အခန်း (၂၄၅) သေသည်အထိတိုက်ခိုက်
နောက်နေ့နံနက်စောစော ခန်းမကျယ်ထဲတွင် ဖြစ်သည်။
လုကျိုးက ဤနေရာ၌ စုဝေးနေသည့်လူအားလုံးကို ကြည့်လိုက်၏။
ဖန်ကျုံးက ဒဏ်ရာကြောင့် ဤနေရာတွင် မရှိပေ။ ဖန်လီထန်းကမူ လွန်ခဲ့သည့်ရက်အနည်းငယ်က ဟေးမုလျန်ကို သုံးစွဲပြီးနောက် ပြန်လည် ကုစားနေ၏။ လန်လော့က အစွမ်းထက်သော်ငြား သူ၏စွမ်းအင်က ရှိချန်းသဲ့ရှီးရေအိုင်ဆီသို့ ခရီးတစ်ခေါက်ထွက်ပြီးနောက် မရှိသလောက် ဖြစ်သွားသည်။
လုကျိုးသည် သူ့ရှေ့ရှိသုံးယောက်ထံမှ ဘာကိုမှ မမျှော်လင့်ထားပေ။
“ရှစ်စွင်း ကျန်းအိုက်ကျန့်ရဲ့စာက ဒီမနက်ပဲရောက်လာပါတယ်။ သူ့ရဲ့စကားတွေက ချိရှစ်တိပြောတဲ့ အတိုင်းတူတူပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ ခြွင်းချက်တချို့တော့ရှိတယ်” ကျောင်းယွဲ့က စာကိုပေးလိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
“ကောင်းကင်ဓားဂိုဏ်းက အကူအညီ မရှိတာမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီကူညီပေးမဲ့ သူက ထိပ်သီးဂိုဏ်းဆယ်ဂိုဏ်းထဲက မဟုတ်ဘူး။ သူ့ရဲ့လှုပ်ရှားမှုတွေက ဆန်းကြယ်လွန်းပြီး စစ်ဆေးဖို့ မဖြစ်နိုင်သလောက်ပဲ”
လုကျိုးက ခေါင်းညိတ်လိုက်၏။ ထိုအချက်ကို အခြေခံကြည့်လျှင် ကျန်းအိုက်ကျန့်၏ အချက်က ပိုပြီး စီးဝူယာ့ထက် တိကျသည်ဟု ဆိုနိုင်ပေ၏။ သူက ဆိတ်ဆိတ်သာနေလျက် လက်နောက်ပစ်ထားကာ ခန်းမကျယ်ထဲမှ လျှောက်ထွက်သွားတော့သည်။
ဟွားဝူတောက်၊ တွမ့်မူရှန်း၊ မင်ရှစ်ရင်၊ ကျောင်းယွဲ့၊ ရှောင်ယွမ်အာ၊ ကျိုးကျစ်ဖုန်း၊ ဟွားယွဲ့ရှင်းနှင့် အမျိုးသမီးကျင့်ကြံသူ ဆယ်ဦးက သူ့နောက်ကနေ တစ်တန်းတည်းပါလာလေ၏။
ခဏအကြာတွင် သူတို့က တိမ်ခွင်းရထားလုံးရှေ့၌ ရပ်လိုက်သည်။
“ရှစ်ရှိုး ရှစ်မေ့ဆီက ကျွန်တော်ကြားတာတော့ ရှစ်ရှိုးရဲ့ ပဲ့ကိုင်တဲ့အရည်အချင်းက အတော်တိုးတက်လာတယ်ဆို” မင်ရှစ်ရင်ကပြောလိုက်၏။
“မင်းရဲ့စွမ်းရည်နဲ့ယှဉ်ရင် ပြောပလောက်တာ မရှိပါဘူး။ ပြောဖို့မတန်ဘူး” တွမ့်မူရှန်းက အမြန်လက်ကာပြလိုက်၏။
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
Humorအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
