My Other Half ~ Fred Weasley

*105*

Na het eten kijkt Molly ons streng aan. "Bedtijd denk ik," zegt ze en zuchtend maakt iedereen aanstalten om op te staan. Sirius steekt zijn hand op. "Nog niet. Harry, ik had gedacht dat jij nu al met allerlei vragen zou komen," zegt hij en hij grijnst. De hele sfeer in de keuken slaat om. Alle kinderen focussen nieuwsgierig op het gesprek dat gaat komen. 

"Dat wilde ik ook," reageert Harry gepikeerd, "maar Hermione en Ron zeiden dat ik er niks van mag weten!"

"Wat waar is," snauwt Molly en boos kijkt ze naar Sirius, "hij is geen lid van de Order, dus hij mag niks weten."

"Sinds wanneer is dat de regel? Hij heeft een maand in een mugglehuis gezeten, ik denk dat hij wel wat informatie verdient." Kaatst Sirius terug en ik wissel en blik uit met mijn peetoom. Aan de ogen van Lupin te zien, is hij het met Sirius eens. 

"Ho eens even," mengt George zich in het gesprek. "Waarom krijgt Harry wel antwoord?" Gaat Fred verder op zijn broer. Ik knik wild. "Omdat jullie niet mijn verantwoordelijkheid zijn," antwoordt mijn vader op een kalme toon en Molly snuift. 

"Sirius, waag het niet om hem iets te vertellen. Hij mag niet meer weten dan hij weten moet!" 

"Ik ga hem ook niet meer vertellen dan dat hij weten moet," snauwt Sirius en hij gebaart naar Harry dat hij terug moet gaan zitten. De hele conversatie stond hij al half overeind. Pissig kijkt Molly de keuken rond. "Het is nog maar een kind," sist ze. 

"Een kind dat meer heeft meegemaakt dan iedereen hier," brengt Sirius ertegen in. 

"Het is James niet, Sirius," boos kijkt Molly mijn vader aan. Ik kuch ongemakkelijk om de aandacht te krijgen. "Dat is ook niet het punt," meng ik me in de discussie en mijn vader grijnst kort naar me. 

"Het punt is, is dat Harry de verantwoordelijkheid is van mijn vader. Hij bepaalt wat wel en niet kan, en misschien heeft Dumbledore er iets van gezegd, maar dan zal mijn vader daarop aangesproken worden. Het is geen gevaar voor jullie allemaal, want iedereen hier weet dat Harry het echt niet van de daken gaat schreeuwen. Dus laat hem verdomme gewoon zijn vragen stellen, en als je wilt dat de kinderen die onder jouw verantwoordelijkheid staan er niet bij zijn, dan stuur je die weg."

Een beetje buiten adem houd ik mijn mond. Onder de indruk kijkt Harry me aan ik kijk triomfantelijk voor me uit. Briesend gaat Molly bij de deur staan. "Ginny, Fred, George, Ron, Hermione, de keuken uit!"

Meteen springen Fred en George op om te protesteren. Ook Ron en Hermione beginnen te roepen. 

"Wij zijn meerderjarig!" Schreeuwt George

"Harry vertelt het ons toch!" Voegt Ron eraan toe. 

"George en ik gaan het toch van Eva horen!" Zegt Fred luid en ik blaas hem een kushandje toe. Mijn vader grinnikt. 

"Oké, dan blijven jullie hier. Ginny, naar bed!" Schreeuwt Molly door de herrie heen en Ginny kijkt haar boos aan. "Nee!"

~

Ginny vertrok met veel protestgeschreeuw, gestamp en getier. In de gang is ze gaan gillen, zodat mijn oma mee zou gaan doen. Haastig is Remus achter haar aan gerend om het schilderij de mond te snoeren. 

"Dus, wat wil je weten?" 

Met twinkelende ogen kijkt mijn vader Harry aan. Harry zucht opgelucht, omdat hij eindelijk antwoord gaat krijgen op zijn vragen. "Waar is Voldemort? Ik heb geprobeerd het nieuws te volgen, maar niks wijst naar zijn aanwezigheid. Er zijn geen mysterieuze sterfgevallen ofzo.

"Er zijn ook geen sterfgevallen geweest, voor zover wij weten," legt mijn vader uit. "Waarom pleegt hij dan geen moorden meer?" Vraagt Harry verbaasd. 

"Dat zou veel te riskant zijn. Het is niet helemaal gelopen zoals hij wilde, hij heeft er een puinhoop van gemaakt." Antwoordt Sirius en Harry kijkt hem onbegrijpend aan.

"Hoezo?"

Ik moet moeite doen om niet te gaan grijnzen. Harry is geen domme jongen, maar nu gedraagt hij zich wel zo. Fred geeft me een trap onder de tafel en kijkt me lachend aan. Aan zijn ogen kan ik zien dat hij hetzelfde denkt. Grinnikend knipoog ik naar hem en dan focus ik me weer op het gesprek.

 "Je had het niet mogen overleven. Nu weet iedereen die jou gelooft dat Voldemort terug is. Ook Dumbledore," zegt Remus en Harry kijkt het moeilijk uit. "Wat maakt Dumbledore nou weer uit?"

"Dumbledore is de enige voor wie Voldemort bang is!" Ongelovig schudt Bill zijn hoofd, alsof hij niet begrijpt dat Harry zo weinig begrijpt. "Daardoor is de hele Order opnieuw opgericht."

"En wat doen de leden van de Order dan?" Vraagt Harry door. 

"Zorgen dat Voldemort zijn plannen niet uit kan voeren," antwoordt mijn vader en Harry knikt. "En hoe weten jullie wat die plannen zijn?"

"Dumbledore heeft een aardig idee, en meestal klopt dat wel," antwoordt Remus. 

"Wat gaat hij volgens Dumbledore dan doen?"

"Een leger opbouwen. Vroeger had hij een enorme strijdmacht, en die is hij nu weer aan het versterken. Hij probeert ook in contact te komen met de reuzen volgens mij. Voldemort redt het niet als hij maar 10 deatheaters om zich heen heeft." Legt mijn vader uit.

"Hoe proberen jullie dat dan tegen te gaan?"

"Voornamelijk door mensen ervan te overtuigen dat Voldemort terug is," reageert Bill. "En dat is al moeilijk genoeg."

"Waarom?"

"Het ministerie. Fudge blijft iedereen ervan overtuigen dat jij en Dumbledore liegen." Mengt Tonks zich in het gesprek. 

"En allemaal omdat hij denkt dat Dumbledore zijn plek over wil nemen als minister," mompelt mijn vader geïrriteerd, maar toch duidelijk hoorbaar. 

Harry trekt zijn mond alweer open voor een nieuwe vraag. "Waarom doet hij zo stom dan?"

~

"-En de rest van het gesprek ging over de angst van Fudge voor Dumbledore. Eigenlijk is dat het hele probleem ook. Zolang het ministerie blijft ontkennen, blijft het moeilijk om Voldemort tegen te gaan. Het gesprek is vrij ruw afgekapt toen het over de wensen van Voldemort ging. Voldemort wil dus die volgelingen, maar dat had ik al verteld. Hij wil dus ook een of ander wapen. En dat had hij de vorige keer niet, maar nu wil hij het wel. Dus dat is ook nogal een ding. Alleen net op het moment dat we daar uitleg over zouden krijgen, kwam Molly binnen en zei dat we moesten stoppen." Met een zucht eindig ik mijn hele verhaal aan Ginny. Met grote ogen zit ze op de grond van de kamer van Fred en George. 

Harry, Ron en Hermione zijn met zijn drieën aan het bijpraten, en ik was hier al. Ginny is naar ons gekomen omdat ze ook wilde weten waar het gesprek over was gegaan. 

"Nou leuk," mompelt Ginny droog en ze laat zich op de grond zakken. George grinnikt. "Alleen dat wapen is leuk, alleen daar hebben we niks over uitgelegd gekregen, met dank aan ma."

Net op het moment dat ik op George wil reageren, komt Fred binnen. Hij had net gedoucht. In alleen een joggingsbroek wandelt hij vrolijk naar zijn kledingkast, waar hij een trui uitpakt. Zijn sixpack tekent mooi af op zijn buik. 

Ginny geeft me een stootje. "Je staart," giechelt ze en snel kijk ik weg. George schiet in de lach, en vragend kijkt Fred om. "Wat?"

"Eva staarde naar je," reageert Ginny en met een rood hoofd kijk ik naar Fred. Hij grijnst voordat hij zijn trui aantrekt. 

Soepel zakt hij naast me neer en hij slaat zijn arm om me heen. 

"Je mag wel kijken hoor," fluistert hij in mijn oor voordat hij een kus op mijn wang drukt. Glimlachend leun ik tegen hem aan. 

"Dat zou ik toch wel doen."