အခန်း (၃၁၉) သူတို့ကိုယ်ပိုင်ကစားပွဲမှာ သူတို့ကိုရိုက်ချ
“စစ်သူကြီး ...”
ဖြန်း ....
ဟန်ယွီယွမ်က ရုတ်တရက်လှည့်လိုက်ပြီးနောက် သူ၏ငယ်သားကို ရိုက်ချလိုက်သည်။
လက်အောက်ငယ်သားသည် ရိုက်ချက်ကြောင့်နောက်ဆုတ်သွားကာ သူ၏မျက်နှာကချက်ချင်း ယောင်ကိုင်းလာလေ၏။ နှစ်ပတ်ခန့်လည်သွားပြီးနောက်သူက မူးဝေသွားကာ မြေကြီးပေါ် လဲကျသွား၏။
“ထွက်သွား”
ဟန်ယွီယွမ်က ဟိန်းဟောက်လိုက်သည်။
“ပြောမိတဲ့အတွက် တောင်းပန်ပါတယ် ... အခုထွက်သွားပါတော့မယ်”
ဟန်ယွီယွမ်သည် ထိုလက်အောက်ငယ်သားကိုစိတ်ထဲမထားတော့ပေ။ ထိုအစား သူက ပြုံးလျက် စီးဝူယာ့ကို ကြည့်ကာပြောလိုက်တော့သည်။
“သူကအဲ့လိုပဲလေ ကြမ်းကြုတ်တဲ့စိတ်နေစိတ်ထားရှိတယ်။ အချစ်နဲ့အမုန်းကြားမှာ ရှင်းလင်းတဲ့ မျဉ်းကြောင်းတစ်ခုကို သူဆွဲထားတာ ... ဒါပေမဲ့သူကအင်မတန်သစ္စာရှိပြီး ကျုပ်ရဲ့အရည်အချင်းရှိဆုံး လက်အောက်ငယ်သားတွေထဲက တစ်ယောက်။ စာအုပ်တစ်အုပ်ကို အဖုံးကြည့်ပြီးမဆုံးဖြတ်တတ်ဘူးလေ။ သူကအဆင်ခြင်မဲ့ပြီး စိတ်မရှည်တတ်တဲ့ပုံပေါ်ပေမဲ့ သူ့အလုပ်ကိုကောင်းကောင်းလုပ်တယ်။ သူက ဘယ်တော့မှမဆွဲဘူး”
သူက လက်တစ်ဖက် မြှောက်လိုက်ရာ ကြီးမားသည့်စွမ်းအင်ဓားသွားက ပေါ်ထွက်လာ၏။ ပြီးနောက် စီးဝူယာ့၏လက်ကိုတုပ်နှောင်ထားသည့်ကြိုးကိုဖြည်ပေးလိုက်ရာ ကြိုးက ချက်ချင်း ပြုတ်ကျသွား၏။ စီးဝူယာ့က သူ့လက်ကိုဆန့်လိုက်တော့သည်။ သူက သက်ပြင်းရှည်ကြီးချပြီး ပြောလိုက်တော့၏။
“ခင်ဗျားရဲ့ လက်အောက်ငယ်သားတွေကို ဖြေရှင်းတဲ့နည်းကို ကျုပ်အထင်ကြီးမိပါရဲ့ စစ်သူကြီးဟန် ... ဘယ်သူကများ ကျုပ်ကို ဖမ်းချင်နေတာလဲ သိချင်မိတယ်။ ကျုပ်ကိုပြောပြနိုင်မလား”
“ဒီအကြောင်းတွေ သိဖို့ အဓိပ္ပာယ်မရှိဘူး ... ခင်ဗျားမသေခင်ထိ ခင်ဗျားကို ဘယ်သူမှမထိစေရဘူးလို့ အာမခံတယ်” ဟန်ယွီယွမ်က ပြော၏။
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
Humorအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
