အခန်း (၂၂၄) အမှောင်စစ်သည်တော် လေးယောက်

1K 143 0
                                    

အခန်း (၂၂၄) အမှောင်စစ်သည်တော် လေးယောက်

“ နောက်ထပ် တပ်ကူရှိနေသေးတာလား” ကျန်းအိုက်ကျန့်က အနည်းငယ် ကြောင်သွားလေသည်။

လီကျင်းယီက ကျန်းအိုက်ကျန့်ကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ ခပ်ပြတ်ပြတ် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

ကျန်းအိုက်ကျန့်က လက်နှစ်ဖက်ယှက်ကာ ပြောလိုက်သည်။  “အာ … ကျုပ် လုပ်စရာလေး ရှိသေးလို့။ အရင်သွားနှင့်မယ် ”

“ခဏနေဦး” လုကျိုးက ပြောလိုက်သည်။

ကျန်းအိုက်ကျန့်က အပြစ်ရှိဟန်ဖြင့် လှည့်လာကာ မေးလိုက်သည်။

“လောင်ချန်းပေ့ …တစ် … တစ်ခုခုများ ပြောချင်တာ ရှိလို့လား”

“မင်းကို မေးစရာရှိတယ်”

“ လောင်ချန်းပေ့ ကြိုက်တာ မေးပါ။ ကျုပ် သိသမျှ အကုန်ပြောပြပါ့မယ်။ မနေ့က ကျန့်ယွမ်ရှန်းက သူ့အရင်းနှီးဆုံး မိတ်ဆွေရဲ့ ကိစ္စကို သိသွားပြီးတော့ နှစ်ယောက်လုံးကို တစ်ချက်တည်းနဲ့ သတ်ပစ်ခဲ့တဲ့ သတင်းရထားသေးတယ်။ ဒီရက်ပိုင်း သူက စိတ်အခြေအနေ မကောင်းဘူး”

အခြားလူများက ကျန်းအိုက်ကျန့်ကို ရူးသွားပြီလားဟု တွေးကာ ကြည့်လိုက်ကြသည်။

လုကျိုးက ကျန့်ယွမ်ရှန်း၏ မိသားစုရေးရာ ကိစ္စများကို စိတ်မဝင်စားပေ။ သူက လက်ကို မြှောက်ကာ ကျန်းအိုက်ကျန့် လက်မောင်းကို ဆွဲထားလိုက်သည်။ သူက ကျန်းအိုက်ကျန့်ကို ရေကန်နားသို့ ကြက်လေးသဖွယ် ဆွဲခေါ်သွားသည်။

ကျန်းအိုက်ကျန့်၏ အမူအရာက မလိုလားကြောင်း ပြသနေသော်လည်း ငြင်းဆန်ရန် အနေအထား မဟုတ်ပေ။

“မော့လီက နန်းတော်ထဲမှာပဲလား” လုကျိုးက မေးလိုက်သည်။

“ အံ့ဖွယ်မြို့တော်ရဲ့ နတ်လေးသျှင်သုံးယောက်ထဲက ချန်ကျူးက သူမ လက်အောက်ငယ်သားလေ။ သူ သေသွားတော့ ဒုတိယမင်းသားက သူမကို သွေးအန်တဲ့အထိ ဒေါသထွက်ပြီးတော့ အခုအကျဉ်းချထားတယ်”

ဤသည်မှာ လုကျိုး ခန့်မှန်းချက်နှင့် တူပေသည်။ သူက ထပ်မေးလိုက်၏။

ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2Where stories live. Discover now