အခန်း (၂၀၆) ယန်ကျစ်ယွင်စန်း ပြေးစရာမရှိတော့ဘူး
မျှော်စင်ရှိ ကျင့်ကြံသူများက တစ်ကွဲတပြား ဖြစ်သွားကြသည်။ သူတို့က ရောက်လာသည့် လှောင်ချိုင့်ကို ကြည့်ကာ အချင်းချင်း အကြည့်ဖလှယ်လိုက်ကြသည်။
“ပြေးကြ … ဒါက မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းရဲ့ မိစ္ဆာအိုကြီးပဲ ”
“ မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းက မိစ္ဆာတွေ ဒီရောက်နေတာလား ”
“ ဘာရပ်နေတာလဲ … ဘာမှအသုံးမကျတဲ့ကောင် ဘောင်းဘီထဲ ပေါက်ချချင်တာလား ”
ထိုစဉ် ကျင့်ကြံသူများက ကိုးလွှာအထိ အလွယ်တကူ တက်နိုင်ခဲ့သည့် မိန်းကလေးက မည်သူမှန်း သေချာသိသွားကြသည်။
ပညာတတ် အနေအထိုင်သိမ်မွေ့သည့် သခင်မလေး … အဓိပ္ပာယ်မရှိတာ … တကယ်တော့ ယဉ်ကျေးတဲ့ မိစ္ဆာထက် ဘယ်အရာမှ ပိုကြောက်ဖို့ မကောင်းပေ။
ကျင့်ကြံသူအုပ်ကြီးက ဒူးတုန်လာကာ လှုပ်ရှားဖို့ ခက်နေကြသည်။
ထိုစဉ် ကျင့်ကြံသူတစ်ဝက်ကျော်လောက်က ပျောက်ကွယ်သွားကြလေပြီ။ ကျန်ရှိနေသည့်သူတစ်ချို့က တိုင်လုံးများနောက် ပုန်းအောင်းနေကြသည်။
ထိုစဉ် ယန်ကျစ်ယွင်စန်းက တောအုပ်ထဲ ထွက်ပြေးသွားသည်။
လုကျိုးက မျှော်စင်ထိပ်တွင် ရပ်လိုက်သည်။ သူ့မြင်ကွင်းက အပေါ်စီးမှ ဖြစ်သောကြောင့် ကျယ်ပြန့်လှသည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင်ပင် ယွင်စန်း၏ အမြန်နှုန်းက သူ ခန့်မှန်းထားသည်ထက် ကျော်လွန်နေသည်။ ဘေးကင်းရန်အတွက် သူက လက်ကို အသာဝေ့ယမ်းလိုက်ပြီးနောက် လေထဲ နောက်ထပ် ချုပ်နှောင်ခြင်း လှောင်ချိုင့်ကတ် ၂ ကတ် ပစ်လွှင့်လိုက်သည်။
ပထမတစ်ခုအပြင် စုစုပေါင်း အသက်ဝင်လာသည့် ချုပ်နှောင်ခြင်း လှောင်ချိုင့်ကတ် သုံးကတ် ရှိသွားလေပြီ။
ကျောက်စိမ်း မိန်းမပျိုလေးနှင့် ဟွားယွဲ့ရှင်းတို့က ကြောင်အမ်းသွားကြသည်။
ဒါက ဘယ်လိုနည်းစနစ်မျိုးလဲ … ဒီလောက်အဝေးကြီး တိုက်ခိုက်နိုင်တယ်လား … စုန်းပညာလား .. လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ် ပညာရပ်မျိုးလား …
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
Humorအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
