အခန်း (၂၈၉) ရှင်နေသော သေသူ
ဘီး
နတ်ဆိုးဓားက တုန်နေသေးဆဲဖြစ်သည်။ ထွင်းစာများ၏ အားဖြည့်မှုမပါဘဲ နတ်ဆိုးဓားက ယခုဆို ပိုအားနည်းသွားပြီး၏။
လုကျိုးသည် ဥမင်ထဲမှ အသံအကြောင်း ပူပန်ရန်အချိန်မရှိပေ။ သူက နတ်ဆိုးဓားကို ဖိနှိပ်ရန် ကနဦးချီကို သုံးလိုက်တော့၏။
ကျန်းအိုက်ကျန့်က ပြောလိုက်သည်။
"လောင် ... လောင်ချန်းပေ့ ... ကျွန် ... ကျွန်တော်...” သူက သူ့ကိုယ်သူ လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်သည်။
လုကျိုးက သူ့ကိုတစ်ချက်ကြည့်ကာမေးလိုက်တော့၏။ “မင်း လိုချင်တာလား”
ကျန်းအိုက်ကျန့်က ပြောင်ချော်ချော်ဖြင့် သူ့ခေါင်းသူကုတ်လိုက်သည်။
နတ်ဆိုးဓားက ကြီးမားလွန်းပေ၏။ လူတစ်ယောက်၏အရပ်အမြင့်တစ်ဝက် နီးပါးရှိပြီး အပြားကျယ်ကာ ထူထဲ၏။ ထွင်းစာမှ စွမ်းအားများဆုံးရှုံးသွားပြီး အင်မတန်ရုပ်ဆိုးလာသည်။ ဓားသွားက ကြမ်းတမ်းပြီး ညီတောင်မညီပေ။
လုကျိုးက သူ၏ဆုပ်ကိုင်ထားမှုကိုဖြေလျော့ကာ လက်ဖဝါးဖြင့်ရှေ့သို့တွန်းထုတ်လိုက်၏။
ဘန်းးးးး
နတ်ဆိုးဓားကြီးက ကျန်းအိုက်ကျန့်ဆီသို့လွင့်ပျံသွားသည်။
ကျန်းအိုက်ကျန့်က အပျော်လွန်သွားပြီး နတ်ဆိုးဓားကိုဖမ်းကိုင်လိုက်ကာ ဓားပေါ်၌ လက်ဝါးရာအချို့ ကျလာတော့၏။ ကျန်ရှိသည့်ထွင်းစာစွမ်းအားက လေထဲပျောက်ကွယ်သွားသည်။ နတ်ဆိုးဓားက နောက်ဆုံးတော့ ငြိမ်သွားပြီဖြစ်သည်။
“ကျေးဇူးပါ လောင်ချန်းပေ့ .... ဆယ်နှစ်။ လောင်ချန်းပေ့ ကျွန်တော့်ကို ဆယ်နှစ်ခေါ်လို့ရပါပြီ”
ကျန်းအိုက်ကျန့်က နတ်ဆိုးဓားကို ချစ်မြတ်နိုးစွာကြည့်လိုက်၏။
ရှောင်ယွမ်အာနှင့် ချင်ကျွင်းတို့က သူ့ကို ဆွံ့အစွာကြည့်လိုက်သည်။
လုကျိုးက သူ့ကိုစိတ်ထဲမထားပေ။ သူ၏အလိုလိုသိစိတ်အရ ထိုထွင်းစာများ၏စွမ်းအားသည် နတ်ဆိုးဓား၏ အခြေခံခွန်အားဖြစ်ကြောင်းပြောပြနေ၏။ ထွင်းစာမရှိသည့်နတ်ဆိုးဓားသည် ဝိညာဉ်မရှိသည့်ပစ္စည်းတစ်ခုနှင့်တူနေပေလိမ့်မည်။ သူ့အတွက် မဆွဲဆောင်နိုင်ပေ။ ကျန်းအိုက်ကျန့် ကဲ့သို့ စုဆောင်းသူတစ်ဦးသာလျှင် သူ့ကိုတန်ဖိုးထားလိုက်မည်။
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
Humorအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
