အခန်း (၃၂၃) ငါဒီမှာရှိနေရင် ငါတို့မရှုံးဘူး
လုကျိုးက မုတ်ဆိတ်သပ်လျက် ရှောင်ယွမ်အာ၏လက်ကိုကိုင်ထားလိုက်သည်။ သူသည် ကျန်းအိုက်ကျန့်ကို အပြည့်အဝ အားကိုးရန်မတွေးထားပေ။ အရေးအကြီးဆုံးအခိုက်အတန့်၌ သူ့ကိုယ်သူသာ အားကိုးနိုင်မည်။ တော်ဝင်တံဆိပ်တော်ကို အသုံးပြုတာအကျိုးမထူးပေ။ အရေးအကြီးဆုံးက အဆုံးသတ်ဆယ်ပါးအစီအရင်ကို အသက်သွင်းထားချိန်၌ ကနဦးချီကို အသုံးမပြုနိုင်ပေ။ ကျန်းအိုက်ကျန့်မည်သည်ကို တွေးနေသနည်း။ ကျန်းအိုက်ကျန့်က ထိုအတွက် ထိုးနှက်ခံရပေတော့မည်။
“ရှစ်စွင်း” ရှောင်ယွမ်အာသည် သူမရှစ်စွင်းက သူမ၏လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားရသည့် အကြောင်းအရင်းကို ဇဝေဇဝါဖြစ်နေလေ၏။
လုကျိုးက ရှောင်ယွမ်အာကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ တိတ်တိတ်နေရန် အချက်ပြလိုက်၏။ သင့်တော်သည့်အချိန်၌ သူသည် ခမ်းနားခြင်းကျင့်စဉ်ကိုထုတ်ဖော်ပြီး နတ်ခြင်္သေ့၏ ကျောပေါ်တက်ကာ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ် ထွက်ခွာသွားမည်။ ယင်းက မှားနိုင်စရာမရှိသော အစီအစဉ်တစ် ခုဖြစ်သည်။ သို့သော်ငြား ဒီလူမိုက်နှစ်ယောက်ကိုကော ငါဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ။ အင်း .. အခုစောင့်ကြည့်တာပေါ့။
ထိုအချိန်၌ ကျန်းအိုက်ကျန့်သည်သူ့ခေါင်းထက်၌ တော်ဝင်တံဆိပ်တော်ကို မြှောက်ပြီး ဆက်လျှောက်သွား၏။
မင်းသားနှစ်ပါးက ကန်းနေတာမဟုတ်ပေ။ သူတို့အနားရှိတော်ဝင်စစ်သည်များက တော်ဝင် တံဆိပ်တော်ကို ချက်ချင်းမှတ်မိသွား၏။ ယင်းက တော်ဝင်အစောင့်များကို ချက်ချင်းအမိန့်ပေးနိုင် သည့် ထူးဆန်းသောစွမ်းအားရှိမှန်းသူတို့သိကြသည်။
ထူးဆန်းလိုက်တာ ... အဲ့ဒီပစ္စည်းက ပျောက်သွားတာကြာပြီမဟုတ်ဘူးလား။ ဘာကြောင့် နယ်လှည့်သဘင်သည် လက်ထဲမှာ ပေါ်လာရတာလဲ။
“တံဆိပ်တော်ကိုတွေ့ရတာက အရှင်မင်းကြီးကိုမြင်ရသလိုပဲ ... ဒူးထောက်ကြ” ကျန်းအိုက်ကျန့်က အော်လိုက်၏။
ဝှစ်
စစ်သည်များသည် သူပြောသည့်အတိုင်းလုပ်၏။ သို့သော်ငြား တစ်စုံတစ်ခုလွဲချော်နေကြောင်း သူတို့အမြန် သဘောပေါက်သွား၏။
ESTÁS LEYENDO
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
Humorအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
