အခန်း (၃၇၁) သေခြင်းတရားပေါ် ထိုးထွင်းသိမြင်မှု။

946 133 1
                                    

အခန်း (၃၇၁) သေခြင်းတရားပေါ် ထိုးထွင်းသိမြင်မှု။

လုကျိုးက မုတ်ဆိတ်သပ်လျက် ခေါင်းညိတ်ကာ ယွင်ထျန်းလော့ကို မျက်နှာသေဖြင့် ကြည့်လိုက်လေသည်။

“မင်း အဆင်သင့် ဖြစ်ပြီလား”

“ဘာအတွက်လဲ”

“သေဖို့ပေါ့”

လုကျိုး၏စကားက ပွင့်လင်းပြီး တည်ငြိမ်လှပေ၏။

ယွင်ထျန်းလော့သည် လုကျိုးကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ကျော်ဖြတ်မြင်ခဲ့ပြီးသည့် သူ၏မျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။ လုကျိုးကို သူ ကြည့်မိလေလေ တစ်စုံတစ်ခု လွဲချော်နေလေလေဟု သူ ပိုခံစားရလေလေ ဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံး၌ သူ မေးလိုက်၏။

“ခင်ဗျားက အစ်ကိုကျိ မဟုတ်ဘူးလား”

သူတို့နှစ်ယောက်လုံးသည် သင်္ချိုင်းကုန်းထဲ ခြေတစ်ဖက်လှမ်းနေသည့် အဘိုးကြီးများ ဖြစ်သည်။ သူတို့အတွက် သေဟူသည့် စကားကို ပြက်ရယ်ပြုသော အပြုအမူဖြင့် ပြောဖို့က မသင့်တော်တာ ဖြစ်နိုင်သည်။ သို့သော်ငြား ယွင်ထျန်းလော့က ထိုအကြောင်းကို ပိုတွေးမိလေ ထုံးစံမဲ့လေဟု ခံစားရမိလေ ဖြစ်သည်။ အကြောင်းမှာ သူတို့အသက်များက ယခုအချိန်တွင် သေခြင်းတရားအကြောင်း ဤနည်းဖြင့် ပြောနိုင်သည့် အသက်အရွယ် ရောက်နေပြီ ဖြစ်သည်။

လုကျိုးက ဘာမှမပြောဘဲ ခေါင်းခါလိုက်ရာ ယွင်ထျန်းလော့က ခြောက်ကပ်ကပ် ရယ်မောလိုက်၏။ သူက အနည်းငယ် ရွှင်ပျသွားပုံပေါ်သည်။ သူက လုကျိုး၏ မဟာအကန့်အသတ်သည် သူနှင့်ယှဉ်လျှင် မကြာမီ ရောက်လာတော့မည် ဖြစ်ကြောင်း ထုတ်ပြောချင်၏။ အဆုံးတွင် သူက မေးလိုက်သည်။

“ဒီကို စကားပြောဖို့ ရောက်လာရုံတင် မဟုတ်ဘူး မဟုတ်လား။ အစ်ကိုကျိ..”

လုကျိုးက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

“အမှန်အတိုင်း ပြောရရင် မင်း ပွင့်ချပ်ကိုးလွှာအဆင့်ကို ရယူဖို့ ကြိုးပမ်းတဲ့အချိန်တုန်းက မင်းရဲ့ထိုးထွင်းဉာဏ်နဲ့ အတွေ့အကြုံကို မေးဖို့ ဒီရောက်လာတာပဲ”

ယွင်ထျန်းလော့သည် လုကျိုးကို ရှုပ်ထွေးသော အကြည့်များဖြင့် စေ့စေ့စပ်စပ် စိုက်ကြည့်လေ၏။ လုကျိုးသည် ထိုအကြောင်းအရင်းကို ရုတ်တရက် အဘယ်ကြောင့်မေးမှန်း သူ မသိပေ။ ဆိုရလျှင် ဤရှုထောင့်၌ ကျိထျန်းတောက်နှင့် သူ မယှဉ်နိုင်ပေ။ မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းသခင်၏ စွမ်းဆောင်ရည်အကြောင်းကို တစ်လောကလုံးရှိ လူတိုင်း သိကြသည်။ သူသည် ပွင့်ချပ်ကိုးလွှာအဆင့်၏ အကန့်အသတ်၌ ရှိနေခဲ့တာ ကြာနေပြီဖြစ်၏။ နောက်ဆုံးတွင် သူက သက်ပြင်းချပြီး ပြောလိုက်၏။

ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2Where stories live. Discover now