My Other Half ~ Fred Weasley

*67*

"Ik ben echt zenuwachtig," mompel ik nerveus als ik samen met mijn vrienden in de Grote Zaal zit. Het is zaterdagavond, en binnen nu en 10 minuten worden de kampioenen voor het Tournament bekend gemaakt. 

Die houten beker heeft er nu al een week over na gedacht wie hij zal kiezen en naar mijn mening is dat veel te lang. Gespannen wip ik op en neer op de bank, waardoor George me geïrriteerd aankijkt. 

"Niet zo nerveus doen, wij hebben ons toch niet ingeschreven," zegt hij en hij kijkt me spottend aan. Terwijl ik hem bewust negeer, hoor ik Fred voor me opkomen. 

"George, niet doen," zegt hij en ik kijk hem even blij aan. Snel geeft hij me een knipoog en dan kijk ik weer naar Dumbledore, die bij de houten beker staat. 

Opeens begint in de beker een rood wit vuur te branden, en iedereen kijkt enthousiast naar het ding. Er vliegt een stukje papier uit, wat Dumbledore dramatisch uit de lucht vangt. Plechtig vouwt hij het open. 

"En de kampioen van Durmstrang is Viktor Krum!"

Meteen begint de andere kant van de zaal heel hard te joelen, en zo te zien zijn dat de leerlingen van Durmstrang. Viktor wordt een paar keer op zijn rug geslagen en dan loopt hij onder luid gejoel de zaal uit.

Het wordt weer stiller in de zaal, en het vuur in de beker begint weer feller te branden. Vol verwachting kijkt iedereen naar de sierlijke boog waarmee het ronde papiertje naar Dumbledore's hand vliegt. 

"De kampioen van Beauxbatons is," begint Dumbledore en snel kijk ik even opzij, naar Frederique en Fleur die vol spanning toe kijken. 

"Fleur Delacour!"

Meteen beginnen Frederique en Fleur te gillen en snel geven ze elkaar een knuffel. Ik wist wel dat Frederique blij voor haar zou zijn, ze zijn al beste vriendinnen sinds de basisschool. 

Snel omhels ik Fleur ook nog voordat ze onder veel gejuich de zaal uitloopt. 

Nu is de kampioen van Hogwarts aan de beurt. Laat het Cedric worden, laat het Cedric worden, bid ik in stilte. Eigenlijk ben ik heel bang dat er iets met hem gebeurt, maar hij wilt het zelf heel graag en hij is een van mijn betere vrienden. 

"De kampioen van Hogwarts is geworden," Dumbledore blijft even stil om het spannender te maken. "Kom op," fluister ik meer tegen mezelf dan tegen de mensen om me heen en ik houd mijn adem in. 

"Cedric Diggory!"

Ik begin heel hard te gillen en klappen, wat me best wat rare blikken van de andere Gryffindors oplevert. Zij klappen ook, maar niet zo hard. 

Cedric kijkt nog een keertje grijnzend om voordat hij de zaal uit loopt, en zijn ogen haken in die van mij. Vrolijk geeft hij me een knipoog en dan draait hij zich om om de zaal uit te lopen. 

Nogsteeds enthousiast zak ik weer neer op de bank, en ik kijk snel even naar Fred. Ik weet dat hij Cedric niet mag en het niet leuk vindt dat ik net voor hem heb gejuicht, dus ik ben blij als hij me vrolijk toelacht. 

"Toppie," begint Dumbledore weer te praten en veel mensen grinniken doordat de Headmaster het woord toppie gebruikt. 

"Nu dat we onze 3 kampioenen hebben, kunnen jullie allemaal terug naar jullie commonrooms. Ik vertrouw erop dat het een eerlijke wedstrijd wordt en dat jullie allemaal de drie kampioenen zullen steune-"

Opeens stopt Dumbledore met praten en geschrokken staart hij naar de vuurbeker, die alweer rood licht geeft. 

