အခန်း (၃၂၁) ပွဲကြီးပွဲကောင်း
မယ်တော်ကြီးက အသက်ကြီးပြီဖြစ်သော်ငြား သူမက အမျိုးသမီးကို မှတ်မိသေးသည်။
“ကိုယ်လုပ်တော်လီလား”
ကိုယ်လုပ်တော်လီဟူသည်ကား မော့လီ၏ဘွဲ့အမည်ဖြစ်သည်။ မော့လီက လေအသွင်နှယ် လျှောက်လာ၏။ သူမ၏လှုပ်ရှားမှုများက ကျက်သရေရှိကာ သိမ်မွေ့သည်။ မယ်တော်ကြီးဆီသို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း လျှောက်လာကာ အရိုအသေပေးကာပြောလိုက်တော့၏။
“နှုတ်ဆက်ပါတယ် ... မယ်တော်ကြီး”
မယ်တော်ကြီးက ပြောလိုက်၏။
“ဒီကိုဘာကိစ္စရှိလို့ရောက်လာတာလဲ ... ကိုယ်လုပ်တော်လီ မယ်မင်းက နန်းတော်ထဲမှာရှိသင့်တာမဟုတ်ဘူးလား”
မော့လီက ခပ်ဖျော့ဖျော့ပြုံးလျက် တဖက်သို့လှည့်ကာ လက်တစ်ချောင်းထောင်ပြီး ပြောလိုက်တော့သည်။
“တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုဖမ်းဖို့ပါ”
“တစ်ယောက်ယောက်ကိုဖမ်းဖို့လား”
ဘေးတွင်ထိုင်နေသော စတုတ္ထမင်းသားက ရယ်မောပြီးပြောလိုက်၏။ “ဒီနေရာမှာ ဘယ်သူ့ကိုဖမ်းဖို့ ရောက်လာတာလဲ ... အစ်ကိုတော် မင်းက အသေးအဖွဲလေးကို ချဲ့ကားပြောနေတာပဲ ... ဒါ့အပြင်မင်းက တစ်ယောက်ယောက်ကို ဖမ်းဖို့ရည်ရွယ်နေတာဆိုရင် ဘာကြောင့်များ ကိုယ်လုပ်တော်လီကို လိုအပ်မှာလဲ”
သူတို့နှစ်ယောက်ကြားရှိ စကားပြောဆိုမှုက ရုတ်ခြည်းတင်းမာသွား၏။
ဒုတိယမင်းသားလျိုဟွမ်က ထရပ်ပြီးပြောလိုက်တော့သည်။
“စတုတ္ထညီလေး ... မလောရအောင် ကိုယ်လုပ်တော်လီက အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဆိုပေမဲ့ ဉာဏ်ထက်မြက်တယ် ပြီးအောင်ပြောပါစေ”
ဒုတိယမင်းသားထောက်ခံပေးထားသောကြောင့် မော့လီသည် မပြီးဆုံးသေးသောစကားကို ဆက်ပြော၏။ သူမသည် ထူးခြားဆန်းပြားစွာဝတ်ဆင်ထားသည့်လူကို လက်ညှိုးထိုးပြီး ပြောလိုက်၏။
“သူ့ကို ဖမ်းဖို့ပဲ”
မင်ရှစ်ရင်က ကြက်သေသေသွား၏။ ငါပေါ်သွားပြီလား ... ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်နိုင်မှာလဲ
أنت تقرأ
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
فكاهةအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
