My Other Half ~ Fred Weasley

*122*

"Waar vliegt die Weasley op? Je moet geen vliegspreuken uitspreken over zo'n dood stuk hout."

De stem van Malfoy galmt over het speelveld en ik pers mijn kaken op elkaar. Rons oren worden rood en Fred en George sturen een dreigende blik naar de tribune waar Malfoy en zijn vriendjes opzitten.

"Niks van aantrekken, na de wedstrijd praten ze wel anders," zegt Harry bemoedigend tegen Ron en ik frons. Dat mag ik hopen ja.

Angelina is veel positiever. 

"Dat is de juiste houding, Harry," zegt ze goedkeurend en ze vliegt een stukje naar achteren zodat ze het hele team aan kan kijken. "We beginnen met passes om warm te worden. De hele groep moet-"

"Hey Johnson! Heb je wormen op je hoofd laten plakken bij de kapper?" Krijst Pansy en de Slytherins beginnen ze joelen. Alsof ze het commentaar niet hoort, duwt Angelina haar vlechten over haar schouders. 

"Wat verder uit elkaar graag. Laten we kijken hoe het gaat," vervolgt Angelina rustig en ik voel een zeker respect voor haar. Ik zou nooit zo rustig blijven als Slytherin dit zou doen. Met 1 hand gooit Angelina de bal naar Dean. Soepel vangt hij hem uit de lucht en gooit hij hem door naar Fred. Die gooit hem naar George, en George gooit hem naar Harry. 

Een beetje onhandig probeert Harry de quaffle naar Ron door te werpen, alleen dat gaat een beetje mis, waardoor Ron de bal laat vallen. Haastig vliegt Ron naar de grond om het ding op te halen, en met een vuurrood hoofd keert hij terug. Zo snel mogelijk gooit hij de quaffle naar Dean, die hem naar mij gooit. 

"Hey Black! Hoe gaat het met je familie? Misdadigers toch? En natuurlijk je achterlijke vriendje dat-"

Agressief smijt ik de bal naar de tribunes. De Slytherins duiken angstig weg, maar niet snel genoeg. 

"Au! Jij bitch!" Gilt Pansy overdreven terwijl ze naar haar bovenarm grijpt. Boos kijk ik de groep aan, en dan kijk ik naar het team. Harry en Ron doen moeite om hun lachen in te houden, Dean en Angelina kijken meer bezorgd en de tweeling kijkt bijzonder kwaad. 

"Accio," mompel ik en de quaffle komt in en rechte lijn naar me terug gevlogen. Ik trek een gezicht naar Harry en gooi dan de bal naar hem toe. Soepel gooit hij hem door naar Angelina. 

"Potter! Je hebt een nieuw record! Nog nooit ben je zo lang van de ziekenzaal weggeweest! Moet je niet even gaan liggen, voordat je problemen krijgt met je litteken?"

De neiging om nu naar Malfoy toe te vliegen en hem in zijn gezicht te spugen is groot, maar ik weet hem te weerstaan. We gooien nog een aantal keer over en dan beveelt Angelina ons om de spullen te gaan pakken. 

Gepikeerd door de Slytherins die toekijken, cirkel ik rond. Dean gooit de bal naar me toe, die ik handig uit de lucht vang. Ik maak snelheid en mik op de linkerring. Raak.

Tevreden met mijn eigen schot vlieg ik weer terug naar de formatie. Angelina knikt goedkeurend naar me en dan bouwen we de aanval opnieuw op. 

~

We spelen al een halfuur, en Ron heeft nog geen een bal gestopt. Harry heeft de snitch al 2 keer gevangen en Fred en George zoeven de hele tijd om ons heen en slaan bludgers weg, die ik ze een aantal keer richting de tribunes heb zien slaan.  

Slytherin is er nogsteeds, en nu hebben ze een lijfspreuk bedacht;  Gryffindor is bagger. 