"Er zijn toch maar 3 kampioenen?" Fluister ik zachtjes in het algemeen en Hermione knikt bezorgd. Dumbledore vangt het half-verbrande papiertje uit de lucht. 

Hij staart verward naar het blaadje, en de naam erop en schraapt dan zijn keel. 

"Harry Potter!"

Ik zie Harry voor mijn neus verstijven en zich proberen te verstoppen achter Hermione. Alle ogen in de Grote Zaal zijn op ons groepje gericht en snel geeft Hermione Harry een duw. "Naar voren," sist ze gestrest en ik kijk haar verward en bezorgd aan. In haar ogen zie ik dezelfde emotie. 

Harry praat even kort met Dumbledore en loopt dan de zaal uit, die ondertussen doodstil is geworden. Als hij de deur achter zich dichttrekt, begint gelijk de hele zaal te protesteren.

"Valsspeler!"

"Hij is geen 17!"

"Alweer die Potter!"

Ik weet zeker dat Harry niet zelf zijn naam in de beker heeft gedaan, en Hermione zo te zien ook. Ron denkt daar anders over. 

"Ik kan niet geloven dat hij het ons niet heeft verteld!" Roept hij kwaad uit en verbluft kijk ik hem aan. "Je denkt toch niet dat hij zich heeft ingeschreven? Hij is niet gek!" Roep ik terug en Ginny valt me meteen bij. 

"Ron dit is belachelijk," sust ze, maar aan haar stem kun je horen dat ze behoorlijk in de stress zit. Fred en George kijken elkaar even verbaasd aan, maar schudden dan ook hun hoofd. 

"Ron, ik snap dat je boos bent ma-" Begint George, alleen hij krijgt de kans niet om zijn zin af te maken, want Ron stormt de zaal al uit. 

"-ar Harry is niet zo stom om dat te doen," maakt George zijn zin af en ik knik. Dan staan we met zijn vijven ook op en lopen we naar de commonroom, waar waarschijnlijk een groot feest gegeven gaat worden. 

~

Mijn verwachtingen blijken waar te zijn, want binnen een halfuur is alles voor het feest geregeld. Uiteindelijk vinden veel leerlingen het wel raar, maar vinden ze ook dat ze blij moeten zijn dat er een Gryffindor meedoet. Dus er is een feest ter ere van onze Gryffindor-kampioen. 

"Ik heb helemaal geen zin in een feest," mompel ik als ik al een tijdje op de bank zit. Samen met Hermione en Ginny kijk ik toe hoe iedereen blij op en neer loopt. Ook Fred en George. Ik weet niet wat ze er nou van vinden, maar ze houden van feestjes, dus ik denk dat dat hun voornaamste reden is waarom ze ineens helpen. 

"Ik ook niet," antwoorden Hermione en Ginny tegelijk en ik schiet, ondanks alles, in de lach. Nu moet ik me zorgen maken om Fleur, Harry en Cedric. Dat is 75% van alle mensen die meedoen. 

"Zullen we anders naar Ron gaan? Ik denk dat die ook wel wat steun nodig heeft," stelt Hermione voor en ik knik terwijl ik opsta. "Ik vraag wel aan Fred of hij ons op de jongensafdeling wilt laten," mompel ik en dan stap ik de drukte in. 

"Heyy Eef, kom je mee feesten?" Vraagt Fred enthousiast en snel schud ik mijn hoofd. "Ik heb niet zo'n zin en ik maak me nogal zorgen," antwoord ik snel en dan trek ik Fred naar een stukje waar iets minder herrie is. Oh pardon, muziek. 

"Kun jij Hermione, Ginny en mij op de jongensafdeling laten? We willen even kijken hoe het met Ron gaat," zeg ik als Fred me vragend aankijkt. Hij knikt en dan pakt hij mijn hand om me door de menigte te trekken.

"Kom meiden, ik laat jullie er wel in," zegt hij als we weer bij Ginny en Hermione zijn. Zonder iets te zeggen staan de 2 op en met zijn drieën lopen we naar Ron toe, nadat Fred de deur open heeft gemaakt.