အခန်း (၂၇၃) အမည်ဖြင့်ဖျောင်းဖျခြင်း
ချင်ကျွင်း၊ အိမ်တော်ထိန်းအိုကြီးဟုန်ဖူ၊ ကျောင်းယွဲ့နှင့် ရှောင်ယွမ်အာတို့က လှည့်ကြည့်လာသည်။
လီယွင်ကျောက်က ရုတ်တရက်ကြီးရိုကျိုးစွာပြုမူလိုက်၏။ သူက အဆင့်နိမ့်ကုန်းကုန်းလေးရှေ့၌ ဒူးထောက်ပြီးနှုတ်ဆက်လိုက်၏။ “နှုတ်ခွန်းဆက်ပါတယ် စတုတ္ထမင်းသား”
‘စတုတ္ထမင်းသားလား’
အစတည်းက ငယ်ရွယ်ပြီးသိုသိုသိပ်သိပ်နေနေသည့် လူငယ်က စတုတ္ထမင်းသားဖြစ်နေသည်လော။
ချင်ကျွင်းက အံ့ဩသွားသည်။ ထိုလူသည် နယ်စပ်က ပြန်လာခါစ စတုတ္ထမင်းသား ဖြစ်နေလိမ့်မည်ဟု သူ မထင်ထားပေ။ သူက အမြန်လျှောက်သွားလိုက်၏။ “နှုတ်ခွန်းဆက်ပါတယ် အရှင်မင်းသား”
အဆင့်နိမ့်ကုန်းကုန်းလေးက လက်ခုပ်တီးတာ ရပ်လိုက်ပြီး ဝတ်ရုံကိုခါလိုက်၏။ အထိန်းတော် ခေါင်းဆောင်းကိုဖယ်လျက် ဘေးသို့တင်လိုက်သည်။ လက်ရှိတွင် သူ၏ကိုယ်နှုတ်အမူအရာက ယခင်နှင့်မတူညီတော့ပေ။ သူ၏သွင်ပြင်အစစ်အမှန်ကလည်း ပေါ်သွားပြီဖြစ်သည်။ သူသည် အစောတုန်းကကဲ့သို့ ငယ်ရွယ်ပုံမပေါ်တော့ပေ။ ထိုအစားသူက ရာသီဥတုဒဏ်ခံထားရပုံပေါ်သည်။ သူကစစ်မြေပြင်၌ နှစ်ပေါင်းများစွာနေခဲ့ရသောကြောင့်ဤအတိုင်းဖြစ်မှာပင်။ ဤလူက စတုတ္ထ မင်းသားပဲဖြစ်သည်။ လျှိုပင်းက လုကျိုးဖက်လှည့်ပြီး လက်သီးဆုပ်မိုးလျက်ပြောလိုက်၏။ “ဆရာကြီးရဲ့နည်းလမ်းတွေက အသက်ရှူမှားလောက်အောင်ပဲ။ အနည်းဆုံးတော့ လီယွင်ကျောက် က ပွင့်ချပ်ခြောက်လွှာ ဝဋ်ကြွေးချေ နယ်ပယ်သိုင်းပညာရှင်တစ်ယောက်ပဲ။ ဒါတောင် သူက ခင်ဗျားဆီကတစ်ချက်လေးတောင် မခံနိုင်ခဲ့ဘူး”
“မင်းက လျှိုပင်း စတုတ္ထမြောက်မင်းသားလား” လုကျိုးက မေးလိုက်၏။
“ဟုတ်ပါတယ်”
“မင်းက လီယွင်ကျောက်အတွက် ရပ်တည်ပေးဖို့စီစဉ်ထားတာလား” လုကျိုးက လျိုပင်း၏ အရှိန်အဝါသည် မသိပ်သည်းကြောင်းအာရုံခံမိ၏။ အပေါ်ယံတွင် သူက ကျင့်ကြံခြင်းနက်နဲသည့် သူတစ်ယောက်ဖြစ်ပုံမပေါ်ပေ။
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
Humorအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
