*91*

465 27 72
                                    

"Professor?" Vragend steek ik mijn hoek om de deur. McGonagall knikt als teken dat ik mag binnenkomen. 

"Wat is er mevrouw Black?"

"Kan ik even met u praten?"

~

Fronsend kijkt McGonagall me aan. "Dus als ik het goed begrijp heeft meneer Malfoy al sinds het tweede jaar een obsessie voor jou en komen daar nu allemaal meningsverschillen door?"

Ik knik onzeker. Dat is inderdaad wel ongeveer de situatie nu. "Ik snap dat het een beetje gek is, maar nu liggen Fred en George allebei in de ziekenzaal door Malfoy en ik ben er een beetje klaar mee zegmaar."

"Ik snap het," mompelt McGonagall en ze grabbelt in haar lade naar papier. "Ik ga een brief naar professor Snape schrijven, waarin staat dat jullie geen contact meer mogen hebben met meneer Malfoy. Of Snape dan nog een straf voor hem bedenkt is aan hem, maar jullie mogen nu in ieder geval niet meer met elkaar praten. 

Opgelucht haal ik adem. "Dankuwel professor,"

McGonagall glimlacht kleintjes en wijst dan naar de deur. "Eruit, ik moet me concentreren,"

Snel glip ik het kantoortje uit en ren ik weer terug naar de ziekenzaal. Ik hoop heel erg dat George wakker is. 

~

"Je bent wakker!" Blij loop ik op George af, en ik schiet in de lach als ik Freds klagerige gezicht zie. "Hij is je vriendje niet en je liet me alleen," zegt hij zielig en ik loop snel naar hem toe, George met open armen voor een knuffel achterlatend. Lief geef ik hem en kus en dan draai ik me om om naar George te lopen.

"Hoe voel je je?" Een beetje bezorgd kijk ik mijn beste vriend aan als ik mezelf uit zijn knuffel bevrijd heb.

"Prima," opgewekt kijkt George om zich heen en ik grinnik. Dan valt het me op dat Fré er niet meer is. "Waar is Frederique?"

George's gezicht betrekt en ook Fred kijkt moeilijk. "Ze is huilend weggerend omdat ze denk dat het haar schuld is," mompelt Fred en hij plukt aan zijn dekbed.

"Ik zal wel met haar praten," stel ik voor en meteen kijkt de tweeling blijer. Volgens mij zien ze Fré ook als een van hun beste vriendinnen.

"Oh, ik heb goed nieuws!"

Blij ga ik op het voeteneinde van het bed van Fred zitten en nieuwsgierig kijken de jongens me aan.

"Ik heb geregeld dat Malfoy niet meer tegen ons mag praten!" Trots kijk ik eerst naar Fred, bij wie een brede lach doorbreekt, en dan naar George, waar hetzelfde gebeurt.

"Wat zei McGonagall?" Vragend kijkt Fred me aan en ik grijns. "We mogen geen contact meer met hem hebben en hij niet met ons,"

Fred en George geven elkaar een high-five in de lucht, met 5 meter ertussen. Lachend ga ik tegen Fred aanzitten en ik krul mezelf op. Fred drukt een kus op mijn haar en ik glimlach.

De rest van de middag blijf ik bij Fred en George in de ziekenzaal. Ik besluit voor mezelf dat ik vanavond, als de jongens uit de ziekenzaal zijn, met Fré zal gaan praten.

~

"Gaan we zo naar buiten?" Blij kijkt Fred me aan. Het is nu kwart voor 8, dus over een kwartiertje mag hij de ziekenzaal uit. George ook.

My Other Half ~ Fred WeasleyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu