အခန်း (၂၄၃) ဆယ့်သုံးစောင်မြောက် စိန်ခေါ်စာ
ချောင်ကျသည့်တဲအိမ်လေးနား၌ မြင့်မားသည့် သစ်ပင်တစ်ပင်ရှိသည်။
ယွီရှန်းရုန်က သစ်ကိုင်းပေါ်တွင်ထိုင်နေလျက် ပင်စည်ကို မှီထား၏။ သူက မျက်လုံးမှိတ်ထားကာ မျက်နှာထက်တွင် အပြုံးရေးရေးကို မြင်နိုင်၏။ သူက မသိလိုက်မသိဖာသာပြောလိုက်သည်။
"ချိရှစ်တိ ဒါကို မင်းလုပ်ခဲ့တာဆိုရင် မင်းအရင်တုန်းက အားစိုက်ထုတ်မှုတွေအားလုံးကို အချည်းနှီး ဖြစ်သွားစေတာပဲ”
စီးဝူယာ့က သစ်ကိုင်းပေါ်တွင် ရှိသည့် ယွီရှန်းရုန်ကို ကြည့်ပြီးပြောလိုက်သည်။ “ရှစ်စွင်းရဲ့စွမ်းရည်ကို ကျွန်တော် လျှော့တွက်ခဲ့မိတယ်”
“ဘယ်လိုလဲ” စီးဝူယာ့က ယုံကြည်ချက်ချက်ရှိရှိပြောလိုက်၏။
"ကျွန်တော်က လောင်ပါ့ကို မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းကို ပြန်ခွင့်ပြုခဲ့တယ်။ ဒါမှ သူ့ဘေးကင်းမှုကို အာမခံနိုင်မှာ။ ဒါ့အပြင် အတွင်းထဲကနေ သတင်းအချက်အလက်တွေကို သူထောက်ပံ့ပေးဖို့ လိုအပ်တယ်လေ။ လောင်ပါ့က တုံးအပြီး အသတ်ခံရမှာမဟုတ်ဘူး။ လိုအပ်လာရင်သူ့ကို ကယ်ဖို့ ဝူရှုကို လွှတ်လိုက်နိုင်တယ်”
ယွီရှန်းရုန်က ခေါင်းခါလိုက်၏။ သူက လက်မခံသည့်ပုံဖြင့်ပြုံးကာပြောလိုက်တော့၏။
“ဝူရှုက တခြားသူတွေရဲ့ပစ်မှတ်ဖြစ်လာမှာကို ငါစိုးရိမ်မိရုံပဲ”
“ပြီးတော့ စစ်ရှစ်ရှိုးဆီ ဒေါင်းမြီးယပ်တောင်ကို ပေးလိုက်တယ်ဆိုတာ ရှစ်စွင်းရဲ့ခွန်အားကို စမ်းသပ်ဖို့ပဲ။ ဒါပေမဲ့...” စီးဝူယာ့က ခဏတာရပ်တန့်ပြီးနောက်ပြောလိုက်သည်။
"ဒေါင်းမြီးယပ်တောင်ကလည်း အန္တရာယ်များနေတဲ့ပုံပဲ”
“ကောင်းကင်အဆင့်လက်နက်ကို သန့်စင်ဖို့အတွက်လိုအပ်ချက်က တင်းကျပ်တယ်။ ငါမင်းကို ကူညီပြီဆိုမှတော့ မင်းနောင်တမရသင့်တော့ဘူး” ယွီရှန်းရုန်က ပြောလိုက်၏။
“အာ့ရှစ်ရှိုးပြောတာမှန်ပါတယ်"
“အခု မင်းကူညီရမဲ့အလှည့်ရောက်ပြီ” ယွီရှန်းရုန်က မျက်လုံးဖွင့်လိုက်သည်။ သူ၏မျက်နှာ ချွန်ချွန်ပေါ် နေရောင်ခြည်က သစ်ရွက်များကို ဖြတ်လျက် ဖြာကျလာ၏။ သစ်ကိုင်းပေါ်ကနေ ပေါ့ပါးစွာခုန်ဆင်းလျက် စီးဝူယာ့ဘေးသို့ ကျနေသောမိုးမခပမာ ဆင်းသက်လာလေ၏။
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
Humorအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
