My Other Half ~ Fred Weasley

*128*

"Nou, dit is dus de commonroom," zegt Draco en hij leidt me een donkere kamer binnen. En is groene belichting en overal zijn de kleuren van Slytherin terug te zien; groen en zilver. "Jij slaapt bij de meiden, dat ts daar," Draco wijst naar een deur aan de rechterkant van de commonroom. "De jongens slapen daar," vervolgt hij en hij wijst naar de deur aan de linkerkant van de commonroom.

"En nu ga ik je aan wat mensen voorstellen, aangezien je wel bij ons hoort," Draco duwt me in de richting van een groepje kinderen. Ik weet niet of ik me nou gevleid moet voelen omdat Draco vindt dat ik bij hun hoor, dus ik loop een beetje onwennig achter Draco aan.

"Jongens, dit is Eva Black, maar dat wisten jullie al," stelt Draco me voor en hij ploft op een bank neer, naast Blaise en Pansy. Vooral dat laatste persoon kijkt me vol walging aan. "Wat doet zíj hier?"

"Ik zit nu ook in Slytherin, professor Umbridge heeft me overgeplaatst," reageer ik en voorzichtig zak ik naast Blaise neer op dezelfde bank. De jongen schenkt me een kleine glimlach, die ik na enige aarzeling beantwoord.

"Waarom? En waarom ben je nu klassenoudste? Ik ben klassenoudste!" Pansy kijkt me hysterisch aan en Draco steekt kalmerend zijn hand op. "Ze hoort nu bij ons, Umbridge heeft me gevraagd om haar te helpen."

"En je hebt ja gezegd?! Ik dacht dat ik het enige meisje voor je was!" Dramatisch springt Pansy op van de bank en rent ze naar de meidendorms. In de deuropening blijft ze stilstaan en kijkt ze nog een keer boos om. "Dit zal ik je nooit vergeven, Malfoy," sist ze en ze slaat de deur achter zich dicht.

Verbaasd kijk ik van Draco naar Blaise, die beginnen te lachen. "Ze is een beetje dramatisch soms," grinnikt Draco en Blaise zucht. "Ze is nogal gek op Malfoy, dus niet meer het enige meisje van de groep zijn komt hard binnen."

Er verschijnt een grijns rond mijn lippen. "Poehee, nu heeft ze concurrentie," mompel ik en Blaise en Draco grijnzen. Misschien valt het toch wel mee om in Slytherin te zitten. Qua mensen hier dan, ik mis mijn eigen vrienden nu al.

"Had jij geen vriendje?" Grinnikt Blaise en ik knik snel. Vanbinnen voel ik de twijfel knagen, wat als Fred me nooit meer wilt zien. Ik hoor bij de vijanden van Gryffindor, en zit hier ook nog op een bank met Malfoy te lachen. Draco lijkt mijn onzekerheid op te merken, want hij kijkt me vragend aan. Vastbesloten schud ik mijn hoofd. Ik mag het niet vertellen, en ik vertrouw hem ook niet.

Ik vertrouw hem wel meer dan eerst, nu ik heb gezien dat hij ook normaal kan doen, maar ik vertrouw hem nogsteeds niet.

"Je speelt ook in ons team toch?" Hoopvol kijkt Blaise me aan en ik knik. "Hell yeah, nu gaan we winnen," zegt de jongen blij en ik grijns. "Zo goed ben ik ook niet hoor."

"Daar valt over te discussiëren," zegt Draco met twinkelende ogen en hij staat op van de bank. "Ik kan je wel voorstellen aan het team," zegt hij en enthousiast spring ik ook op.

Er zijn twee dingen die je kunt doen als je gedwongen wordt om ergens te zijn. Óf je gaat zitten huilen in een hoekje, óf je probeert er het beste van te maken. Ik ga voor optie 2. Misschien is dat nog wel meer verraad jegens mijn vrienden, maar ik kan er niks aan doen. Ik hoop dat ze ook zonder mij vrolijk zijn. Als ik hier de rest van mijn schoolcarrière zit, dan kan ik er beter het beste van maken.

~

"Graham, dit is Eva, ze zit ook in ons team als chaser," stelt Draco me voor aan een jongen met lichtbruine krullen. Hij kijkt me spottend aan. "Malfoy, ten eerste, ik ben de aanvoerder en ten tweede, dat is een meisje."

Oké, mijn aanvoerder is dus een seksist.

"Ten eerste, Umbridge heeft haar in het team gezet, dus je hebt er niks over te zeggen en ten tweede, wat is dat nou weer voor een opmerking? Heb je haar ooit zien spelen?" Neemt Draco het voor me op en ik stuur een dankbare blik in zijn richting. Hij glimlacht kort naar me en duwt me dan weer weg van Graham.

