ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2

အခန်း (၂၈၇) အညံ့ခံခြင်း

အခန်း (၂၈၇) အညံ့ခံခြင်း

ကျင့်ကြံသူများသည် ထိုမြင်ကွင်းကိုတွေ့လိုက်ရသောအခါ မျက်လုံးအပြူးသားဖြစ်ကုန်၏။ ရွှေဗုဒ္ဓခန္ဓာကိုယ်က ရှေ့သို့တက်လာ၏။ သူတို့သည် ရွှေဗုဒ္ဓခန္ဓာကိုယ်၏အထက်ပိုင်းကိုသာ မြင်နိုင်သည်။ အောက်ပိုင်းက ဓားအစုအဖွဲ့ကြောင့် အကွယ်ခံထားရသည်။

လုကျိုး၏ လျင်မြန်သောလှုပ်ရှားမှုကြောင့် ဓားအစုအဝေးသည် ချက်ချင်းပင် ပြိုကွဲသွားပြီး လေထဲကနေ ပြုတ်ကျလာလေ၏။

နတ်ဆိုးဓားကမီးပွင့်သွားပုံပေါ်၏။ ၎င်းက တုန်လှုပ်လာပြီး ဘီးခနဲမြည်လာကာ ၎င်း၏ဘုံရန်သူကို ရှာတွေ့လိုက်ပုံပေါ်၏။ လုကျိုးက အမည်မဲ့ကို ကိုင်ဆောင်ထားလျက် ၎င်းဖြင့်နတ်ဆိုးဓားကို ပိုင်းဖြတ်လိုက်တော့သည်။ ဓားနှစ်လက်တိုက်မိသွားချေပြီ ...

ဘန်း ....

ထိခိုက်သည့်နေရာကိုဗဟိုပြုထားပြီး မျက်စိကျိန်းလောက်သည့်အလင်းတန်းတစ်ခုက ပေါ်ထွက်လာ ၏။ လေထဲ၌ ကနဦးချီများသည် လေပြင်းမုန်တိုင်းတိုက်ခတ်သည့်ပမာပေါ်ထွက်လာ၏။ စွမ်းအင်များက ဓားပျံများကို ရေခဲဓားသွားများပမာပြုတ်ကျစေသည်။

လုကျိုးက အမည်မဲ့ကိုမကြည့်ခဲ့ပေ။ သူ့လက်ဖဝါးဖြင့်၎င်းကိုခံစားမိပုံအရ အမည်မဲ့မထိခိုက်ခဲ့ ကြောင်း သူသိသည်။ သူက နတ်ဆိုးဓားကို မျက်တောင်မခတ်စိုက်ကြည့်နေလေ၏။ စနစ်မျက်နှာပြင်ပေါ်ရှိ အချိန်အရေအတွက်ကိုလည်းရေကြည့်နေသည်။

သုံးစက္ကန့်၊ နှစ်စက္ကန့်၊ တစ်စက္ကန့်

သူ့အချိန် စေ့သွားချေပြီ။ ထိုအချိန်ကိုက်ပင် ရွှေဗုဒ္ဓခန္ဓာကိုယ်ကပျောက်ကွယ်သွား၏။

အရာအားလုံးတိတ်ဆိတ်သွားတော့သည်။

အဆုံးသတ်ခုနစ်ပါးအစီအရင်အတွင်းရှိ ဓားအစုအဝေးကပြုတ်ကျလာ၏။ ဓားများမှရောင်ပြန်ဟပ် သည့်အလင်းကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်သည်တလက်လက်တောက်နေ၏။ မြင့်မားသည့်အုတ်ဂူအချို့ ကမူ ဖြူကောင်နှင့်တူနေတော့သည်။

နတ်ဆိုးဓားက မထိခိုက်သွားပေ။ သို့သော် ထူးဆန်းသည့်အရာက ၎င်းသည် တိုက်ခိုက်တာကို ရပ်တန့်လိုက်တာပဲဖြစ်သည်။ ထိုအစား လုကျိုးရှေ့၌ ပျံဝဲနေပြီးအနည်းငယ်တုန်နေ၏။ ၎င်း၏ ဓားထိပ်ဖျားသည် မူလက လုကျိုး၏နဖူးကိုချိန်ရွယ်နေခဲ့သည်။ ယခုမူဘေးသို့ ချိန်ရွယ်ထားက ၎င်း၏ပစ်မှတ်က အမည်မဲ့ဖြစ်သွားပုံပေါ်သည်။