အခန်း (၃၅၅) သူလာသည့်နေရာကို ပြန်သွားခြင်း
ထိုစဉ် တွမ့်မူရှန်းက အထဲသို့ လျှောက်လာလေ၏။ လူတိုင်း ဒူးထောက်နေတာကို မြင်သောအခါ သူက သက်ပြင်းချလိုက်တော့သည်။
“စန်းရှစ်ရှိုး ရှစ်ရှိုးမှာ အစီအစဉ် ရှိလား”
မင်ရှစ်ရင်က မေးလိုက်သည်။
“တကယ်တော့ ရှစ်စွင်းပြောတာ မှန်တယ်။ မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်း တည်ထောင်တဲ့အချိန်ကစပြီး ရှစ်စွင်းကသာ သနားညှာတာမှုရှိတာ ဒါမှမဟုတ် စိတ်သဘောထား ပျော့ပျောင်းခဲ့မယ် ဆိုရင် ဒီနေ့ ဒီနေရာမှာ ငါတို့ ရှိနေတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ ရှစ်စွင်းက အဲဒီတုန်းက ရွှေနန်းဥယျာဉ်တောင်ကို ထိပ်သီးဂိုဏ်းကြီးဆယ်ဂိုဏ်း ဝိုင်းထားတဲ့အချိန်တုန်းက ကိုယ်တိုင်ပဲ ခံတိုက်ခဲ့ရတာ မဟုတ်ဘူးလား”
မင်ရှစ်ရင်က သက်ပြင်းချပြီး ခေါင်းညိတ်လိုက်၏။
“ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့တွေ ဒီအတိုင်း မနေနိုင်ဘူးလေ”
ကျောင်းယွဲ့က ပြော၏။
“စစ်ရှစ်ရှိုး တစ်ခုခု တွေးပါအုံး”
“နည်းလမ်းတစ်ခု ရှိတယ်။ ဒါပေမဲ့ ခက်ခဲလိမ့်မယ်”
မင်ရှစ်ရင်က လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်၏။ ကျန်သည့်သူများက မင်ရှစ်ရင်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ မင်ရှစ်ရင်က ပြော၏။
“မယ်တော်ကြီးက ရှစ်စွင်းကို လက်ဆောင်အဖြစ် အသက်ရှည်ဆေးလုံးတစ်လုံး ပေးထားတယ်။ ပြီးတော့ ဆေးလုံးက ရှစ်စွင်းပိုင်တာပဲ။ အခုအချိန်မှာ အာ့ရှစ်ရှိုးကို ကယ်နိုင်တဲ့ တစ်ခုတည်းသောအရာက အဲဒီဆေးလုံး။ ဒါပေမဲ့ ရှစ်စွင်းကလည်း အသက်အရွယ်ကြီးရင့်နေပြီ။ သူက ဒီဆေးလုံးကို တန်ဖိုးထားမှာပဲ။ ငါတို့က ရှစ်စွင်းကို ဆေးလုံး လက်လျှော့အောင် ဖိအားပေးဖို့ပဲ ရှိတယ်။ ငါတို့တွေ ရှစ်စွင်းကြိမ်းမောင်းတာ မခံရရင် အံ့ဩစရာ ကောင်းနေမှာပဲ။ ထတော့ လူတိုင်းပဲ သွားကြရအောင်”
လူတိုင်းက မင်ရှစ်ရင်၏စကားကို ခေါင်းညိတ်လိုက်၏။ မျှော်နန်းသခင်၏မဟာအကန့်အသတ်က နီးကပ်နေပြီဖြစ်သည်။ သူ့အသက်ကို ဆွဲဆန့်ရန် နည်းလမ်းတစ်ခုကို အမြဲတမ်း ရှာနေတာ ဖြစ်သည်။ အသက်ရှည်ဆေးလုံးသည် သူ့အတွက် အကူအညီများစွာ မဖြစ်နိုင်သည့်တိုင် ၎င်းကို လက်လွှတ်လိုက်ရန် အကြောင်းအရင်းမလုံလောက်သေးပေ။
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
Humorအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
