ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2

အခန်း (၂၃၉) စီးဝူယာ့၏ အပြစ်ဒဏ်

အခန်း (၂၃၉) စီးဝူယာ့၏ အပြစ်ဒဏ်

“ငါတို့နှစ်ယောက်လုံးညီအစ်ကိုတွေပဲ အားနာနေဖို့မလိုဘူး” ယွီရှန်းရုန်က ညင်သာစွာပြောလိုက်၏။ မင်ရှစ်ရင်က ထိုစကားကိုကြားသောအခါ ခေါင်းညိတ်လိုက်၏။ သူ၏ ဂုဏ်ယူဝံ့ကြွားမှုနှင့် ယုံကြည်ချက်ရှိမှုတို့သည် သူ၏ကိုယ်ထဲကနေ ယိုစိမ့်ထွက်သွားသည့်ပမာ လေလျော့သွားသည့် ပူဖောင်းနှင့်တူနေတော့သည်။

“အာ့ရှစ်ရှိုး အဝါရောင်တောင်ထွတ်ကို ဘာကြောင့်များရောက်လာတာလဲ” အဝါရောင်တောင်ထွတ် က ဝေးလံသည့်နေရာဖြစ်ပြီး ရှာဖွေရန်အလွန်ခက်ခဲသည်။ မင်ရှစ်ရင်က သူ၏ အာ့ရှစ်ရှိုးက သူ့လိုမျိုး ဂုဏ်သိက္ခာကို အမှုမထားဘဲ အရူးတစ်ယောက်ပမာ နေရာအနှံ့ရှာဖွေလိမ့်မည်ဟု မထင်ပေ။

ယွီရှန်းရုန်က ပြုံးပြီးပြောလိုက်လေ၏။ “ချီရှစ်တိနှင့်ချီန်းထားတာလေ”

ထိုစကားကိုကြားသောအခါ မင်ရှစ်ရင်ကျောရိုးထဲစိမ့်တက်သွားပြီး သူ၏လက်ပေါ်၌ ကြက်သီးများ ထလာတော့သည်။ ခပ်မတ်မတ်ရပ်နေသော စီးဝူယာ့ကို လှမ်းကြည့်လိုက်၏။ ဤနေရာတွင် ပြဿနာလာရှာသမျှသိုင်းပညာရှင်များထံမှ သူ့ကို ကာကွယ်ရန် ပိုင်ယွီချင်း ရောက်လာကြောင်း သူနားလည်နေသည်။ သို့သော်ငြား အာ့ရှစ်ရှိုးနှင့်တွေ့ဆုံရန် စီစဉ်ထားခြင်းက မည်သည်ကို ဆိုလိုသနည်း။ စီးဝူယာ့ကို အမှန်တကယ် လက်မထောင်ပြချင်သွားသည်။

အခုတော့ တကယ်လူလိမ်ကောင်း တစ်ယောက်ပဲ။

တပည့်သုံးဦးက စကားစမြည်လေး ပြောပြီးနောက် လူတိုင်းက ပိုင်ယွီချင်းကို ကြည့်လိုက်၏။

ပိုင်ယွီချင်း၏ စိတ်ဝိညာဉ်သဏ္ဌာန်သည် ယွီရှန်းရုန်၏ဓားကြောင့် ထိသွားသည်။ သူက အသက်အမြန် ရှူနေရ၏။

ယွီရှန်းရုန်က ပိုင်ယွီချင်းကို ကြည့်ပြီးပြောလိုက်၏။

“မင်းက ကျားဖြူခန်းမသခင် ပိုင်ယွီချင်း တာ့ရှစ်ရှိုးလက်အောက်ကလူလား”

ပိုင်ယွီချင်းက တံတွေးမျိုချလိုက်၏။ သူက နာကျင်မှုကို တင်းခံကာသူ၏ ရှုပ်ထွေးနေသော စိတ်ခံစားချက်တို့ကို တည်ငြိမ်အောင်လုပ်လျက် ခပ်မတ်မတ် နေလိုက်သည်။ သို့သော် သူက မြေပြင်ပေါ် ဒူးတစ်ဖက် ထောက်ထားဆဲဖြစ်သည်။ သူက လက်သီးဆုပ်မိုးလျက် ပြောလိုက်တော့၏။