အခန်း (၃၆၇) အမှန်တရားနှင့်ဆန့်ကျင်ဖက်
လော့ဂိုဏ်း၏အကြီးအကဲများသည် မျက်မှောင်ကျုံ့သွားကြသည်။
“မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းရဲ့တိမ်ခွင်းရထားလုံးလား”
“ရန်သူကို ဖြေရှင်းဖို့ပြင်ဆင်ကြ”
တစ်ပြိုင်နက်တည်း လှုပ်ရှားမှုတို့က ပျာယာခတ်ကုန်တော့၏။
တိမ်ခွင်းရထားလုံးကို စိုက်ကြည့်နေကြသည့် တပည့်များက မဟာရန်သူတော်ကြီးကို ရင်ဆိုင်နေရသည့်ပမာ တွေးထင်နေကြသည်။
“ဒါမဟုတ်သေးဘူး ... တိမ်ခွင်းရထားလုံးက အရံအတားတွေကို ဘယ်လိုလုပ် ဖြတ်ကျော်လာနိုင်တာလဲ” ရှန့်ယွင်ကျန်းက ရှေ့တိုးလိုက်၏။
“ထူးဆန်းလိုက်တာ တကယ်ပါပဲ အစီအရင်ကို ဖြတ်ကျော်တဲ့လမ်းကြောင်းမှန်ကို ပင်မတပည့်တွေပဲ သိတာလေ ... မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းက ဘယ်လိုလုပ်ရှာတွေ့သွားတာလဲ”
“တွေးနေဖို့အချိန်မရှိဘူး ... ထျန်းနဲ့ ယွင်ဂိုဏ်းက လူတွေရောက်လာပြီလား”
တပည့်များထဲမှ တစ်ယောက်ကဖြေလိုက်၏။ “သူတို့ လမ်းမှာပါ”
လော့ဂိုဏ်း၏အကြီးအကဲများကလည်း ကျန်သည့်အထွတ်အမြတ်မြေများကို ကြည့်လိုက်၏။ ဝေ့တက်နေသော တိမ်တိုက်များသည် သူတို့၏အမြင်အာရုံကိုဟန့်တားထားသည်။
တိမ်ခွင်းရထားလုံးသည် အရံအတားများကို ဖြတ်ကျော်ပြီးဖြစ်ရာ ယခုလော့ဂိုဏ်း၏ အထွတ်အမြတ်မြေထဲသို့ ရောက်လာလေပြီ။
အခြေအနေကို မြင်သောအခါ တစ်စုံတစ်ယောက်က လက်မြှောက်ပြီးပြောလိုက်သည်။
"လောက်လေးခွတွေပြင်ထား”
ထိုစဉ် ရထားလုံးပျံထဲကနေ အသံတစ်သံပေါ်ထွက်လာ၏။
“ငါက လုဖင်းပဲ ... ရပ်ကြ” သူ၏အသံသည် အထွတ်အမြတ်မြေအထက် ဝေဟင်ထဲ၌ ပေါ်ထွက်လာ၏။
လော့ဂိုဏ်း၏တပည့်များသည် အကြည့်ချင်းဖလှယ်လိုက်ကြသည်။ မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းရဲ့ ရထားလုံးပျံကို ဒီနေရာကို ဦးဆောင်လာတဲ့သူက အကြီးအကဲလုလား။
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
Humorအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
