အခန်း (၃၄၇) မျက်ရည်စွန်းထင်း လက်ဝှေ့အိတ်
သူ၏ကို့ရို့ကားယား လုပ်ရပ်က ကျန်သည့်သူများကို အံ့ဩဆွံ့အသွားစေ၏။ သူတို့က သူ့ကို လွှတ်ထားလိုက်သည်။ တစ်ဖက်တွင်မူ လုကျိုးက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်၏။
သူတို့က ကျူးဟုန်ကုန်း ခန်းမအလယ်သို့ ရောက်လာသည့်အချိန်အထိ စောင့်လိုက်၏။ သူက ထပ်ကန်တော့ပြန်သည်။
“နှုတ်ခွန်းဆက်ပါတယ်.. ရှစ်စွင်း”
မင်ရှစ်ရင်က ကျူးဟုန်ကုန်းကို တစ်ချက် ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်၏။
“လောင်ပါး မင်း သောင်းသောင်းဖျဖျ အော်နေတာ ဘာလဲ။ မင်းက မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းရဲ့ တပည့်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ဒီလို အကျယ်ကြီး အော်နေတာ မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းရဲ့နာမည်ကို အရှက်ကွဲစေမှာ မစိုးရိမ်ဘူးလား”
“ကျွန်တော်က စိတ်ရင်းမှန်နဲ့ ရှစ်စွင်းကို အရိုအသေပေး ကန်တော့ချင်လို့.. မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းကို ကျွန်တော် ပြန်လာတဲ့အချိန်ကစပြီး ရှစ်စွင်းကို သင့်တော်အောင် မကန်တော့ရသေးဘူးလေ။ ကျွန်တော် သုံးကြိမ်ဒူးထောက်ပြီး ကိုးခါဦးညွှတ်တာက ကျွန်တော့်အတွက် သဘာဝပါပဲ”
ကျူးဟုန်ကုန်းက ပြန်ပြောလိုက်၏။
သူပြောတာ ယုတ္တိရှိသည်။ လုကျိုးက ကျူးဟုန်ကုန်းကို ထပ်ကြည့်လိုက်သည်။
အမည်- ကျူးဟုန်ကုန်း။
အထောက်အထား- တာ့ယန်၏လူသား။
နယ်ပယ်- နတ်ဝိညာဉ်ဝဋ်ကြွေးချေနယ်ပယ်။
သူသည် လတ်တလောမှ ဒုက္ခရွှေကွင်းတစ်ရာ စိတ်ဝိညာဉ်သဏ္ဌာန်ကို ရလာတာ ဖြစ်သော်ငြား သူသည် နတ်ဝိညာဉ်ဝဋ်ကြွေးချေ နယ်ပယ်အတွင်း ရောက်ပြီဟု သတ်မှတ်၍ ရသည်။ ယင်းက နတ်ဒေဝါဦးတည်နယ်ပယ် ကျင့်ကြံသူတစ်ယောက် ယှဉ်နိုင်သည့်အရာ မဟုတ်ပေ။
“ထရပ်ပြီး စကားပြော”
လုကျိုးက ပြောလိုက်၏။
ကျူးဟုန်ကုန်းက မတ်တတ်ထရပ်ကာ အားပါးတရပြုံးပြီး စကားပြောလိုက်တော့သည်။
ČTEŠ
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
Humorအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
