အခန်း (၂၁၁) အပိုင်းအစများစုစည်းခြင်း
ကျောင်းယွဲ့ကပြန်ပြောလိုက်သည်။ “ယွင်စန်းက ကောင်းကင်အပိုင်းအစပြန်ယူလာပါပြီ။ သူက ရှစ်စွင်းကို ခန်းမကျယ်ထဲမှာ စောင့်နေပါတယ်”
“ဟုတ်ပြီ” လုကျိုးက ဖြည်းဖြည်းချင်းခြေကြွလိုက်လေ၏။ လျှို့ဝှက်အခန်းတံခါးကို ဖွင့်ကာထွက် လာလိုက်သည်။ လျှို့ဝှက်ခန်းထဲမှ ထွက်လာသည့်အချိန် ကျောင်းယွဲ့ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်၏။
ကျောင်းယွဲ့က နှုတ်ဆက်သည့်ပုံစံဖြင့် လုကျိုးကို အရိုအသေပေးလိုက်၏။
“မင်းရဲ့ဒဏ်ရာတွေ ဘယ်လိုလဲ” လုကျိုးက မေးလိုက်သည်။
ကျောင်းယွဲ့ကဖြေလိုက်သည်။
“ကျွန်မ ဒီတစ်လျှောက်လုံး မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းထဲမှာ ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်းနဲ့ ပြန်လည်ကုစားနေပါတယ်။ ပျောက်ကင်းသွားပါပြီ။ မကြာခင်မှာပဲ လုံ့လ၊ ဝီရီယရှိရှိကျင့်ကြံပြီး နတ်ဝိညာဉ်ဝဋ်ကြွေးချေနယ်ပယ်ကို ဝင်နိုင်မှာပါ”
လုကျိုး၏ တပည့်ကိုးယောက်ထဲတွင် ကျောင်းယွဲ့နှင့် ကျူးဟုန်ကုန်းနှစ်ယောက်တည်းသာလျှင် နတ်ဒေဝါဦးတည်နယ်ပယ်၌ ပိတ်မိနေသေးတာဖြစ်သည်။
ကျူးဟုန်ကုန်း မတိုးတက်ရသည့်အကြောင်းအရင်းမှာ သူသည် ပျက်သုဉ်းခြင်းကိုးပါးမိုးကြိုးသွား၏ ဟာကွက်ရှိသော ဗားရှင်းကိုကျင့်ကြံထားသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
သို့သော် ကျောင်းယွဲ့ကမူ ပြီးပြည့်စုံသည့် ပြောင်မြောက်ခြင်းကျောက်စိမ်းကျင့်စဉ်ကို ကျင့်ကြံနေတာပဲ ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် သူမကပါရမီမချို့တဲ့ပေ။ နတ်ဝိညာဉ်ဝဋ်ကြွေးချေနယ်ပယ်သို့ ဝင်ရောက်ရန်အတွက် အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုပဲလိုလိမ့်မည်။
လုကျိုးက လက်နောက်ပစ်ထားလျက် မဟာခန်းမဆီသို့ လျှောက်သွားလိုက်၏။ ကျောင်းယွဲ့သည် သူ့နောက်မှ တရိုတသေလိုက်ပါလာသည်။
မကြာမီ၌ နှစ်ယောက်လုံးက မဟာခန်းမဆီသို့ရောက်သွားတော့သည်။
ကျိုးကျစ်ဖုန်း၊ တွမ့်မူရှန်းနှင့် မင်ရှစ်ရင်တို့က ထိုနေရာတွင်ရောက်နေ၏။
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေအကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ Book 2
Humorအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
