zeg ik dan maar en Fred glimlacht eventjes. 

"Ik vind het wel lief dat je bezorgd bent hoor," zegt hij dan en ik hoor aan zijn stem dat hij het heel grappig vindt. Mijn hoofd schiet omhoog en ik kijk recht in zijn twinkelende ogen. 

Snel steek ik mijn tong uit en kijk ik hoe Fred zijn laatste happen taart opeet. Dan graait hij in zijn zak naar zijn geld. 

"Hoohoo, ik betaal," zeg ik snel en ik zoek ook met mijn hand in de zak van mijn vest. "Helemaal niet," zegt Fred en snel geeft hij het geld aan de ober. Dan trekt hij me overeind en we lopen samen naar de deur. 

"Ik heb ook geld hoor," fluister ik in zijn oor als we voor de deur wachten. Er is nogal een opstopping. "Ik heb je uit gevraagd," fluistert Fred terug en dan lopen we de deur door. 

~

"Waarom heb je dat eigenlijk gedaan?" Vraag ik als we naast elkaar door de bijna verlaten straatjes lopen. 

"Wat gedaan?" Fred kijkt me vragend aan en ik kijk terug. Doordat hij ongeveer een kop groter is moet ik een beetje omhoog kijken. 

"Mij meevragen," antwoord ik simpel en Fred schiet in de lach. "Dat is toch vrij logisch?" Reageert hij en ik kijk hem vragend aan. Niet echt. 

"Nou uhmm, ik vind je leuk," zegt Fred dan en hij kijkt me ongemakkelijk aan. 

Dat had ik niet verwacht. Ik weet niet wat ik wel verwachtte maar in ieder geval niet dit. Er verspreidt zich een fijn gevoel door mijn buik als ik besef wat Fred heeft gezegd. Grijnzend trek ik mijn wenkbrauwen op en Fred kijkt me gestrest aan. 

"Rustig maar," sus ik snel en hij kijkt al iets minder gestrest. "Ik vind jou ook leuk," zeg ik dan zachtjes, maar Fred heeft het blijkbaar wel gehoord. 

In een beweging staat hij stil en tegelijkertijd draait hij mij zo dat hij me kan aankijken. "Wat?" Reageert hij en ik begin te giechelen. Daardoor begint Fred ook te lachen.

~

"Wat doen we nu?" Vraagt Fred en ik kijk hem lachend aan. "Geen idee," reageer ik en we beginnen weer te lopen. 

"Ik wil niks overhaasten," zeg ik dan als we weer een tijdje stil zijn geweest. Ik ben nogsteeds het nieuws dat Fred mij ook leuk vindt aan het verwerken. 

"Prima," zegt Fred meteen en ik kijk hem even aan. "Heb jij er geen mening over?"

Hij haalt zijn schouders op. "Ik ben allang blij dat jij mij ook leuk vindt, het maakt me niet zoveel uit wat we nu doen. Als jij het rustig aan wilt doen, dan doen we dat," zegt hij lief en ik glimlach even.

"Dankje," zeg ik dan zacht en we lopen weer in stilte verder. 

"Vind jij het niet eng?" Vraag ik dan plotseling en Fred kijkt me aan. Nou ja, hij kijkt naar me, want ik kijk naar mijn voeten.

"Ja natuurlijk wel," antwoordt hij en verbaasd kijk ik op. Ik had verwacht dat hij zou vragen waar ik het over had. 

"Ik ben gewoon bang dat we onze vriendschap verpesten als het fout gaat," zeg ik dan als Fred niks meer zegt. Fred knikt, maar doordat ik naar de grond kijk kan ik dat niet zien. 

"Maar waarom zou het fout gaan?" Fred kijkt me aan en nu kijk ik wel terug. 

"Weet ik niet," reageer ik en ik kijk weer naar de grond. 

"Luister Eef, waarschijnlijk gaat het gewoon goed en leven we nog lang en gelukkig. En voor nu kijken we het gewoon even aan en gaan we niks te snel doen, we hebben alle tijd." Fred draait mijn kin zo dat ik hem aankijk. 

Opgelucht knik ik als instemming. "Dankje," zeg ik weer en nu kijk ik hem wel aan. "No problem," antwoordt Fred en ik grinnik eventjes. 

~

De rest van de date is heel gezellig. Nu lopen we naast elkaar weer terug naar Hogwarts. "Ik weet dat we niks overhaasten, maar mag ik je wel nog een keertje uit vragen?" Fred kijkt me hoopvol aan en ik glimlach naar hem. 

"Ja hoor."

Dan lopen we het kasteel binnen en meteen is het een stuk drukker om ons heen. "Oh wacht Freddie, nog 1 ding," zeg ik dan en ik trek hem mee naar een iets rustigere plek. 

"Ik weet dat je dadelijk George een uitgebreid verslag gaat geven, maar kun je wel zorgen dat hij niet te enthousiast wordt? Want anders wordt het dadelijk ons twee en George die alles opfokt," zeg ik snel en Fred schiet in de lach. 

"Ik snap je punt," zegt hij serieus, waardoor ik ook begin te lachen. 

"Ik zal zorgen dat hij niet te druk erover wordt," zegt Fred dan en ik kijk hem dankbaar aan. Dan geef ik hem snel een korte knuffel en draai ik me om om naar de Ravenclaw commonroom te gaan. 

Ik heb met de meiden afgesproken om daarheen te gaan als ik terug zou komen. 

-----------------------------------------

Ik ga even hier mijn hart luchten hoor. Nou jullie weten waarschijnlijk wel dat er voetbal is vanavond. Ik zou dus met mijn oude vriendengroep dat gaan kijken.

Het is alleen de groep van de basisschool dus ik heb ze al 1,5 jaar niet gezien, dus ja stresss. Ik was dus helemaal aan het bedenken wat ik allemaal ging doen, want ik heb ✨sociale angst✨ dus dan ga je dat voorbereiden in je hoofd.

Nu krijg ik dus net een appje zovan: hey, die en die komen ook, je hoeft niet te komen als je daar geen zin in hebt.

Die en die zijn de populaire mensen van het dorp, en die horen bij de populaire groep waar mijn oude vriendengroep ook bij hoort. En ik niet.

Dus ik ben ingeruild voor populaire mensen en nu voel ik me kut.

Hehehe wat een leuk verhaal whoopwhoop.

Ugh🥲

My Other Half ~ Fred WeasleyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu