My Other Half ~ Fred Weasley

*29*

Stuiterend zit ik in de trein, over 20 minuutjes zijn we er al. "Doe eens rustig," mompelt George terwijl hij zijn veters strikt. Verder heeft hij muggle-kleding aan, alleen zijn gympen nog. Ikzelf heb ook muggle-kleding aan, ik draag een zwarte high-waist jeans en een lichtgele hoodie.

De rest van mijn vrienden zijn ook opgewekt, we zijn nu voor 2 weken thuis én het is bijna kerst. Het is ook bijna mijn verjaardag, maar dat weet niemand behalve Fred en George. Ik begin mijn haar in te vlechten en een kwartiertje later ben ik daarmee klaar.

"Nog 5 minuten!" Roep ik opgewonden en George knikt lachend.

~

5 minuten later stopt de trein en ik sprint met George op mijn hielen de trein uit. Onze hutkoffers zetten we op het perron, terwijl we beide zoeken naar Fred.

"Zoeken jullie iemand?" Hoor ik opeens achter me.

Snel draai ik me om en daar staat Fred. Ik vlieg in zijn armen. Na mij geeft George hem ook een knuffel. "Ik heb je gemist!" Roep ik en George knikt. Fred schiet in de lach, "ik jullie ook." Snel scan ik het perron, terwijl Harry, Hermione, Ron en Ginny bij ons komen staan.

"Pa en Ma worden door Sirius afgeleid, ze kunnen hier ieder moment zijn." Zegt Fred. Iedereen knikt en kijkt zoekend om zich heen. "Oh en speel een beetje mee," zegt Fred nog, maar dan heeft Ginny mevrouw Weasley gespot.

Alle Weasleys rennen op hun ouders af, en ook Harry en Hermione gaan erachteraan. Het enige wat ik zie is een grote zwarte hond, die naast meneer Weasley loopt. Ik ren op de hond af, die eigenlijk mijn vader is.

Blij springt padfoot in mijn armen en likt mijn hele gezicht af. "Pap, niet doen!" Giechel ik en ik geef hem snel nog een knuffel. Dan sta ik op om meneer en mevrouw Weasley gedag te zeggen. Ondertussen danst mijn vader tussen mijn benen door, wild springen naar voorbij vliegende uilen.

"Sirius, rustig!" Sist Molly en dan geeft ze me een moederlijke knuffel. "Hallo Eva, leuk om jou ook te zien! Ik ben blij dat jij een beetje op Fred en George past en ze uit de problemen houd." Zegt ze en ik knik, terwijl Fred mijn blik vangt. Ik sein met mijn ogen dat alles goed is en dan kijk ik weg.

"Fred! George! Kom hier!" Roept mevrouw Weasley en ze geeft de tweeling een knuffel. Ik kijk even naar de hond, die me recht aankijkt, en knik even. Het plan is gelukt.

~

In de auto vertellen George en Ginny dat ik de talentenjacht voor de onderbouw heb gewonnen. Fred kijkt me verbaasd aan en ik schiet in de lach. "Ik kan ook wel iets hoor," fluister ik in zijn oor en ik kijk Fred grijnzend aan.

"Dat bedoelde ik niet, ik vroeg me alleen af waarom je ooit mee hebt gedaan. Je bent niet het type dat in het middelpunt gaat staan." Fluistert Fred terug en ik knik, "ik leg het later wel uit."

~

Als we binnen zijn veranderd de zwarte hond weer in mijn vader en ik vlieg in zijn armen. "Ik heb je gemist." Mompel ik in zijn shirt en ik voel mijn vader knikken. "Ik jou ook meisje, je moet me nog wel vertellen over Malfoy."

Ik knik en dan laat ik hem los, "zal ik doen, beloofd"

~

Voor het avondeten ga ik naar de kamer van Fred en George. Ik loop gewoon naar binnen, zonder te kloppen. "Jij kan ook niet kloppen hè?" Vraagt Fred die snel een trui over zijn hoofd trekt.

Ik begin te lachen, "sorry." Dan spring ik op Fred bed en ga ik een modelpose staan. "Wat vinden jullie van mijn haar zo?" Lachend kijk ik ze aan. Ik heb net met Hermione en Ginny haren gekruld, en het is best goed gelukt.

