အခန်း (၃၆၃) ရွေ့လျားနေသော တိမ်တိုက်များ
“မင်းက ငါ့ဆီက သင်ယူပိုင်ခွင့်ရှိတယ်လို့ထင်နေတာလား”
ထိုဖော်ပြချက်၌ မှားယွင်းမှုမရှိပေ။
ဖန်ကျုံးက ဝင်ပြောလိုက်၏။ “အဟုတ်ပဲ မင်းက မျှော်နန်းသခင်ရဲ့တပည့်မှမဟုတ်တာ ... မင်းကို သူက ဘာကြောင့်သင်ပေးရမှာလဲ”
“ကျုပ်တို့မှာတောင် အဲ့လိုဂုဏ်မျိုး မရှိဘူး ... ဒါတောင် ကျုပ်တို့တွေက မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းမှာ နေနေတာ” ကျိုးကျစ်ဖုန်းက တည်ကြည်စွာဝင်ပြော၏။
“ဒီကိုလာပြီး မျှော်နန်းသခင်ရဲ့အံ့ဩဖွယ်ခွန်အားသုံးတာကို မျက်မြင်တွေ့ခွင့်ရတာပဲ ကျေးဇူးတင်သင့်နေပြီ” နှစ်ယောက်သားက တစိတ်တဝမ်းတည်း ပြောလိုက်လေ၏။ ကျန်သည့်သူများကလည်း ထိုစကားကြောင့်အနည်းငယ်ယိမ်းယိုင်သွားသည်။
လုကျိုးကလည်း ရှန့်ယွင်ကျန်းကို မကြည့်တော့ပေ။ သူက လက်နောက်ပစ်ထားလျက် လော့ယွဲ့လေးကိုင်းကိုပစ်လိုက်၏။
လေးကိုင်းက ဟွားယွဲ့ရှင်းဆီပျံသန်းသွားသည်။ သူမက အမြန်ဖမ်းလိုက်တော့၏။ သူမက မျက်နှာသာပေးခံမှုရကြောင့် အနည်းငယ်လွှမ်းမိုးခံလိုက်ရပြီး သူမက မဝံ့မရဲမေးလိုက်တော့၏။
“မျှော်နန်းသခင် ဆိုလိုတာက ...”
“လော့ယွဲ့လေးကိုင်းက အစတည်းက မင်းအပိုင်ပဲ ငါက မင်းအတွက်အမှန်တရားတစ်ခုပေးရုံပဲ ... လော့ယွဲ့လေးကိုင်းက ပိုင်ရှင်အမှန်ဆီ ပြန်ရောက်သွားတာ” လုကျိုးက ပြန်ပြောလိုက်၏။ ဟွားယွဲ့ရှင်းသည် ထိုစကားကိုကြားသည့်အချိန်၌ စိတ်လှုပ်ရှားသွားသည်။ သူမက လော့ယွဲ့လေးကိုင်းကိုကိုင်ထားလျက် ဒူးထောက်ကာ လုကျိုးက အရိုအသေပေးလိုက်သည်။
“ကျေးဇူးပါ မျှော်နန်းသခင်"
ရှန့်ယွင်ကျန်းက စိတ်မကျေမနပ်ဖြစ်နေတာ သိသာ၏။ ဟွားယွဲ့ရှင်းက သူမ၏တပည့်ဖြစ်သည်။ လော့ယွဲ့လေးကိုင်းက သူမနှင့် ရှိနေခဲ့သင့်၏။ ကိစ္စများက ဤအတိုင်းဖြစ်သွားလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားပေ။ သူမရင်ထဲ၌ အမျိုးမျိုးသော အငြင်းပွားသည့်ခံစားချက်များ တက်လာသော်ငြား ထုတ်မပြနိုင်ပေ။
ESTÁS LEYENDO
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
Humorအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
