အခန်း(၃၆၀) သောင်းကြမ်းသော စီးတော်သားရဲ
“ မျှော်နန်းသခင်နဲ့ ယှဉ်နိုင်တယ်များ ထင်နေလား ”
“ ကျွန်မ မှားသွားတယ် ”
ကျိုးကျစ်ဖုန်းနှင့် ဖန်ကျုံးတို့က ပျော်ရွှင်နေကြသည်။ အစက နှစ်ယောက်သားသည် သူတို့၏ ယခင်ဂိုဏ်းဟောင်းများမှ စွန့်ပစ်ခံများ ဖြစ်ကြလေသည်။ သူတို့အတွက် နေရာမရှိခဲ့ပေ။ သူတို့က သူတို့ကိုယ်ပိုင် ရပ်တည်နိုင်သည့်နေရာ တွေ့လာသည့်အခါ ယုံကြည်စိတ်ချရလားဟု အကဲဖြတ်ခဲ့ကြသည်။ သူတို့ မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းဆီ ဝင်ခဲ့စဉ်အခါက သူတို့အနေနှင့် သံသယအနည်းငယ် ရှိခဲ့သည်။ လက်ရှိတွင် သူတို့က ပိုမိုစိတ်အေးလာကာ ယခင်လိုမျိုး စိတ်ခံစားချက် မဟုတ်တော့ပေ။
ရှန့်ယွင်ကျန်းက ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်း ပြော၍ ရိုက်ချက်တစ်ချက်ဖြင့် အပြစ်ပေးခံလိုက်ရသည်။ မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းက အပြင်လူ စိတ်ကြိုက်ပြုမူနိုင်သည့် နေရာမျိုး မဟုတ်ပေ။
သူတို့က မျှော်နန်းသခင်သည် သူသာ သက်ညှာ၍ စိတ်ပျော့နေလျှင် မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းသည် ယခုလို မဖြစ်လာနိုင်ကြောင်း ပြောခဲ့ဖူးသည်ကို ရုတ်တရက် အမှတ်ရသွားကြ၏။
ရှန့်ယွင်ကျန်းက ရိုက်ချက်ကို မရှောင်ရဲသလို ရှောင်နိုင်စွမ်းလည်း မရှိပေ။ သူမက အပြစ်ပေးခံရပြီးနောက် ပိုမို နာခံလာသည်။
အပြစ်ပေးပြီးနောက် လုကျိုးက အင်္ကျီလက်ဖျားကို ခါလိုက်ရင်း ထိုင်ချလိုက်သည်။
ရှန့်ယွင်ကျန်းက ဘာမှမပြောရဲပေ။
လုကျိုးက ရှန့်ယွင်ကျန်း၏ အမြင်ကို မမေးပေ။ ထို့အစား သူက ဘေးဘက်ကို ကြည့်လိုက်ကာ “ ဟွားယွဲ့ရှင်း … မင်း ဘာပြောစရာ ရှိသေးလဲ”
ဟွားယွဲ့ရှင်းက မိန်းမပျိုလေးတစ်ယောက် ဖြစ်ပြီး ဒီလိုအခြေအနေမျိုး တစ်ခါမှ မကြုံဖူးပေ။ သူမက ရှန့်ယွီကျန်းဆီမှ သင်ယူခဲ့စဉ်အခါက ပြန်အတွန့်တက်ခွင့် မရှိခဲ့ပေ။ ယခုအထိ သူမက ရှန့်ယွင်ကျန်းကို ကြောက်နေသေး၏။ သူမက လုကျိုး၏ စကားများကို ကြားသည့်အခါ တုန်သွားပြီး “ ကျွန်မ ဘာမှမရှိပါဘူး ”
DU LIEST GERADE
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
Humorအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