"Leuk," zeggen ze allebei zonder te kijken. "Jullie moeten wel kijken," zeg ik en ik rol met mijn ogen. "Dat zag ik," grinnikt Fred. "Dat dan weer wel," lach ik en ik spring van het bed.

"Het staat je leuk Eef," zegt Fred en ik kijk hem lief aan. "Dankje," zeg ik en ik glimlach even. "Wat ga je trouwens met je verjaardag doen?" Vraagt George nieuwsgierig, terwijl hij zijn hutkoffer uitpakt.

"Niks denk ik," zeg ik en ze kijken me allebei verbaasd aan. "Ik weet het niet, het maakt me niet zoveel uit." Ik hoop dat ze het nu iets beter begrijpen, maar ze kijken me nogsteeds raar aan.

"Wij regelen wel wat," fluistert Fred in George's oor en hij knikt. Ik zag het niet, omdat ik net op dat moment iets liet vallen.

"Waarom heb je je nou ingeschreven voor een talentenjacht," vraagt Fred nieuwsgierig als hij op zijn rug op het bed gaat liggen. "Dat heb ik niet gedaan, Lockhart ging mensen uitzoeken omdat hij te weinig aanmeldingen had." Antwoord ik en ik val naast hem neer.

"En toen werd jij gekozen," Fred schiet in de lach. Even kijk ik hem geïrriteerd aan, maar dan begin ik ook te lachen.

"Malfoy werd ook gekozen," lach ik. "Hij heeft keihard verloren."

Als we uitgelachen zijn vraagt Fred, "Hoe gaat het eigenlijk met Malfoy?" Ik kijk hem even aan en ik zie dat hij zich nogsteeds schaamt.

"Hij heeft nog een paar blauwe plekken en hij is nogal boos. Verder is hij nogal dramatisch, maar dat was ie altijd al." Antwoordt George.

Fred kijkt schuldbewust naar het plafond. Zachtjes raak ik even zijn hand aan en hij kijkt me aan. Ik glimlach even en ik hoop dat hij snapt dat ik achter hem sta. Ik vind het natuurlijk wel erg voor Draco, maar ik ben het wel met Fred eens. Hij kwam alleen maar voor me op, hoe kan ik daar boos om zijn?

~

Na het avondeten komt mijn vader mijn kamer in, waar ik samen met Fred en George een spelletje doe. "Hoi," zegt Sirius en hij zakt ook op de grond.

"Wil je me vertellen over Malfoy?" Vraagt hij als het potje is afgelopen. Ik knik, "Oké."

Fred en George staan op om weg te lopen, maar mijn vader houd ze tegen. "Jullie weten toch alles al en ik wil ook jullie deel horen." Zegt hij en de tweeling gaat weer zitten.

Dan begin ik te vertellen. Ik begin natuurlijk bij de quidditch wedstrijd en mijn behekste bezem. George vertelt over het gevecht en hoe de bludger mijn hoofd raakte. Dan vertel ik over de week in de ziekenzaal, en hoe Malfoy me tegen mijn wil in kuste. Fred vertelt over hoe hij en George net op tijd binnenkwamen om me te helpen. Ik vertel over de fake-relatie en mijn act in de Grote Zaal. Dan vertel ik nog over de ruzie met Draco en hoe hij me van de trap duwde. Fred vertelt nog over het gevecht.

"En toen duwde hij me van de trap," sluit ik mijn verhaal af. "George kwam naar mij toe om te kijken hoe het ging, en Fred ging naar Draco." Sirius knikt even en kijkt dan naar Fred.

Fred zucht. "Ik wist eigenlijk niet wat ik dacht. Ik wordt gewoon nogal boos als iemand aan mijn vrienden of familie komt, en alles met Malfoy stapelde zich nogal op. Ik raakte in een soort trance ofzo, ik wist niet wat ik deed. 3 minuten later stopte Hagrid me. Draco lag half bewusteloos op de grond en ik schaam me dood. Hij verdient veel, maar niet dit."

Sirius knikt weer, "Je was gewoon verblind door woede, dat is niks om je voor te schamen." Ik kijk Fred even aan, "George en ik zijn niet boos op je, en de rest van de school weet het niet eens volgens mij. En mochten ze het weten, dan zijn ze het toch na de vakantie vergeten."

Fred glimlacht flauwtjes, "bedankt Eef, en het spijt me." Ik schud mijn hoofd, "dat heb je nu al vaak genoeg gezegd."