My Other Half ~ Fred Weasley

*112*

Felix' mond valt open als we de Grote Zaal inlopen. Hij heeft het natuurlijk nog nooit gezien. Het ziet er ook schitterend uit, met de sterrenhemel op het plafond. Het is helder vanavond Grijnzend stoot ik hem aan. "Wij zitten daar," wijs ik naar de Gryffindor tafel, "maar jij moet eerst nog sorteren met Frederique."

Lichtelijk in paniek kijkt hij me aan en ik glimlach geruststellend. "Ik loop wel mee naar McGonagall," zeg ik en ik pak Felix' pols. Onderweg grijp ik ook die van Frederique, die verbaasd achter ons aanloopt. 

"Hoi professor," begroet ik mijn afdelingshoofd een beetje buiten adem en ik glimlach vluchtig. McGonagall kijkt me verwelkomend aan. "Hallo Eva, hoe was je vakantie?" Ik wapper wat onhandig met mijn hand. "Saai, maar het was wel leuk met de Order."

Sinds dat ik was toegelaten bij de Order, mocht ik de vergaderingen meedoen. Ik heb McGonagall er ook een paar keer gezien. Waarschuwend kijkt ze me nu aan. "Jullie 3 mogen er wel bij zitten, maar het is wel een geheim, dus houdt je mond dicht."

Snel knik ik. Dan duw ik Felix en Fré naar voren. "Ze moeten nog sorteren, kan ik ze hier achterlaten?" McGonagall wijst in de richting van de deuren die naar de hal leiden. "Laat ze maar bij de eerstejaars wachten."

Grijnzend kijk ik naar mijn neef en nicht als ze tussen de kleine kinderen staan. Ze zijn zeker twee koppen groter. Vernietigend kijken ze me aan. "Ik ga naar de Gryffindortafel, succes!" Roep ik vrolijk terwijl ik wegloop. Ze beginnen beiden luid te protesteren. 

"Laat ons hier niet staan!"

"Eva komt terug!"

"Eva!"

"Verdomme!"

"Oh shit, sorry kleintje."

Verbaasd kijk ik om als ik Felix zich hoor verontschuldigen. Onhandig trekt hij een eerstejaars aan zijn arm weer omhoog. Had hij nou een kind neergeslagen? Ik bijt op mijn lip om niet te gaan lachen en haast me weer terug naar de groep. Ik ga op mijn hurken voor het kind zitten zodat ik er niet zo erg bovenuit toren. Ik weet dat eersteklassers toch minstens 1,50 zijn, en ik ben 1,75, maar deze lijkt wel heel klein.

"Gaat het?"

Bezorgd kijk ik het jongetje aan. Hij knikt beverig. "Niet op hem letten hoor," fluister ik naar hem en ik wijs naar Felix. "Hij is ook zenuwachtig." Het jongetje grijnst. Hij heeft grote flaporen. Achter me hoor ik McGonagall kuchen. Ik geef het kind snel nog een high-five voordat ik me omdraai. 

"Succes!" Fluister ik haastig en dan glip ik weg. McGonagall houdt me nog even kort tegen. 

"Sirius zei dat je niet wist waarom ik je klassenoudste heb gemaakt. Dit is de reden. Je bent echt heel goed met kinderen." Zegt ze en ik bloos lichtjes door het compliment. Dan haast ik me naar de Grote Zaal voor de sorteerceremonie. 

~

"Frederique en Felix veilig weggebracht?" Grijnst George en ik knik lachend. "Felix had een kind omvergeslagen," fluister ik naar de jongens en ze schieten precies tegelijk in de lach. "Expres?" Vraagt Fred lachend. Nog nalachend schud ik mijn hoofd. Dan begint Dumbledore te praten. Het zijn wat simpele woorden. Hierna zal de sorteerhoed komen, en dan na de sorteerceremonie de echte toespraak.

Tijdens de beginwoorden van Dumbledore buig ik me naar Hermione, die naast George zit. "Waar is Hagrid?" Vraag ik bezorgd. Ik heb Hagrid niet op het perron gezien, en hij zit ook niet aan de lerarentafel. Hermione haalt haar schouders op. "Daar zullen we vanzelf wel achter komen." De bezorgdheid is ook te horen in haar stem, ondanks het luchtige antwoord. 

Mijn blik glijdt nog een keer over de lerarentafel en blijft hangen op een roze vrouwtje. Ze draagt een roze jurk, met daaroverheen een roze vest. Daarbij heeft ze een roze tas en een raar roze ding in haar haar. Het enige dat niet roze is, is haar haar. Dat is bruin en krullerig. Vies kijk ik naar de vrouw. Fred geeft me lachend een duwtje.