"Dat was Graham Montague, onze aanvoerder. Hij is nogal seksistisch kom ik nu achter, maar na de training van maandag verandert hij wel van mening," zegt Draco en hij stuurt een boze blik naar de brede rug van Graham.

"Je kent Goyle toch al? Hij speelt in het team als beater. Als je hem al kent dan hoeven we daar niet la-"

"Ik ken hem al, wie is de andere beater?" Onderbreek ik Draco en hij kijkt me verbaasd aan omdat ik een hele zin tegen hem spreek.

"Blaise," antwoordt hij dan en ik knik. "Dus jij-"

"-bent de seeker, ja klopt," maakt hij mijn zin af en ik knik begrijpend. "Wie is de keeper?" Vraag ik dan en Draco grijnst. "Dat is Maarten, hij zit daar," antwoordt hij en hij wijst naar een jongen met blonde krullen. Draco trekt me aan mijn arm mee naar Maarten toe, en ik glimlach een beetje ongemakkelijk als ik voor hem sta.

"Maarten, dit is Eva, ze speelt ook in ons team," stelt Draco me voor en ik knik als bevestiging. Maarten grijnst vrolijk. "Eindelijk wat vrouwelijk gezelschap in het team. En het ziet er ook niet verkeerd uit. Goed gevangen, Malfoy!"

Mijn wenkbrauwen schieten omhoog als ik de vrouwonvriendelijke uitspraak hoor en geïrriteerd kijk ik Maarten aan. "Sorry, maar ik ben geen 'het'."

"Oja, zal ik aan denken sweetie. Misschien moeten we een keer iets afspreken om het goed te maken. Mijn vader heeft veel geld en-"

"Ik zie je morgen bij de training," kap ik hem af en ik sleur Draco mee weg. "Wat was dat nou weer voor iets belachelijks?! Je kan een vrouw geen het noemen en haar proberen over te halen met het geld van je vader!" Tier ik en Draco schiet in de lach.

"Gelukkig is hij keeper, en jij bent chaser, dus aan de andere kant van het veld," grinnikt hij en ik knik opgelucht. Daar zit wel wat in. "Dus dat betekent dat ik samen met Graham de aanval op moet bouwen?" Vraag ik dan.

"En met Adrian," voegt Draco toe en hij trekt me mee naar een jongen met donker haar, die er bijzonder gemeen uitziet. "Adrian, dit is Eva, ze is de nieuwe chaser van ons team," stelt Draco me voor en ik glimlach aardig. "Hoi.'

"Denk je dat dat kind mee kan spelen in ons team?" Spottend kijkt Adrian me aan en ik voel een vlaag van woede opkomen. "Het zal wel moeten he, ik hoor er nou eenmaal bij," snauw ik en ik loop snel weg.

"Misschien toch wel, ze heeft wel pit," hoor ik Adrian nog tegen Draco zeggen en geïrriteerd plof ik neer op een van de donkergroene banken. Verontschuldigend kijkt Draco me aan als hij naast me komt zitten.

"Hij is nogal ontactisch," zegt hij en ik rol met mijn ogen. "Zou je denken?"

"Wat had je verwacht? Dat het in Slytherin altijd gezellig is zoals in Gryffindor?" Oprecht nieuwsgierig kijkt Draco me aan en ik zucht. "Dat ook niet, maar deze vooroordelen zijn wel heel erg. En het was best gezellig met jou en Blaise, dus het is ook niet alsof het hier altijd klote is."

Draco grijnst door mijn laatste opmerking. "Je wendt er wel aan. Hoe ga je ooit aan je vrienden uitleggen dat je nu met mij op een bank zit trouwens?" Ik knijp mijn ogen even dicht. "Als ze met me willen praten, dan zeg ik dat verder moeten leven zonder mij," mompel ik als antwoord en onder de indruk kijkt Draco me aan.

"Waarom?"

Zonder iets te zeggen kijk ik hem aan. "Ik weet ook wel waarom, Umbridge heeft gezegd dat het moet," zegt Draco uiteindelijk en ik knik bijna onzichtbaar. "Ik moet er maar het beste van maken, en dat moeten zij ook doen. Ik mag geen contact met ze hebben, dus als ze me niet mogen zou dat zelfs makkelijker zijn."

Er schittert iets van medelijden in Draco's ogen als ik de laatste zin uitspreek en hij glimlacht bemoedigend.

"Het komt wel goed."