Geïrriteerd knars ik met mijn tanden als ze weer beginnen met het pesterige zinnetje. Ik grijp de quaffle uit de lucht en vlieg op Ron af. Met een boogje gooi ik de bal naar hem toe, zodat hij hem makkelijk kan houden. Hard geeft Ron het ding een trap, dat tollend weg suist. Met een mengeling van trots en verbaasdheid kijkt hij me aan, en ik steek blij mijn duimen op. Nu heeft hij in ieder geval het gevoel dat hij er iets van bakt. 

Want als we even eerlijk zijn, hij bakt er niks van. 

"We zijn klaar!" Blaft Angelina over het veld. Naarmate de training vorderde is ze steeds chagrijniger geworden. Lichtjes land ik op de grond en ik ga snel tussen Fred en George instaan. 

"Nou, het was een goede training," zegt Angelina uiteindelijk en ze loopt vlug naar binnen. Ik trek mijn wenkbrauwen op, iedereen weet dat het helemaal geen goede training was. Het groepje Slytherins loopt opgewekt het veld op, en geïrriteerd kijk ik ernaar. 

Fred en George gaan onbewust een beetje beschermd voor me staan en ik moet moeite doen om een glimlach te onderdrukken. Harry en Dean lopen snel naar ons toe, en Ron slentert langzaam achter ze aan. 

"Nou, dat was een interessante training," zegt Draco sarcastisch en ik rol met mijn ogen. "Black, misschien moet je je agressie iets beter onder controle houden," zegt hij dan direct tegen mij. Ik trek mijn wenkbrauwen op. "Als het je irriteert, kun je ook gewoon niet bij me in de buurt komen want ik ga mezelf niet aanpassen aan jullie."

Er verschijnt een lachje rondom de lippen van mijn teamgenoten en Draco kijkt me vol afkeer aan. 

"Je kunt mensen verwonden!"

"Dat was ook mijn intentie," reageer ik droog en Pansy hapt geschokt naar adem. "Hoe durf je!"

"Stel je niet zo aan," schiet George uit zijn slof en ik grinnik. "Jij gaat toch met die Franse om?" De stem van Draco klinkt alles behalve geïnteresseerd, ook al laat hij het zo lijken. George knikt als antwoord. 

"Alsof jullie familie nog niet erg genoeg haar eigen bloed verraadt," zegt Draco en ik kijk hem boos aan. "Alsof jou familie nog niet genoeg onschuldige mensen heeft vermoord," kaats ik op dezelfde toon terug en Draco kijkt me boos aan. 

"Geen woord over mijn familie, Black."

"Of anders?" Spottend kijk ik de jongen voor me aan en ik wurm mezelf langs Fred en George zodat ik voor ze kom te staan. 

"Je wil niet weten wat anders," reageert Draco duister en ik rol met mijn ogen. 

"Klinkt eng hoor."

Onverwacht heft hij zijn arm op om me een klap te geven, en snel stap ik achteruit. Gelukkig heb ik een goed reactievermogen. De bijna-klap is een teken voor Fred en George om naar voren te stuiven. 

"Stop!" Zeg ik streng en ik trek de tweeling terug. Boos kijken beide jongens me aan en ik staar hardnekkig terug. Draco grinnikt. 

"Het is wel duidelijk wie de baas is in de relatie, of niet Fred. Wel te verwachten hoor, waardeloze families nemen vaker die rol aan-"

In een stap sta ik vlak voor Draco en geef ik hem een klap in zijn gezicht. Verbluft kijkt hij me aan, terwijl er een rode plek op zijn wang verschijnt. "Geen woord over hun familie," sis ik kwaad en ik blijf boos staan.

Haastig lopen alle Slytherins weg, en trots kijk ik de jongens aan. Harry en Dean hebben een grote grijns op hun gezicht, en Fred, George en Ron kijken me dankbaar aan. In de ogen van Fred schittert ook enige verbazing en trots. 

Grijnzend recht ik mijn rug en met mijn kin omhoog loop ik terug naar de kleedkamers.