အခန်း(၃၇၄) ကမ္ဘာကို စစ်တုရင်ခုံအဖြစ်
အခြားသူများက ဆွံ့အသွားကြသည်။ လုဖင်းက လော့ဂိုဏ်းကို အရးမစိုက်သလိုမျိုး ဖြစ်နေလေသည်။ သို့သော်လည်း သူတို့က ဝင်ပြောဖို့ အနေအထား မဟုတ်ချေ။ ဒီလောက်ထိပ်သီးလူများစွာကို ခေါ်လာပြီးနောက် လုဖင်း ပြန်လိုက်ပို့သည်က မှန်ကန်ပေသည်။ သူတို့က ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ပြီး သေသည့်အထိ တိုက်ခိုက်နိုင်ကြသည် မဟုတ်ပေ။
ဟွားဝူတောက်မှ နောက်ဆုံးမှ ထွက်လာသည်။ သူက များစွာ မပြောပေ။ သူက လက်နှစ်ဖက် အသာယှက်ရင်း လေထဲ ပျံသန်းသွားလိုက်သည်။
ယွင်ထျန်းလော့က လက်နှစ်ဖက်ယှက်ကာ “အစ်ကိုကျိ နောက်မှ ထပ်တွေ့ကြတာပေါ့ ”
“ထပ်တွေ့ကြတာပေါ့ ”
ခေါင်းဆောင်နှစ်ယောက်ကား အဝေးမှ တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် ကြည့်လိုက်ကြသည်။
ထိုစဉ် လုဖင်းက မင်ရှစ်ရင် နေရာ အစားထိုးကာ ပဲ့ထိန်းကိုင်ပေးနေသည်။ တိမ်ခွင်းရထားလုံးပျံက နောက်ထပ် လမ်းကြောင်းတစ်ခုမှ အကာအရံများကြား ဖြတ်သန်းလာသည်။ ထို့နောက် တိမ်ခွင်းရထားလုံးပျံက မိုးကုပ်စက်ဝန်းအတွင်း ပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။
ဂိုဏ်းသုံးဂိုဏ်းမှ တပည့်များက စိတ်သက်သာရာရသွားကြသည်။
ဂိုဏ်းချုပ် ယွင်ထျန်းလော့က သက်ပြင်းချကာ “နန်ကုန်းဝေ၊ ယွင်ဝူကျိ၊ ဖုန်းယီကျစ် … ”
ဂိုဏ်းခေါင်းဆောင်များက တုန်လှုပ်လာပြီး သူတို့ဂိုဏ်းချုပ်ရှေ့ မြန်မြန် ဒူးထောက်လိုက်ကြသည်။ တခြားတပည့်များက ဘာမှမပြောရဲကြပေ။ သူတို့က ဘေး၌သာ ရိုရိုကျိုးကျိုး ရပ်နေကြ၏။
“ငါ့စကားက အခု … အရေးမပါတော့ဘူးလား ” ယွင်ထျန်းလော့က မေးလိုက်သည်။
“မဟုတ်ပါဘူး ” နန်ကုန်းဝေက ပြောလိုက်သည်။
“ အဲဒီစစ်တုရင်ခုံထဲ ဘာပိတ်လှောင်ထားလဲ သိလား” ယခု ယွင်ထျန်းလော့ အသံက ပိုမို ညင်သာလာသည်။
သုံးယောက်သား ခေါင်းခါလိုက်ကြသည်။
ယွင်ထျန်းလော့က သူတို့သုံးယောက်ကို ကြည့်ကာ ခေါင်းမယမ်းဘဲ မနေနိုင်တော့ပေ။
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
Humorအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
